• Σχόλιο του χρήστη 'Γεώργιος Παπαδόπουλος' | 21 Απριλίου 2020, 12:26

    Πιστεύω ότι οι νέες αυτές νομοθετικές ρυθμίσεις, που αφορούν τις τροποποιήσεις των άρθρων 38 και 39 του ν. 3585/2007 (Α΄148), είναι προς τη σωστή κατεύθυνση και απαραίτητες για την προστασία της περιουσίας των αγροτών, κυρίως από την παράνομη και ανεξέλεγκτη βοσκή αιγοπροβάτων. Μετά την πρόσφατη τροποποίηση του Ποινικού Κώδικα και την κατάργηση, χωρίς διάκριση, όλων των πταισμάτων (άρθρο 468 του ν. 4619/2019), τέτοιου είδους παραβάσεις παρέμειναν ατιμώρητες, με καταστρεπτικές συνέπειες για τα αγροτικά κτήματα. Αυτό δημιούργησε αναταραχή στις τοπικές κοινωνίες της υπαίθρου και έντονες αντιπαραθέσεις μεταξύ γεωργών και ασυνείδητων κτηνοτρόφων που αντιλήφθηκαν το κενό στην νομοθεσία. Με τις νέες ρυθμίσεις ο νομοθέτης προσπαθεί να επαναφέρει την ομαλότητα στην ύπαιθρο και να αποδώσει δικαιοσύνη στις παραβατικές συμπεριφορές. Για την πληρότητα των νέων ρυθμίσεων που αφορά τα αγροτικά αδικήματα η διάταξη πρέπει να συμπληρωθεί με τροποποίηση των άρθρων 37 (κλοπή και υπεξαίρεση αγροτικού κινητού κτήματος) και 43 (αγρονομικές παραβάσεις) του ν. 3585/2007, καθώς αφορούν μεγάλο αριθμό παραβάσεων στην ύπαιθρο που συνεχίζουν να μην διώκονται αφού δεν περιλαμβάνονται στις νέες διατάξεις. Σημειώνω βέβαια ότι τα αγροτικά αδικήματα με ζημιά μικρότερη των 600 ευρώ, που με τις παλιές διατάξεις του Ποινικού Κώδικα τιμωρούνταν σε βαθμό πταίσματος, διαβιβάζονταν παλιότερα στον δημόσιο κατήγορο και εκδικαζόταν στα κατά τόπους πταισματοδικεία σχετικά γρήγορα. Με τον τρόπο αυτό αποδίδονταν σε σύντομο χρόνο το αίσθημα δικαίου στους αγρότες που αδικούνταν. Με την παρούσα ρύθμιση όλα τα αδικήματα θα διαβιβάζονται πλέον στον αρμόδιο εισαγγελέα, ενώ θα εκδικάζονται με τη σειρά τους (συχνά μετά από χρόνια) στα πλημμελειοδικεία της χώρας, χωρίς διάκριση. Με τον τρόπο αυτό πιστεύω θα επιβαρύνεται περαιτέρω το έργο των δικαστηρίων και προβλέπω συχνές παραγραφές του αξιόποινου των πράξεων αυτών, λόγω συσσώρευσης μεγάλου αριθμού υποθέσεων στα δικαστήρια. Ίσως ο νομοθέτης θα έπρεπε να ρυθμίσει για τέτοιου είδους παραβάσεις να κόβονται επί τόπου αγρονομικές κλίσεις (με πρόστιμα) από τα αρμόδια όργανα (δασοφύλακες) κάθε φορά που διαπιστώνεται αδίκημα στην ύπαιθρο (όπως οι τροχονομικές παραβάσεις) και όχι να επιβαρύνεται το δικονομικό σύστημα με χρονοβόρες διαδικασίες απονομής δικαιοσύνης. Ο νομοθέτης πρέπει εκτός από τα αγροτικά θέματα να εξετάσει τον τρόπο αντιμετώπισης των δασικών παραβάσεων που με τον παλιό Ποινικό Κώδικα αποτελούσαν πταίσματα, που επίσης έχουν καταργηθεί (παραβάσεις Δασικών Αστυνομικών Διατάξεων, παράνομη υλοτομία με ζημιά κάτω των 300 ευρώ, διάφορα θέματα παράνομης θήρας, κ.α.) και για τα οποία επίσης υπάρχει ατιμωρησία. Γεώργιος Παπαδόπουλος, Αν. Δ/ντής Δασών Ν. Ηρακλείου