• Σχόλιο του χρήστη 'Δρούγκας Γιάννης' | 28 Δεκεμβρίου 2012, 22:40

    1. Θεωρώ καθοριστικότατο παράγοντα του όλου εγχειρήματος, τον σαφή καθορισμό του όρου "επαγγελματία γεωργού". Βάσει ποιων κριτηρίων χαρακτηρίζεται ένα φυσικό πρόσωπο επαγγελματίας γεωργός? Στην γειτονική Ιταλία υπάρχει πχ η Ανθοκομική σχολή στο Σαν-Ρέμο. Όποιος αποφοιτήσει απο τη σχολή αυτή (οχι ευκολο) είναι επαγγελματίας ανθοπαραγωγός. Πώς μπορεί ενα κατάστημα εμπορίας φυτοπροστατευτικών προιόντων να διαπιστώσει αν ένας γεωργός "κατα δηλωσή" του είναι επαγγελματίας? Εάν δεν δημιουργηθεί ενας μηχανισμός χορήγησης πραγματικών και ουσιαστικών πιστοποιητικών? 2. Όσον αφορά τα δικαιώματα διάθεσης φυτοπροστατευτικών προιόντων, διαφαίνεται οτι αρκετοί συνάδελφοι και μή διεκδικούν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο την ένταξή τους στους έχοντες το δικαιωμα διάθεσης, ή τον διαχωρισμό της εμπορίας απο την συνταγογράφηση. Ένας επιστήμονας του Γεωπονικού τομέα απόφοιτος του Γεωπονικού Πανεπιστημίου δεν θα μπορεί και να συνταγογραφεί και να διαθέτει φυτοπροστατευτικά προιόντα? Με ποιό επιχείρημα? Εκτός αν θέλουμε να κυριαρχήσει στον Γεωργικό χώρο, ότι ισχύει και στον χώρο της ανθρώπινης υγείας (υπερσυνταγογράφηση και κατευθυνόμενη συνταγογράφηση όπως μαθαίνουμε απο την ειδησιογραφία). 3. Εάν ένα φυτοπροστευτικό προιόν παίρνει έγκριση για μια καλλιέργεια σε χώρα της Ευρωπαικής Ένωσης, αυτομάτως να ισχύει το ίδιο για όλες τις χώρες. Θα πρέπει η έγκριση να είναι Ευρωπαική και όχι κατα κράτος ειδικά. Έστω κατα ζώνες (ομοειδής καλλιέργεια σε ανάλογες χώρες). Ειδάλλως ισχύει αθέμιτος ανταγωνισμός στους παραγωγούς ομοειδών προιόντων. Εάν μια εταιρεία εισάγει στη χώρα μας κάποια δραστική ουσία, να υποχρεώνεται απο το νόμο να αναγράφει στην ετικέτα και στις εγκρίσεις τό σύνολο των καλλιεργειών τις οποίες είναι εγκεκριμένο το εν λόγω σκευασμα. Ευχαριστώ για την φιλοξενία