Αρχική Υγιεινή και ασφάλεια τροφίμων και ζωοτροφώνΆρθρο 54α: Τροποποίηση του ν. 4039/2012 «Για τα δεσποζόμενα και τα αδέσποτα ζώα συντροφιάς και την προστασία των ζώων από την εκμετάλλευση ή τη χρησιμοποίηση με κερδοσκοπικό σκοπό» (Α΄15)Σχόλιο του χρήστη Χρόνης Δρούγιας | 9 Φεβρουαρίου 2013, 21:35
  • Σχόλιο του χρήστη 'Χρόνης Δρούγιας' | 9 Φεβρουαρίου 2013, 21:35

    Ο χαρακτηρισμός “επικίνδυνο”, με τα κριτήρια του Υπουργείου, είναι τουλάχιστον επιπόλαιος και είναι απορίας άξιο, αν οι εκπονούντες τέτοιου είδους αποφάσεις, έχουν βασικές γνώσεις κοινωνικής συμπεριφεριολογίας των σκύλων που ελάχιστα διαφέρει από αυτή των ανθρώπων. Δεν αναφέρονται καθόλου στα αίτια που ένας σκύλος καθίσταται επιθετικός, που αφορούν κυρίως κακοποίηση, συνθήκες διαβίωσης, ή ακόμη φοβική συμπεριφορά των ίδιων των ανθρώπων που τους ωθεί σε υπερβολική αντίδραση, με αποτέλεσμα τη βίαιη αντίδραση από το σκύλο. Παράλληλα, αν όχι πρώτα, πρέπει να εφαρμοστεί και η νομοθεσία όσον αφορά την εγκατάλειψη ,την κακοποίηση, τις συνθήκες διαβίωσης των ζώων συντροφιάς που εξωθούν σε επιθετική συμπεριφορά. Ποιος αποφασίζει αν ένα ζώο είναι επιθετικό ή όχι; Ο οποιοσδήποτε ενίοτε ζωοφοβικός πολίτης? Ποια είναι; πως ορίζεται; και πως οριοθετείται η ανεπιτυχής προσπάθεια επίθεσης και η απειλητική συμπεριφορά; Η άμυνα ή η αμυντική απειλή πως εκλαμβάνονται από το νομοθέτη? Για να θεωρηθεί ένας επιθετικός σκύλος ως επικίνδυνος, απαιτείται σύσταση ομάδας ειδικών , παρακολούθηση του ζώου και μέχρι να φτάσει στο να θανατωθεί πρέπει να γίνει προσπάθεια βελτίωσης της συμπεριφοράς του ή ανεύρεσης ατόμων που δυνητικά θα μπορούσαν να το αναλάβουν υπεύθυνα. Το κάθε ζωντανό πλάσμα έχει δικαίωμα να ζει με αξιοπρέπεια και δίχως πόνο. Αυτό πρέπει να έχετε στο νου σας. Οι εύκολες εκτελέσεις ζώων, που επιπόλαια και άδικα κρίνονται επικίνδυνα, καταδεικνύουν φασιστική νοοτροπία που επεκτείνεται ενίοτε και στους συνανθρώπους μας, ( μετανάστες, φυλακισμένους, κ.λ.π). Ο ειδισμός, (speciesism), και ο ρατσισμός ή ο ταξικός διαχωρισμός αποτελούν εκφάνσεις μιας συγκεκριμένης θέσης απέναντι στη ζωή. Ζούμε δυστυχώς σε μια κοινωνία που υπόκειται σε εκφασισμό και η φασιστική συμπεριφορά δεν έχει όρια μεταξύ ανθρώπων και ζώων. Απλά απαξιώνει την ελευθερία και τη ζωή. Ο τρόπος αντιμετώπισης των επικίνδυνων ζώων, εκτέλεση δηλαδή με συνοπτικές διαδικασίες, θυμίζει ναζιστικές μεθοδεύσεις και εκκαθαρίσεις πληθυσμών, και εφαρμόζεται στα αδέσποτα όταν κάποιο αντιδράσει και δείξει τα δόντια του σε άνθρωπο, που ενδεχόμενα το προκάλεσε ή σε ανάμνηση παλιότερης κακοποίησής του. Ο όρος ευθανασία ερμηνεύεται σαν πιο ήπια και λιγότερο επώδυνη έλευση του θανάτου, όταν αυτός επέρχεται σχετικά σύντομα, οδυνηρός και τελεσίδικος. Σε ένα υγιές ή δυνάμενο να ζήσει αξιοπρεπώς ζώο, δεν έχει θέση η ευθανασία αλλά αναφερόμαστε ουσιαστικά σε δολοφονία ή στην καλύτερη περίπτωση εκτέλεσή του.. Θεσπίστε προγράμματα για να αποβάλουμε τη ζωοφοβία ως έθνος, να περιορίσουμε την κακοποίηση των ζώων, ( ενεργητική και παθητική) και μετά μιλήστε και για τιμωρίες. Η αδυναμία αντίδρασης των ζώων στους νόμους σας και το ότι δεν έχουν δικαίωμα ψήφου δεν σημαίνει ότι πρέπει να απαξιώνεται και η ίδια τους η ζωή, κάτι που δυστυχώς συμβαίνει και με συνανθρώπους μας που λαθροβιούν στις παρυφές της κοινωνίας μας . Xρόνης Δρούγιας Γιατρός Πρόεδρος του ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΘΙΚΗ ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΩΝ ΖΩΩΝ “ΑΝΙΜΑ”.