• Σχόλιο του χρήστη 'Ηρώ Ειρηναίου' | 7 Φεβρουαρίου 2013, 21:39

    Να μην αλλάξει ο ορισμός του επιθετικού ζώου στο άρθρο 1 του 4039 και να προστεθεί στη φράση "απρόκλητα" το "και κατ επανάληψη" . Η γνωμάτευση για τις σωματικές βλάβες να είναι μόνο από ιατρό του Δημοσίου, διαφορετικά με το επίπεδο φιλοζωικής κουλτούρας στην χώρα μας ο κάθε ιδιώτης ιατρός μπορεί να γνωματεύει ο,τι θέλει. Αξίζει να αναφέρουμε εδώ, και το επιστημονικό στοιχείο, ότι ουδείς ιατρός δύναται με ασφάλεια να διαγνώσει ότι μια πληγή είναι από δάγκωμα σκύλου. Ελπίζουμε ότι ήδη οι συγγραφείς των τροπολογιών θα έχουν αντιληφθεί το ηθικής πλέον διάστασης ατόπημά τους, που θα "στείλει" χιλιάδες ζώα στα όρη και τα βουνά και τον βέβαιο θάνατο. Να αποσυρθεί πάραυτα η τροπολογία που ορίζει οτι τα θηλυκά ζώα εκτροφής μπορούν να γεννούν 2 φορές το χρόνο. Είναι μη ηθικό, εξοντωτικό για τα ζώα, απάνθρωπο με ορολογία ανθρώπινη. Πιστεύουμε , ότι εκ παραδρομής ετέθη διότι ο 4039 πιο κάτω το απαγορεύει ρητά. Να αποσυρθεί η τροπολογία για γραπτή συναίνεση των Δήμων προς τα φιλοζωικά σωματεία, που ανοίγει μεγάλο παράθυρο αυθαιρεσιών εκ μέρους των Δήμων. Τα φιλοζωικά σωματεία έχουν από το καταστατικό τους το δικαίωμα ενασχόλησης με τα ζώα. Να απαγορευθεί η χρησιμοποίηση περιλαίμιων , που προκαλούν πόνο και στρες , όπως ορίζει και η Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την Προστασία των ζώων συντροφιάς τόσο κατά την διάρκεια της " εκπαίδευσής" τους όσο και κατά την διάρκεια του κυνηγιού αλλά και κατά την διάρκεια της βόλτας τους από οποιονδήποτε ιδιοκτήτη. Η χρήση τέτοιων περιλαίμιων να θεωρηθεί βασανισμός, όπως και είναι , να υπαχθεί στο άρθρο 16 και να οριστεί και πρόστιμο διοικητικό 1.000 ευρώ στο άρθρο 21. Αμεση κατάργηση του αναχρονιστικού και αντιεπιστημονικού άρθρου 9, παρ. 4 και 5 του Π.Δ. 400/83. και αναθεώρηση των δεδομένων του λεισμανιακού ζώου , ώστε να σταματήσει η εγκληματική και μη ηθική θανάτωση πολλών εκατοντάδων ζώων το χρόνο , τα οποία μπορούν να ιαθούν.