Αρχική Δεσποζόμενα και αδέσποτα ζώα συντροφιάςΆρθρο 1 ΟρισμοίΣχόλιο του χρήστη Μαρίνα Ντίκα | 31 Μαρτίου 2011, 20:20
  • Σχόλιο του χρήστη 'Μαρίνα Ντίκα' | 31 Μαρτίου 2011, 20:20

    Παρακαλώ να διευκρινιστεί εκτενέστερα το άρθρο 1 παράγραφος ε όσον αφορά στα νοσήματα. Ενδεικτικά, αναφέρομαι στη λεϊσμανίωση του σκύλου, η οποία σύμφωνα με τον πρώην καθ/τή, δ/ντής του Εργαστηρίου Παρασιτολογίας και Παρασιτικών Νοσημάτων της Κτηνιατρικής Σχολής ΑΠΘ Σ.Θ. Χαραλαμπίδη (http://users.auth.gr/harala/a8.Leishmaniosis.html), αφενός ΔΕΝ μεταδίδεται η νόσος από το σκύλο στον άνθρωπο, και αφετέρου, είναι ιάσιμο νόσημα στο 85-100% των περιπτώσεων των πασχόντων ζώων. Επιπροσθέτως, θα πρότεινα να αντικατασταθεί στο ίδιο άρθρο και παράγραφο, η φράση: "Επικίνδυνo ζώo συντροφιάς: είναι τo ζώo συντροφιάς που εκδηλώνει απρόκλητα έντονη επιθετική συμπεριφορά προς τον άνθρωπο ή τα άλλα ζώα", με την εξής: "Επικίνδυνo ζώo συντροφιάς: είναι τo ζώo συντροφιάς που κατ' επανάληψη εκδηλώνει απρόκλητα έντονη επιθετική συμπεριφορά προς τον άνθρωπο ή τα άλλα ζώα". Υπάρχουν πολλά περιστατικά όπου από τη μία και μοναδική ίσως "επίθεση" ενός ζώου, που ενδεχομένως να ήταν αποτέλεσμα κακοποίησης αλλά χωρίς μάρτυρες να το αποδείξουν, μίας και το ζώο δεν έχει τη δυνατότητα να υπερασπιστεί τον εαυτό του και να ΜΙΛΗΣΕΙ για να δώσει μία εναλλακτική εκδοχή, έχει περισυλλεχθεί ζώο ως επιθετικό. Αρκεί για αυτό η μαρτυρία ενός ανθρώπου, ο οποίος αντιπαθεί απλά τα ζώα, και με μία υπεύθυνη δήλωση απλά, καταγγέλει το ζώο ως επιθετικό! Ακριβώς για τον ίδιο λόγο, θα πρότεινα να διασφαλιστεί ότι σε οποιαδήποτε περίπτωση περισυλλογής ζώου ως επιθετικό, να απαιτείται αποδεικτικό έγγραφο από δημόσιο νοσοκομείο. Τέλος, θα πρότεινα να συμμετέχουν ειδικά στις επιτροπές που κρίνουν την επικινδυνότητα των ζώων, ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΕΣ ζώων και όχι κτηνίατροι, μιας και στο Πρόγραμμα Σπουδών της Κτηνιατρικής Σχολής, δεν υπάρχει μάθημα για τη συμπεριφορά των ζώων, επομένως οι κτηνίατροι είναι αναρμόδιοι να χαρακτηρίζουν ένα ζώο ως επιθετικό! Ευχαριστώ