• Σχόλιο του χρήστη 'Ηλίας Μαυροματίδης' | 23 Ιουνίου 2011, 11:59

    Μια πρόταση που δεν θα βαρύνει τον κρατικό προυπολογισμό είναι η εξής: Κάθε εκπαιδευτικός τεχνικού μαθήματος που επιθυμεί να βελτιώσει και να επεκτείνει τις γνώσεις και δεξιότητές του να μπορεί να δουλέψει σε εταιρίες του χώρου με ειδική σύμβαση εργασίας (καλοκαίρια, Χριστούγεννα, Πάσχα, ολιγόωρη και ελαστική εργασία τον υπόλοιπο καιρό). Με αυτό τον τρόπο θα επιτευχθεί διπλό όφελος γιατί αφενός ο εκπαιδευτικός θα δει το εισόδημά του να γίνεται ανάλογο της αξίας του και γενικώς να αυξάνεται (διότι είναι αρκετά μικρό) και αφετέρου η νέα γνώση θα διαχέεται άμεσα στους μαθητές. Το κράτος θα αποφύγει την διοργάνωση επιμορφωτικών δαπανηρών συναντήσεων οι οποίες αμφίβολο αποτελέσμα έχουν. Θα απελευθερωθεί το σοβαρό δυναμικό της χώρας που αυτή τη στιγμή είναι καθηλωμένο στις απαγορεύσεις. Με αλλα λόγια, εάν θέλουμε καλούς τεχνίτες για να διδάσκουν τα παιδιά μας θα πρέπει να τους δώσουμε κίνητρα για να ασχοληθούν με την εκπαιδευση και για να μπορούν να έχουν ένα αξιοπρεπές εισόδημα ανάλογο της αξίοσύνης και της καθημερινής δραστηριότητάς τους. Αυτή τη στιγμή ένας καλός τεχνίτης, ο οποίος αφού είναι καλός απολαμβάνει και τις ανάλογες αποδοχές στην αγορά εργασίας, δεν έχει λόγο να αφήσει το επάγγελμά εντελώς και να έρθει στην εκπαίδευση αφού η τελευταία του στερεί εισόδημα και του απαγορεύει την ενασχόληση πλέον με το επάγγελμά του. Να αφήσουμε λοιπόν τους εκπαιδευτικούς τεχνικής ειδικότητας που θέλουν, που μπορούν , που τους ζητάει η αγορά να δουλέψουν. Αυτή είναι η καλύτερη μορφή επιμόρφωσης κατά τη γνώμη μου γιατί συντονίζεται άμεσα με το τεχνολογικό γίγνεσθαι της χώρας αφού οι εν λόγω εκπαιδευτικοί, λόγω της εργασίας τους, θα είναι 'μέσα στα πράματα' και με μηδενικό κόστος για τον κρατικό προυπολογισμό.