• Σχόλιο του χρήστη 'Δρ. ΒΑΝΑ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ' | 10 Φεβρουαρίου 2013, 20:15

    Αγαπητοί κύριοι/κυρίες της Κτηνιατρικής Δ/νσης του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και γενικά ιθύνοντες του Υπουργείου με αρμοδιότητα για τη νομολογία που το Υπουργείο εκδίδει, θα παρακαλούσα να λάβετε σοβαρά υπόψιν σας τις παρατηρήσεις επί της τροπολογίας που έχετε υποβάλλει διαδικτυακά προς διαβούλευση και που προτίθεστε να ψηφιστεί. Παρότι ο 4039/2012 στόχο έχει στο σύνολό του να προστατεύσει τα ζώα συντροφιάς, κάποια εδάφιά του (κι ειδικά κάποιες εκ των προτεινόμενων τροποποιήσεων) αφορούν σε τόσο ακραίες θέσεις, που κάνουν όλο το νόμο να χαρακτηρίζεται ακραίος, ανεδαφικός, άδικος (και για τα ζώα και για τους εκτροφείς –επαγγελματίες και μη--) και εν πολλοίς μη υλοποιήσιμος! Α) Ήδη από τον Φεβρουάριο 2012 που τέθηκε σε ισχύ ο 4039/2012, ορίζονται αυστηρές ποινές (κυρώσεις και πρόστιμα) για παραβατικές συμπεριφορές που με ευθύνη του ίδιου του Υπουργείου δεν μπορούν να νομιμοποιηθούν και αυτό είναι τελικά το τραγελαφικό του θέματος! Επί παραδείγματι: πρόστιμο 3000 ευρώ για «εκτροφή, αναπαραγωγή ή πώληση ζώων συντροφιάς για εμπορικούς σκοπούς χωρίς άδεια» (άρθρο 6, παρ.1) όταν ο ίδιος ο Υπουργός του Υπουργείου σας δεν μερίμνησε (ως ώφειλε και ως ο 4039 περιγράφει στο άρθρο 6, παρ.4) να καθορίσει με απόφασή του τους ειδικούς όρους και τις προϋποθέσεις που πρέπει να πληρούνται, με αποτέλεσμα για τουλάχιστον ένα (1) χρόνο τώρα (και πάντως απόταν τέθηκε σε ισχύ ο νόμος) να μην είναι εφικτή η έκδοση αδειών! Δηλαδή, ο εκδοθείς από το Υπουργείο σας νόμος ορίζει ως παράβαση την μη ύπαρξη αδείας, προβλέπει αυστηρές κυρώσεις για αυτό, αλλά ο αντίστοιχος και αρμόδιος Υπουργός δεν μεριμνά ώστε να επιτραπεί η έκδοση αδειών και να αποτραπεί η παραβατική συμπεριφορά. Δίδετε έτσι το δικαίωμα στον οποιοδήποτε καχύποπτο να θεωρήσει ότι σκοπίμως ο Υπουργός χρονοτριβεί προκειμένου να επιβάλλονται πρόστιμα. Ο σκοπός όμως του νόμου είναι (και πρέπει να είναι) η διαφύλαξη και προστασία των ζώων και όχι εισπρακτικός. Κι επειδή η παράβαση δεν αφορά μόνο στην πώληση (έτσι τουλάχιστον όπως είναι διατυπωμένο το εδάφιο του 4039) αλλά και στην εκτροφή, μήπως ο νόμος και όσοι φροντίζετε για την εφαρμογή του, θεωρείτε δόκιμο να αναστείλουμε άπαντες την εκτροφή ζώων συντροφιάς που επειδή κάποια στιγμή στη ζωή τους (έστω και μεταγενέστερα) μπορεί τα ίδια ή οι απόγονοί τους να πωληθούν για το οποιοδήποτε έστω και μικρό αντίτιμο, θα θεωρηθεί ότι εκτρέφονται για εμπορικούς σκοπούς, άρα μήπως νοείτε ότι μέχρι να είναι υλοποιήσιμη η έκδοση αδειών (όταν το Υπουργείο διευκολυνθεί) να τα θανατώσουμε γιατί σιτίζοντάς τα και μεριμνόντας για αυτά θεωρείται ότι τα εκτρέφουμε (=μεγαλώνουμε, σιτίζουμε, φροντίζουμε, εμβολιάζουμε) άνευ σχετικής αδείας, άρα θεωρούμεθα παραβάτες??? Ακούγεται ίσως ακραίο έτσι όπως το περιγράφω, όμως αυτά είναι που ο νόμος, έτσι όπως τον έχετε διατυπωμένο, εννοεί… Εν ολίγοις:- το ένα εδάφιο του νόμου (έκδοση αδειών) δεν πρέπει να άρεται από άλλο (δικαιοδοσία Υπουργού που όμως δεν υποχρεούται ως φαίνεται να προβεί στα δέοντα) – επιβολή προστίμων για παραβάσεις που με ευθύνη του κράτους δεν μπορούν να αρθούν.- Δείξτε λιγότερη αυστηρότητα για θέματα που δεν άπτονται της φροντίδας και ευζωίας των ζώων και φροντίστε για τη λήψη μέτρων ουσιαστικών και υλοποιήσιμων. Άρθρο 6.παρ. 1, 5ο εδάφιο: Η προτεινόμενη από εσάς τροποποίηση: « Όταν εκτρέφεται έστω ένας θηλυκός σκύλος αναπαραγωγής και σημειώνονται περισσότεροι από δύο τοκετοί ανά έτος ανά θηλυκό σκύλο εκτροφής, απαιτείται υποχρεωτικά η έκδοση άδειας εκτροφής , αναπαραγωγής και εμπορίας ζώων συντροφιάς…» Παρατηρήσεις:1) Βάση αυτού, οποιοσδήποτε πολίτης διαθέτει ένα θηλυκό σκύλο μη-στειρωμένο –άρα θηλυκό σκύλο αναπαραγωγής— απαιτείται να εκδώσει άδεια!!!!!! 2)Η αναφορά: ‘….σημειώνονται περισσότεροι από δύο τοκετοί ανά έτος ανά θηλυκό σκύλο εκτροφής’ , είναι στην ουσία άνευ αντικειμένου, δεδομένων της διάρκειας κύησης ενός σκύλου και της συχνότητας εμφάνισης οίστρου του ετησίως, σε συνδυασμό με το ότι στο ίδιο άρθρο απαγορεύεται η γονιμοποίησή του για τουλάχιστον 9 μήνες μετά τον τοκετό. Με όλα αυτά συνυπολογισμένα, είναι πρακτικώς αδύνατο ο ίδιος θηλυκός σκύλος να κυοφορήσει δις ετησίως. Το σχετικό εδάφιο/τροποποίηση πρέπει να απαλειφθεί. Άρθρο 6.παρ. 3: Η προτεινόμενη από εσάς τροποποίηση: ‘Δεν επιτρέπεται η εισαγωγή, εκτροφή, αναπαραγωγή και εμπορία σκύλων που είναι ακρωτηριασμένοι» Παρατηρήσεις: 1) Πουθενά στον 4039 δεν δίνεται ορισμός του ποιο ζώο θεωρείται ακρωτηριασμένο! Παρόλο που ο νομοθέτης φροντίζει να δώσει ορισμό μέχρι και για το τι θεωρείται τσίρκο και θίασος βαριετέ!!! Ωστόσο ο όρος ‘ακρωτηριασμένο ζώο’ αφήνεται μάλλον ασαφής. Δεδομένου ότι τόσο το εξωτερικό μέρος των αυτιών όσο και η ουρά δεν νοούνται ως ζωτικά όργανα ή μέλη , και δεδομένου ότι στο άρθρο 16 παρ α. ο ακρωτηριασμός νοείται ως παράδειγμα πράξης βίας (κάτι που όμως δεν ισχύει για τις χειρουργικές επεμβάσεις με αναισθησία), εύκολα θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι το ‘κόψιμο ουράς και αυτιών’ ίσως δεν είναι ακρωτηριασμός (ακόμα και αναφορές στον 2017/1992 δεν διευκρινίζουν ρητά το προκείμενο, πόσο μάλον ότι τέτοια αναφορά ή παραπομπή δεν γίνεται καν στον παρόντα νόμο). Επειδή ωστόσο εικάζω ότι ο νομοθέτης ήθελε να τον θεωρήσει ως τέτοιο, τότε: ι) Πρέπει να δωθεί σαφής ορισμός και να αποσαφηνιστεί αν ο νόμος θεωρεί ακρωτηριασμό το κόψιμο ουράς και αυτιών. ιι) αν ναι, τότε να απαλειφθεί από την τροποποίηση του νόμου το σχετικό εδάφιο. Σκυλιά με κομμένη ουρά/αυτιά δεν γεννούν ακρωτηριασμένα σκυλιά!!! Ούτε η κατάσταση στην οποία τυχόν έχουν περιέλθει επηρεάζει την ευζωία τους ή την ποιότητα και ευζωία των απογόνων τους. Αφαιρέστε το σχετικό εδάφιο. Τέλος αγαπητοί κύριοι/κυρίες, οφείλετε να δώσετε περισσότερη μέριμνα στο να υλοποιούνται τα περιγραφέντα από τον 4039 για την προστασία και την ευζωία των ζώων από τους Δήμους, παρά από τον εκάστοτε πολίτη. Δεν γνωρίζω αν πέραν του ακαδημαϊκού σας υπόβαθρου στην Κτηνιατρική και την γνώση σας στην περίθαλψη και υγεία των ζώων, έχετε και έμπρακτα σχέση με την εκτροφή ζώων συντροφιάς και όσους την επιτελούν, αλλά επιτρέψτε μου να σημειώσω ότι αυτοί πρώτοι (επαγγελματίες ή μη) φροντίζουν για τα ζώα περισσότερο όλων. Και θα ήταν άριστη ιδέα να θεσπιστεί μια εισφορά (πχ της τάξης των 20 ευρώ) που θα παρακρατείτο από κάθε κουτάβι που δηλώνεται στον ΚΟΕ ή/και μεταβιβάζεται σε νέο ιδιοκτήτη, ποσό το οποίο θα διατίθεται υπέρ της φροντίδας και προστασίας για τα μη δεσποζόμενα ζώα και θα αποδίδεται σε φιλοζωικές οργανώσεις. Έτσι η εκτροφή/αναπαραγωγή κάθε δεσποζόμενου θα μπορούσε να ωφελήσει τα αδέσποτα. Πουθενά στον Πίνακα Διοικητικών κυρώσεων και προστίμων δεν είδα να καταγράφεται έστω και 1 πρόστιμο!!!! για Δήμους, όταν αυτοί δεν συμμορφώνονται με τις διατάξεις του παρόντος νόμου! Έχουν για παράδειγμα όλοι οι Δήμοι συγκροτήσει την πενταμελή επιτροπή για τη διαχείρηση των αδέσποτων ζώων συντροφιάς? Ο πέλεκυς του νόμου βαρύς για τον οποιοδήποτε πολίτη, αλλά άκρως ανεκτικοί όλοι με τις παραλείψεις των Δήμων, με την χρονοτριβή του Υπουργείου για την έκδοση των αδειών, ακόμα και με ελεγκτικούς φορείς που δρούν μόνο για να εισπράξουν τα επιβληθέντα πρόστιμα αντί να διασφαλίσουν τη μέριμνα και ευζωία των ζώων. Και επιτέλους, αναπροσαρμώστε πανάρχαιους νόμους και προεδρικά διατάγματα του πάλαι ποτέ (άνω των 3 δεκαετιών: ν. 604/1977, πδ 463/1978) στους οποίους εξακολουθείτε να κάνετε αναφορά μέσω του 4039, παρόλο που πλείστα εκ των εδαφίων τους είναι πλέον αναχρονιστικά! Με εκτίμηση Δρ. Βάνα Καραγιάννη