• Σχόλιο του χρήστη 'Παπάζης Γεώργιος' | 3 Απριλίου 2020, 17:00

    Είναι πρακτικά αδύνατο να προχωρήσει σωστά η συνταγογράφηση αν εφαρμοστεί η παράγραφος 3 του άρθρου 21. Ο Γεωπόνος στη λιανική πώληση σκευασμάτων γεωργικών φαρμάκων χρειάζεται χρόνο για: α) να κάνει σωστή διάγνωση (που δεν είναι πάντα εύκολο), β) να συνεκτιμήσει μια σειρά παραμέτρων (ηλικία φυτού, ποικιλία, μετεωρολογικά στοιχεία πριν και μετά τον ψεκασμό, εδαφοκλιματικά στοιχεία της περιοχής, προηγούμενοι ψεκασμοί, διαχείριση ανθεκτικότητας) που σχετίζονται με την αποτελεσματικότητα των σκευασμάτων γ) να θέσει υπ' όψη του παραγωγού βασικά σημεία της ετικέτας του φυτοπροστατευτικού σκευάσματος όπως η δόση ανά λίτρο και ανά στρέμμα, ο μέγιστος αριθμός εφαρμογών, οι μέρες από την συγκομιδή αλλά και "λεπτομέρειες" της ετικέτας του φαρμάκου που πολλές φορές αποκτούν μεγάλη σημασία όπως τα μέτρα προστασίας του παραγωγού, ο χρόνος επανεισόδου στην ψεκασμένη καλλιέργεια, η μελισσοτοξικότητα, οι αποστάσεις από υδάτινους όγκους, οι περιορισμοί λόγω εδαφικών ιδιαιτεροτήτων, οι περιορισμοί σε σχέση με την τήρηση των αποστάσεων από φυτά μη στόχους και από μη γεωργικούς χώρους άλλων δραστηριοτήτων (πχ σχολεία, κατοικίες κτλ). γ) να κοπεί το τιμολόγιο και να σταλεί συνταγή στο Υπουργείο. Πιστεύω πως αν χρησιμοποιηθεί η λιανική πώληση των γεωργικών φαρμάκων ως η δικλείδα ασφαλείας για την χρήση από τους παραγωγούς επιθεωρημένου εξοπλισμού, το περιβαλλοντικό όφελος που θα προκύψει από αυτή την δράση θα χαθεί στο πολλαπλάσιο από την ελλειπή ενημέρωση στα όσα αναφέραμε στην προηγούμενη παράγραφο.