• Σχόλιο του χρήστη 'Φόρουμ Κοινωνικής Επιχειρηματικότητας' | 14 Ιανουαρίου 2020, 11:01

    παρ. 1: Δεν πρέπει να απαιτείται ελάχιστο ιδρυτικό κεφάλαιο. Θα μπορούσε να υπάρχει ελάχιστη υποχρεωτική μερίδα και να ορίζεται από το καταστατικό του εκάστοτε αγροτικού συνεταιρισμού και όχι από το νόμο. Επιπλέον, από τη σκοπιά διατήρησης της συνεταιριστικής ταυτότητας, αυτό που έχει σημασία είναι το αδιανέμητο αποθεματικό του συνεταιρισμού καθώς αυτό του κομίζει και πιστοληπτική ικανότητα. παρ. 2: Η δυνατότητα των μελών-επενδυτών για 35% επί των ψήφων είναι επικίνδυνη. Τα δικαιώματα των μελών-επενδυτών πρέπει να περιοριστούν σε 3 στους πρωτοβάθμιους αγροτικούς συνεταιρισμούς και σε 5 στις ενώσεις. Επιπλέον, κάθε συνεταιρισμός πρέπει να είναι ελεύθερος να ορίσει το ποσό της υποχρεωτικής μερίδας και να δίνει το δικαίωμα απόκτησης πολλαπλάσιων προαιρετικών μερίδων ώστε να αυξηθεί η κεφαλαιακή επάρκεια ορίζοντας ισότιμα δικαιώματα ψήφου. Τέλος, η ισπανική νομοθεσία έχει εισάγει τον θεσμό της έκδοσης ομολόγων όταν ο συνεταιρισμός έχει αυξημένες αναγκες χρηματοδοτησης. Ο συνεταιρισμός είναι υποχρεωμένος να διαθέσει αυτά τα ομόλογα κατά προτεραιότητα στα μέλη τους και σε περίπτωση που δεν καλυφθούν τα αιτούμενα ποσά στην συνέχεια μπορεί να τα διαθέσει σε ιδιώτες, όπου η μόνη τους επιδίωξη είναι η λήξη του ομόλογου ώστε να πάρουν τα χρήματα τα οποία έχουν συμφωνηθεί. Δεν έχουν κανένα δικαίωμα ψήφου. Θα μπορούσε να προταθεί αυτή η μορφή χρηματοδότησης στο νομοσχέδιο για τους αγροτικούς συνεταιρισμούς.