• Σχόλιο του χρήστη 'Μάρκος Καφούρος' | 24 Νοεμβρίου 2015, 14:43

    Άρθρο 15, Παράγραφος 13: Η απαγόρευση σε πρόσωπα που διετέλεσαν Πρόεδροι Δ.Σ. Αγροτικών Συνεταιρισμών, να είναι υποψήφιοι για την κατάληψη θέσεων Βουλευτών και αιρετών οργάνων των Ο.Τ.Α. α΄ και β΄ βαθμού, στην εκλογική περιφέρεια που έχει την έδρα του ο Α.Σ., για τρία (3) έτη από τη λήξη της θητείας τους στον Α.Σ. : 1. Έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το ισχύον Σύνταγμα, σύμφωνα με το οποίο «Καθένας έχει δικαίωμα να αναπτύσσει ελεύθερα την προσωπικότητά του και να συμμετέχει στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της χώρας, εφόσον δεν προσβάλλει τα δικαιώματα των άλλων και δεν παραβιάζει το Σύνταγμα ή τα χρηστά ήθη» (άρθρο 5), καθώς και με τα όσα διαλαμβάνονται στο άρθρο 25 του Συντάγματος, σχετικά με τα δικαιώματα του ανθρώπου ως ατόμου και ως μέλους του κοινωνικού συνόλου, που τελούν υπό την εγγύηση του Κράτους. Σε κάθε περίπτωση, τυχόν απόκλιση από τη συνταγματική προστασία των ως άνω ατομικών δικαιωμάτων μπορεί να θεσπιστεί, αποκλειστικά και μόνο για λόγους υπέρτερου δημόσιου συμφέροντος, υπό την προϋπόθεση ότι η απόκλιση αυτή θα αιτιολογηθεί πλήρως, ειδικώς και εμπεριστατωμένως. 2. Δηλώνει πλήρη άγνοια του θεσμού, αφού δεν μπορεί ο νομοθέτης να παρεμβαίνει στα όργανα μιας επιχείρησης του ιδιωτικού τομέα. Ο συνεταιρισμός δεν είναι ούτε Δημόσιο ούτε ΝΠΔΔ. Αντίθετα όχι μόνο δεν πρέπει να απαγορεύεται αλλά και να επιβάλλεται η δυνατότητα έκφρασης των εμπείρων συνεταιριστικών στελεχών στο κοινοβούλιο ή στους ΟΤΑ, (τοπικές κοινωνίες), διότι σύμφωνα με την 7η συνεταιριστική αρχή: «Οι συνεταιρισμοί εργάζονται για την βιώσιμη ανάπτυξη των κοινοτήτων τους με πολιτικές που εγκρίνονται από τα μέλη τους», που σημαίνει ότι : Η μορφή με την οποία μπορεί να εκδηλωθεί το ενδιαφέρον του συνεταιρισμού για την κοινότητα μπορεί να είναι ποικίλη και προφανώς εντασσόμενη στους σκοπούς του ίδιου του συνεταιρισμού, δηλαδή την εξυπηρέτηση των οικονομικών, κοινωνικών και πολιτιστικών αναγκών και επιδιώξεων του κοινωνικού συνόλου με τρόπο που να εξασφαλίζεται βιώσιμη ανάπτυξη. Η κατεύθυνση της βιώσιμης ανάπτυξης συνεπάγεται μέριμνα για την προστασία των φυσικών πόρων, ώστε να μην δαπανώνται πόροι προς το συμφέρον μιας γενεάς εις βάρος των επόμενων γενεών. Ιδιαίτερη σημασία αποδίδεται στην προστασία του περιβάλλοντος, αφού μάλιστα για τους συνεταιρισμούς είναι και το περιβάλλον στο οποίο εργάζονται και ζουν τα μέλη. Η φροντίδα για το περιβάλλον συνιστά φροντίδα για την ποιότητα ζωής της κοινότητας στην οποία λειτουργεί ο συνεταιρισμός. Οι τιθέμενοι περιορισμοί εμποδίζουν την προσφορά των μελών στο κοινωνικό σύνολο και απηχούν δυσάρεστες διαθέσεις. Η διάταξη δεσμεύει υπέρμετρα την ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας των μελών των συνεταιρισμών. Τα μέλη είναι κατάλληλα να κρίνουν εάν οι εκπρόσωποί τους κάνουν καλή χρήση της εντολής τους. 3. Δημιουργεί φωτογραφικές συνθήκες παραβίασης της ισότητας των πολιτών, του αθέμιτου ανταγωνισμού μεταξύ ανταγωνιστικών επιχειρήσεων στη λογική της διάκρισης Συνεταιριστική – «Ιδιωτική», αλλά και της ποινικοποίησης της ιδιότητας του Προέδρου του Συνεταιρισμού. Για παράδειγμα στη βάση ποιας λογικής ο (Χ) οινοποιός της Σαντορίνης θα μπορεί να είναι υποψήφιος Δήμαρχος Θήρας (βλέπε Θεσσαλονίκη) ή υποψήφιος βουλευτής και στον πρόεδρο της Ένωσης Συνεταιρισμών Θηραϊκών Προϊόντων (οινοποιητική επιχείρηση) να του απαγορεύεται να είναι υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος στον τόπο που ζει αυτός και μεγαλώνει τα παιδιά του.