• Σχόλιο του χρήστη 'Μάνος Κουτράκης' | 7 Ιουνίου 2021, 15:55

    Η πιστοποίηση των προδιαγραφών για την παραγωγή προϊόντων ιχθυοκαλλιέργειας θαλάσσιας εκτροφής και λιμνοθαλασσών (AGRO 12), μπορεί να βοηθήσει στην προώθηση των ποιοτικών ψαριών. Ειδικά για τις λιμνοθάλασσες είναι απαραίτητη η ανάδειξη των αλιευτικών τους προϊόντων, όπου πρέπει να τονίζεται ότι τα ψάρια των λιμνοθαλασσών είναι ΑΓΡΙΑ που προέρχονται από φυσική επιλογή των εκατομμυρίων αβγών των γεννητόρων μετά από την αναπαραγωγή των ψαριών στη θάλασσα και στη συνέχεια τη φυσική επιλογή των ιχθυδίων που τελικά επιβιώνουν και φτάνουν σε εμπορεύσιμο μέγεθος. Αυτά τα ιχθύδια μεγαλώνουν στις λιμνοθάλασσες με φυσικό τρόπο, δεν ταΐζονται, δεν χρησιμοποιούνται φάρμακα και γίνεται μόνο η σύλληψη τους καθώς μεταναστεύουν στη θάλασσα (στα διβάρια ή ιχθυοσυλληπτικές εγκαταστάσεις). Ένα σημαντικό επίσης να αναφερθεί είναι ότι όλες οι λιμνοθάλασσες όπου έχουμε αλιευτική διαχείριση (περίπου 70) ανήκουν σε ευαίσθητα οικοσυστήματα και για αυτό είναι Προστατευόμενες Περιοχές και οι περισσότερες ανήκουν σε Εθνικά Πάρκα, όπως το Εθνικό Πάρκο Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης. Επίσης στις λιμνοθάλασσες έχουμε σημαντική αλιευτική παράδοση που ξεκινάει από την αρχαιότητα, ενώ η διαχείριση των ΛΘ της Β. Ελλάδας ακολουθεί την ίδια δομή/διαδικασία από τη Βυζαντινή περίοδο με μόνη διαφορά τις μόνιμες ιχθυοσυλληπτικές εγκαταστάσεις που πλέον αντί για καλάμια και ξύλα είναι από τσιμέντο και μέταλλο (η αλιευτική παράδοση των ΛΘ μελετήθηκε στα πλαίσια του προγράμματος PERICLES του ΕΛΓΟ-ΙΝΑΛΕ https://pericles.inale.gr/). Σύμφωνα με τα παραπάνω στο υπο διαβούλευση σχέδιο προτείνεται: 1. Να απαλειφθεί ο όρος «αλίευση» από όλα τα σημεία στο τμήμα Α. ΨΑΡΙΑ ΘΑΛΑΣΣΙΑΣ ΙΧΘΥΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑΣ (Κεφάλαιο 4),καθώς Αλίευση είναι η «σύλληψη και απόσπαση των ιχθύων και άλλων υδροβίων ζώων από τον βιότοπό τους» και όχι βέβαια η συλλογή τους από τους κλωβούς καλλιέργειας. Τέτοια αναφορά μπορεί να λειτουργήσει αποπροσανατολιστικά για τους καταναλωτές που μπορεί να θεωρήσουν ότι τα ψάρια προέρχονται από την θαλάσσια αλιεία. Επομένως ο όρος πρέπει να αφορά μόνο τις λιμνοθάλασσες όπου πραγματικά γίνεται αλίευση. Όπως συμφωνήθηκε και στη διαδικασία προετοιμασίας του προτύπου από τους ειδικούς επιστήμονες και αναφέρεται στο Κεφάλαιο 1 (Αντικείμενο) η συγκεκριμένη διαδικασία περιγράφεται ως «Συλλογή από κλωβούς», επομένως ο όρος αλίευση πρέπει να αντικατασταθεί με «συλλογή». 2. Στο Τμήμα Β. ΨΑΡΙΑ ΛΙΜΝΟΘΑΛΑΣΣΑΣ στο Κεφάλαιο 3.2 δίνεται η δυνατότητα «ενίσχυσης με γόνο ιχθυογεννητικών σταθμών (ΙΧΣ)… » με τεκμηρίωση και προδιαγραφές, οι οποίες όμως δεν υπάρχουν (πχ δεν υπάρχει πρόβλεψη έγκρισης της μελέτης τεκμηρίωσης από την ΓΔΑ του ΥΠΑΑΤ) και χωρίς να γίνεται αναφορά σε ποια είδη αυτό μπορεί να υλοποιηθεί. Επιπλέον η δυνατότητα χρήσης γόνου ΙΧΣ υποβαθμίζει την ποιότητα των παραγόμενων ιχθύων από τις λιμνοθάλασσες, ειδικά σε περιοχές όπου δεν υπάρχουν θαλάσσιες ιχθυοκαλλιέργειες και υπάρχουν μόνο θαλάσσιοι πληθυσμοί, όπως στη Βόρεια Ελλάδα. Προτείνεται η απαλοιφή της φράσης που αφορά το γόνο ΙΧΣ. 3. Τμήμα Β. ΨΑΡΙΑ ΛΙΜΝΟΘΑΛΑΣΣΑΣ στο Κεφάλαιο 3.3. Η σωστή αναγραφή του είδους είναι Mugil cephalus. 4. Τμήμα Β. Κεφάλαιο 4. To Κεφ. 4.2 είναι περιττό καθώς τα ψάρια αλιεύονται όταν φτάσουν στις ιχθυοσυλληπτικές εγκαταστάσεις. 5. Τμήμα Β. Κεφάλαιο 4. To Κεφ. 4.14 αναφέρεται σε παραγόμενα προϊόντα ενώ τα ψάρια αλιεύονται και έτσι δεν μπορεί να υπάρξει καταγραφή ανάπτυξης. Προτείνεται η φράση να διατυπωθεί: «Πρέπει η επιχείρηση να τηρεί αρχείο με τις ποσότητες των αλιευομένων προϊόντων λιμνοθάλασσας». Με εκτίμηση Δρ. Μάνος Κουτράκης Διευθυντής Ερευνών Ινστιτούτο Αλιευτικής Έρευνας (ΙΝ.ΑΛ.Ε.)