• Σχόλιο του χρήστη 'Κώστας Κουκάρας' | 27 Φεβρουαρίου 2014, 10:19

    Στο άρθρο 15 και στην παράγραφο 4 γίνεται αναφορά ότι “στις περιπτώσεις ε, στ και δ, εφόσον η ακύρωση των διοικητικών πράξεων γίνεται χωρίς υπαιτιότητα του μισθωτή, η μίσθωση λύνεται αζημίως για το δημόσιο.” Δεν καταλαβαίνω γιατί το Ελληνικό Δημόσιο δεν θα πρέπει να αποζημιώσει τον μισθωτή όταν τον αναγκάζει να φύγει από μια περιοχή, στην οποία έχει επενδύσει κάποια χρήματα. Από που προκύπτει αυτή η δυνατότητα του Ελληνικού Δημοσίου; Αν πραγματικά θέλουμε η Πολιτεία να είναι αρωγός στην προσπάθεια των πολιτών, θα πρέπει να σταματήσουν κακέκτυπα του παρελθόντος που μετατρέπουν το Ελληνικό Δημόσιο “νταβατζή” των πολιτών! Και φυσικά δεν μπορεί να είναι άλωθι η φράση: “Σε κάθε περίπτωση δίνεται στο μισθωτή εύλογη προθεσμία και παρέχονται διευκολύνσεις για τη μετεγκατάσταση της μονάδας του”. Τι σημαίνει αυτό; Θα μπορούσε να είναι πιο συγκεκριμένο, όπως ο μισθωτής να απαλλαγεί από το μίσθωμα για “χ” χρόνο, ανάλογα με την οικονομική ζημία που υπέστει. Κώστας Κουκάρας Βιολόγος ΝΕΑΡΧΟΣ Ο.Ε.