• Σχόλιο του χρήστη 'ΛΑΣΗΘΙΩΤΑΚΗ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ' | 27 Νοεμβρίου 2015, 13:43

    Τα διαρθρωτικά προβλήματα του αγροτικού τομέα έχουν αναλυθεί πολλές φορές, αλλά δυστυχώς καμία αγροτική πολιτική και σχεδιασμός δεν έχει καταφέρει να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά: Τα προβλήματα της πώλησης των προϊόντων χωρίς καμία επεξεργασία (π.χ. το 65% του ελαιολάδου πωλείται χωρίς τυποποίηση), με συνέπεια το αγροτικό εισόδημα και οι θέσεις εργασίας να είναι περιορισμένες, την μονοκαλλιέργεια που υπάρχει σε κάποιες περιοχές της χώρας με συνέπεια σε κάποια προϊόντα να έχουμε πλεόνασμα και σε κάποια άλλα έλλειμμα. Το πολυτεμαχισμό του αγροτικού κλήρου και Την πολλές φορές αμφισβητούμενη ποιότητα των παραγομένων αγροτικών προϊόντων. Τα χαμηλά ποσοστά γεννητικότητας και τον γερασμένος σε ηλικία πληθυσμό των αγροτικών περιοχών Τη χαμηλή εκπαίδευση και κατάρτιση του πληθυσμού του αγροτικού χώρου. Οι αγρότες και οι αγρότισσες δεν υστερούν μόνο στο επίπεδο της τυπικής εκπαίδευσης, αλλά και στο επίπεδο κατάρτισης στα αντικείμενα του αγροτικού τομέα, όπως επίσης και στην χρήση νέων τεχνολογιών και διαδικτύου. Ο νόμος 2810/2000 για την ίδρυση και λειτουργία αγροτικών συνεταιρισμών όριζε 7 κατ’ ελάχιστον άτομα για την ίδρυση αγροτικού συνεταιρισμού και όπως αποδείχθηκε στην πράξη, οι περισσότεροι αγροτικοί συνεταιρισμοί που ιδρύθηκαν με περιορισμένο αριθμό μελών δεν μπόρεσαν να μακροημερεύσουν και να ανταποκριθούν στα οικονομικά δεδομένα της περιόδου που διανύουμε. Ο νόμος 4015/2011, προσπαθώντας να αντιμετωπίσει την μη οικονομική βιωσιμότητα των συνεταιρισμών όρισε ελάχιστο αριθμό μελών τα 20 άτομα και ελάχιστο συνεταιριστικό κεφάλαιο τα 30.000 Ευρώ. Η σημερινή πραγματικότητα μετά την εφαρμογή των παραπάνω νόμων, σύμφωνα με τα στοιχεία που ανέφερε ο ίδιος ο Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, είναι ότι στην χώρα μας είναι καταγεγραμμένοι στην βάση του ΥΠΑΑΤ 1042 συνεταιρισμοί, από τους οποίους μόνο 20 παρουσιάζουν υγιή οικονομικά στοιχεία! Το νέο νομοσχέδιο για τους αγροτικούς συνεταιρισμού ακολουθεί και πάλι το «ευέλικτο» επιχειρηματικό μοντέλο, που ενώ είναι ευνοϊκό για άλλες περιπτώσεις, δεν αντιμετωπίζει το μεγάλο πρόβλημα του αγροτικού κόσμου που βιώνει μια από τις χειρότερες οικονομικές κρίσεις. Οι έλληνες παραγωγοί, οικονομικά αδύνατοι οι περισσότεροι, ασυντόνιστοι και ελλιπείς σε εκπαιδευτική και επαγγελματική επάρκεια δεν είναι σε θέση να διαμορφώσουν τις τιμές των αγροτικών προϊόντων. Δεν είναι διαμορφωτές αλλά αποδέκτες τιμών που καθορίζει το εμπόριο αγροτικών προϊόντων που συχνά είναι προσυνενοημένο από τις μεγάλες εταιρείες που το ελέγχουν. Έτσι οι έλληνες καταναλωτές καταβάλλουν συχνά 4-6 φορές μεγαλύτερες τιμές από αυτές που εισπράττουν οι παραγωγοί. Το νέο νομοσχέδιο θέτει ως ελάχιστο αριθμό μελών τα 10 άτομα (Άρθρο 3), ενώ δεν θέτει και κάποιο ποσό ελάχιστης συνεταιριστικής μερίδας (Άρθρο 8). Οι παθογένειες του παρελθόντος θεωρεί ότι αντιμετωπίζονται με την παρουσίαση επιχειρησιακού πλάνου  διάρκειας 3 ετών και υποβολή κάθε χρόνου των οικονομικών καταστάσεων (Άρθρο 19). Όμως, κατά την άποψη μας, αυτό θα οδηγήσει και πάλι στην ίδρυση συνεταιρισμών που παρά το οικονομικά πλάνα θα οδηγηθούν σε πτώχευση. Ο εξ’ αρχής μεγαλύτερος αριθμός μελών ανά συνεταιριστική οργάνωση μπορεί να διασφαλίσει αφ ενός την επάρκεια προϊόντος για την δημιουργία μιας ελάχιστης κρίσιμης μάζας μεταποίησης και αφετέρου τα πολλά μέλη δημιουργούν μια ασφάλεια στην διαθεσιμότητα προϊόντος προκειμένου να συναφθούν συμβάσεις συνεργασίας. Επίσης, με ένα μεγάλο αριθμό μελών εξασφαλίζεται και υψηλό κεφάλαιο στο συνεταιρισμό ώστε να μπορούν να πραγματοποιηθούν επενδύσεις παραγωγικής κατεύθυνσης και οικονομική ευρωστία της οργάνωσης. Η αύξηση του ΦΠΑ στα αγροτικά εφόδια (από 13% σε 23%), η μείωση της επιστροφής φόρου στο πετρέλαιο, ο διπλασιασμός της προκαταβολής του φόρου των αγροτών και οι αυξήσεις στο συντελεστή άμεσης φορολογίας (από 13% σε 20% για τα εισοδήματα του 2015 και σε 26% για τα εισοδήματα του 2016), οι όροι για την άσκηση αγροτικής δραστηριότητας αλλάζουν δραματικά προς το χειρότερο. Με βάση τα παραπάνω και την διαμορφούμενη κατάσταση, το προτεινόμενο σχέδιο νόμου για τους αγροτικούς συνεταιρισμούς, ενώ έχει και θετικές κατευθύνσεις, δεν διαπνέεται προς την κατεύθυνση λύσεων που θα συμβάλλουν στον στόχο της παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας και σε ένα εναλλακτικό παραγωγικό μοντέλο. Συγκεκριμένα: Το νομοσχέδιο προβλέπει την δημιουργία Ταμείου Συνεταιριστικής Εκπαίδευσης (άρθρο 38), το οποίο θα είναι Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου. Η συγκεκριμένη πρόταση έχει τα ακόλουθα μεινεκτήματα δεν κινείται σε ολοκληρωμένη αντιμετώπιση της χαμηλής εκπαίδευσης και κατάρτισης των μελών των συνεταιρισμών. Αναφέρει την εκπαίδευση ιδιαίτερα των Διοικητικών και Εποπτικών Συμβουλίων, των Γενικών Διευθυντικών και των λοιπών Διευθυντικών στελεχών και εργαζομένων των ΑΣ σε θέματα συνεταιριστικών αρχών και επαγγελματικής επάρκειας. Σημαντικό είναι να γίνουν δράσεις για την ενημέρωση και εκπαίδευση στη συνεταιριστική «κουλτούρα» των μελών των συνεταιρισμών γιατί εαν αυτοί δεν πειστούν πρώτα για την ορθότητα του εγχειρήματος όσο εκπαιδευμένα στελέχη και να έχουν οι αγροτικοί συνεταιρισμοί δεν θα είναι σε θέση να κρατήσουν τα μέλη και θα οδηγηθούν στην απαξίωση και αποτυχία. Η δημιουργία ενός ακόμη φορέα εκπαίδευσης στον ήδη υπάρχοντα ΕΛΓΟ Δήμητρα και τα Γεωπονικά πανεπιστήμια και ΤΕΙ το οποίο θα μεγαλώσει το δίκτυο φορέων με αλληλοκαλυπτόμενες αρμοδιότητες και θα αποδυναμώσει κάθε προσπάθεια που ήδη γίνεται. Παράλληλα θα πρέπει να αντιμετωπιστούν και πιθανά γραφειοκρατικά προβλήματα σε χρηματοδοτήσεις (και ήδη κατανεμηθέντα κονδύλια στο ΠΑΑ 2014-2020). Η χρηματοδότηση αυτού του φορέα δεν προσδιορίζεται και με δεδομένο το δημοσιονομικό πλαίσιο δεν θα είναι ευκολο να βρεθούν πόροι. Πρόταση του ΓΕΩΤΕΕ Παραρτήματος Κρήτης είναι να αναλάβει ο ΕΛΓΟ Δήμητρα την εκπαιδευση που θα κριθεί απαραίτητη Στο άρθρο 40 περιγράφεται η δημιουργία της ΔΙΑΓΕΠ ΑΕ, Ανώνυμη Εταιρεία με την επωνυμία «Διαχείριση ακινήτων, γαιών, εξοπλισμών και προϊόντων» (ΔΙΑΓΕΠ  ΑΕ). Η δημιουργία ενός ακόμη φορέα για διαχείριση ακινήτων και μάλιστα ΑΕ που θα επιβαρύνει τον προυπολογισμό και ως ΑΕ δεν θα υφίσταται στους ελέγχους του Υπουργείου θεωρούμε ότι είναι τεχνικά μη αναγκαία και θα δημιουργήσει ακόμα περισσότερα προβλήματα αφού υπάρχουν τόσοι άλλοι φορείς διαχείρισης. Από την Δ.Ε. ΓΕΩΤΕΕ Παρ/μα Κρήτης