• Σχόλιο του χρήστη 'ΧΟΥΛΙΑΡΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ' | 11 Ιανουαρίου 2020, 11:41

    Α) ΠΡΟΤΑΣΗ ΠΡΟΣΘΗΚΗΣ ΣΤΟ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΑ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ «ΑΓΡΟΤΙΚΟΙ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΙ». Προτείνω την τροποποίηση του γ’ εδαφίου της παρ. 6 του άρθρ.33 του αναρτημένου νομοσχεδίου, ως εξής: «Η διάταξη αυτή ισχύει και για τους εκκαθαριστές των ΑΣ, των ΕΑΣ, των ΚΕΣΕ, των ΚΑΣΟ, των ΣΕ και των ΑΕΣ, που έχουν τεθεί σε εκκαθάριση, εξυγίανση ή πτώχευση, με οποιονδήποτε τρόπο, υπό το κράτος των ν. 2810/2000, 4015 / 2011 (Α΄ 210) και 4384 / 2016 (Α΄ 78), όπως ίσχυσαν, η οποία είτε υφίσταται και συνεχίζεται, είτε περατώθηκε, κατά το χρόνο δημοσίευσης της προκείμενης ρύθμισης και ανεξάρτητα αν οι ως άνω ΣΕ μετατράπηκαν σε ΑΕΣ, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 19 παρ.7 Ν.4015/2011(Α 210)». Επίσης, προτείνω την εξής προσθήκη, η οποία μπορεί να ενσωματωθεί, είτε στο τέλος (ως τελευταίο εδάφιο δ’), της ως άνω παρ. 6 του άρθρου 33, είτε ως παρ. 8 στις μεταβατικές διατάξεις του άρθρου 36, (με την αιτιολογία που παραθέτω, αμέσως μετά), η οποία έχει ως εξής: «Ως Συνεταιριστική Εταιρία (Σ.Ε.) λογίζεται αυτή της οποίας η πλειοψηφία των μετοχών της ή των εταιρικών της μεριδίων ανήκε ή ανήκει σε Α.Σ., Ε.Α.Σ. Σ.Ε., πρώην ΑΤΕ ΑΕ, ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ και Ο.Τ.Α. Η παρούσα ρύθμιση για την εφαρμογή της παρ. 6 του άρθρου 33 του παρόντος νόμου καταλαμβάνει και όλες τις σχετικές εκκρεμείς υποθέσεις. Ως τέτοιες νοούνται οι υποθέσεις που εκκρεμούν ενώπιον παντός αρμοδίου οργάνου της Διοίκησης ή των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων ή του Συμβουλίου της Επικρατείας, κατόπιν άσκησης ενδικοφανούς ή δικαστικής προσφυγής ή ανακοπής ή τακτικού ενδίκου μέσου ή βοηθήματος ή αίτησης αναίρεσης ή εκείνες για τις οποίες εκκρεμεί η προθεσμία άσκησης ενδικοφανούς ή δικαστικής προσφυγής ή τακτικού ενδίκου μέσου ή βοηθήματος ή αίτησης αναίρεσης. Ως εκκρεμείς νοούνται, επίσης, οι υποθέσεις οι οποίες έχουν συζητηθεί και δεν έχει εκδοθεί αμετάκλητη απόφαση του δικαστηρίου ή έχει εκδοθεί μη αμετάκλητη απόφαση αλλά δεν έχει κοινοποιηθεί στον υπόχρεο». Β) ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΩΝ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΩΝ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΣΘΗΚΩΝ. Η διάταξη της παρ. 6 του άρθρου 33 του, υπό διαβούλευση, νομοσχεδίου, για την έλλειψη ευθύνης (ποινικής, αστικής, προσωπικής κ.λ.π.) των Εκκαθαριστών Αγροτικών Συν/σμών και των εκεί αναφερομένων άλλων οργανώσεων (μεταξύ των οποίων είναι και οι Συνεταιριστικές Εταιρίες «Σ.Ε.» του καταργηθέντος Ν. 2810/2000) επαναλαμβάνει, σε ενιαία διατύπωση, όσα ορίζονται στις παραγράφους 17 και 18 του έως τώρα ισχύοντος Ν 4384/2016: ΑΓΡΟΤΙΚΟΙ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΙ κ.λ.π. όπως η έννοια των ΣΕ ορίζονταν με την διάταξη του άρθρου 32 τον προϊσχύσαντος Ν. 2810/2000, η οποία καταργήθηκε στις 31-12-2014, δυνάμει του άρθρου 20 παρ.3 του Ν.4224/2013, (ΦΕΚ Α 288), «Κυβερνητικό Συμβούλιο Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους Ελληνικό Επενδυτικό Ταμείο Αξιοποίησης Περιουσίας του Δημοσίου και άλλες επείγουσες διατάξεις». Προηγουμένως, κατά το άρθρο 19 παρ.7 Ν.4015/2011, ΦΕΚ Α 210/21.9.2011, είχε ορισθεί ότι «7. Οι Συνεταιριστικές Εταιρείες, οι οποίες έχουν ιδρυθεί και λειτουργούν ως ανώνυμες εταιρείες ή εταιρείες περιορισμένης ευθύνης, κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 32 του ν. 2810/2000 πρέπει μέχρι την 30ή Ιουνίου 2012 να μετατραπούν σε ΑΕΣ (Αγροτικές Εταιρικές Συμπράξεις) του παρόντος νόμου και καταχωρίζονται στο μητρώο, εφόσον στην μετοχική τους σύνθεση μετέχουν κατά πλειοψηφία ΑΣ του παρόντος νόμου". Οι περισσότερες ΣΕ (όπως π.χ. στη Ξάνθη η ΣΕΒΑΘ, η ΣΕΚΑΠ, η ΡΟΔΟΠΗ, η ΣΕΠΕΚ κ.λ.π.), που είχαν οικονομικά προβλήματα και ανώμαλη εξέλιξη (θέση υπό εκκαθάριση, πτώχευση κ.λ.π.) προφανώς δεν μετατράπηκαν σε ΑΕΣ (Αγροτικές Εταιρικές Συμπράξεις) και δεν καταχωρίσθηκαν στο σχετικό μητρώο, το οποίο δημιουργήθηκε στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης. Οι εν λόγω ΣΕ είχαν οφειλές στην πρώην ΑΤΕ ΑΕ (η οποία και χρηματοδοτούσε ουσιαστικά την κάλυψη των αναγκών τους, για τη συνέχιση της λειτουργία τους, η οποία γίνονταν κατ’ εντολή της εκάστοτε Κυβέρνησης), ιδία μέσω της διαδικασίας αύξησης των κεφαλαίων τους. Ετσι, η ΑΤΕ, η οποία δεν ήταν Αγροτική Οργάνωση, όπως προέβλεπε ο νόμος περί συνεταιρισμών, απέκτησε μετοχές και έγινε μέτοχος αυτών των εταιριών, οι οποίες όμως στη συνείδηση του κόσμου παρέμειναν ως ΣΕ, παρά την είσοδο σ’αυτές της ΑΤΕ, του Σωματείου Εργαζομένων ή και των ΟΤΑ στη περιφέρεια των οποίων είχαν την έδρα τους. Ως εκ τούτου και η σημερινή ισχύουσα διάταξη, ως και η προτεινόμενη, για την απαλλαγή από κάθε ευθύνη των εκκαθαριστών αυτών των ΣΕ, είναι «δώρο άδωρο», δεδομένου ότι, ενώ θεωρείται στην ουσία πασίδηλο γεγονός ότι οι ως άνω εταιρίες ήταν Συνεταιριστικές, εν τούτοις αυτό δεν ισχύει τυπικά-νομικά, (κατά τον καταργηθέντα νόμο), δεδομένου ότι στη σύνθεση του μετοχολογίου αυτών των εταιριών, υπεισήλθαν με διάφορα ποσοστά, αφενός μεν η ΑΤΕ (με σημαντικό ποσοστό) και αφετέρου το σωματείο εργαζομένων και τυχόν ΟΤΑ (με μικρό ποσοστό) και έτσι χάθηκε η πλειοψηφία των κατεχομένων μετοχών από τις Αγροτικές Οργανώσεις. Το γεγονός αυτό, προφανώς, δεν γνώριζαν και οι κατά καιρούς ορισθέντες (τυπικά μέσω απόφασης της Γ.Σ. των μετόχων, πλην όμως ουσιαστικά από την εκάστοτε Διοίκηση της ΑΤΕ) εκκαθαριστές, οι περισσότεροι των οποίων ήταν υπάλληλοί της (και οι λιγότεροι δικηγόροι που αγνοούσαν το γεγονός), οι οποίοι παρέμειναν για λίγο υπ’αυτήν την ιδιότητα, διότι όλες αυτές οι ΣΕ κηρύχθηκαν υπό πτωχεύσεις, στα πλαίσια των οποίων ορίσθηκαν σύνδικοι. Πράγματι, αν όχι όλοι οι περισσότεροι εξ αυτών των εκκαθαριστών διορίσθηκαν από την ΑΤΕ και από την εκάστοτε Κυβέρνηση (δηλαδή το Κράτος-Δημόσιο, το οποίο τους διώκει σήμερα), η οποία έκανε πολιτική, μέσω αυτών των ΣΕ. Ετσι, αυτοί οι (για λίγο) πρώην εκκαθαριστές, ήδη, συνταξιούχοι, σήμερα, οι πλείστοι εξ αυτών, έχουν φορτωθεί τα ανομήματα όλων των προηγούμενων διοικήσεων των ΣΕ, όντες προσωπικά κατάχρεοι έναντι του Δημοσίου και των Ασφαλιστικών Οργανισμών για χρέη των εταιριών αυτών. Για το λόγο, δεσμεύθηκε η όποια περιουσία είχαν (κινητή ή ακίνητη), κατασχέθηκαν λογαριασμοί τους σε τράπεζες, δεν μπορούν να κάνουν μια δωρεά εν ζωή ή αιτία θανάτου στα παιδιά και τα εγγόνια τους (αφού αδυνατούν να λάβουν πιστοποιητικό φορολογικής ενημερότητας) και, χωρίς να έχουν φταίξει σε τίποτε, βιώνουν την αγωνία και των πλησιεστέρων τους συγγενών, οι οποίοι σκέπτονται να αποποιηθούν την κληρονομιά τους, όταν αυτοί αποβιώσουν, ενώ εν τω μεταξύ το Δημόσιο και οι Ασφαλιστικοί Οργανισμοί, έχουν αναγγείλει τις απαιτήσεις τους στη πτώχευση και αναμένουν να ικανοποιηθούν προνομιακά από το προϊόν της πτωχευτικής περιουσίας. Συνεπώς, για να μπορέσει να έχει αντίκρισμα η υφιστάμενη διάταξη περί απαλλαγής των διατελεσάντων εκκαθαριστών αυτών των ΣΕ, από την προαναφερθείσα ευθύνη, θα πρέπει, κατεπειγόντως (διότι έχουν ανοιχθεί και εκκρεμούν διάφορες δίκες εναντίον αυτών των ανθρώπων) να γίνει η σχετική ρύθμιση, στην οποία θα επαναπροσδιορίζεται, ποιες θεωρούνται ΣΕ, τουλάχιστον έως την 31-12-14, οπότε καταργήθηκε το άρθρ. 32 του Ν. 2810/2000, που όριζε την έννοια αυτών. Η ως άνω προσθήκη καθιστά την προτεινόμενη ρύθμιση πληρέστερη, αποκαθιστά την συνταγματική αρχή ισότητας, δικαιοσύνης και ίσης μεταχείρισης του Νόμου έναντι ουσιαστικά όμοιων καταστάσεων, ενισχύει την αίσθηση ενότητας και ασφαλείας του Δικαίου, αποσαφηνίζει και ρυθμίζει ενιαία και διαχρονικά την ευθύνη των εκκαθαριστών ΣΕ. 7 Ιανουαρίου 2020 Ο ΠΡΟΤΕΙΝΩΝ ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΟΥΛΙΑΡΑΣ ε. Δικηγόρος, πρώην νομικός σύμβουλος ΑΤΕ