• Σχόλιο του χρήστη 'Μαρία Μαυρομμάτη' | 29 Ιουνίου 2011, 15:01

    Το Υπουργείο Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων θα μπορούσε κάλλιστα μόνο του να καθορίζει τα επαγγέλματα και τις ειδικότητες και όπου αυτό χρειάζεται να συνεργάζεται με τα παραγωγικά Υπουργεία γιατί υπάρχουν αρκετές ειδικότητες που δεν καλύπτονται από αυτές τις συνεργασίες. Π.χ ο τεχνίτης ψηφιδογραφίας. Με ποιον πρέπει να συνεργαστεί το Υπουργείο? Με τους ιδιώτες? συλλέκτες? εκκλησίες? κ.α. Από την άλλη μπορεί ένας ψηφιδογράφος να φτιάχνει τα ψηφιδωτά του στην Θεσσαλονίκη και να τα πουλάει σε όλο τον κόσμο. Ποια κοινωνία θα αποφασίσει η τοπική? Το ίδιο ισχύει και σε άλλες ειδικότητες π.χ στους συντηρητές έργων τέχνης που ισχύουν περίπου τα ίδια, με ποιους θα συνεργαστεί το Υπουργείο? Με τους συλλέκτες? Με τις γκαλερί? Το Υπουργείο Πολιτισμού? και αν θέλει ο μαθητής να τελειώσει τη σχολή και μετά να εργαστεί σε ανασκαφές σε διάφορα μέρη της Ελλάδας ή του εξωτερικού? Αυτό που πραγματικά θα έπρεπε να μας ενδιαφέρει ως Υπουργείο Παιδείας θα ήταν η καλύτερη δυνατή εκπαίδευση προς τους μαθητές μας, να μπορούν μετά να συνεχίσουν τις σπουδές τους και σε ανώτερη βαθμίδα αν το επιθυμούν και να μην έρχεται το ίδιο το Υπουργείο να τους σταματάει. ( καλός ο θεσμός της Επα.Σ κυρίως λόγω ωραρίου, γιατί έτσι μπορούν και φοιτούν αρκετοί εργαζόμενοι, αλλά αναποτελεσματικός γιατί αρκετές φορές καταφέρνουμε να σπάμε τα φτερά των μαθητών μας που θα ήθελαν να πετάξουν και λίγο πιο ψηλά, επίσης υπάρχουν μαθητές που θα ήθελαν να παρακολουθήσουν τα τμήματα τις επα.σ αλλά δε έρχονται καν γιατί μετά δεν θα έχουν πρόσβαση στην ανώτερη εκπαίδευση και όλο αυτό μ ε απόφαση του Υπουργείου). Δυστυχώς αυτή είναι η πραγματικότητα!