• Σχόλιο του χρήστη 'ΚΟΤΣΙΦΑΚΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ' | 29 Ιουνίου 2011, 22:19

    Η βασική θέση. Μια ενοποιημένη διδακτική προσέγγιση σε έννοιες δικτύωσης για όλες τις ειδικότητες του ΝΕΟΥ ΤΕΧΟΛΟΓΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ Ηλεκτρονικών – Ηλεκτρολόγων – Πληροφορικών – Μηχανολόγων - Οικονομολόγων. Εισαγωγή: Η διδασκαλία των δικτύων έχει αποτελέσει αντικείμενο διδασκαλίας με στόχο την ανάπτυξη εναλλακτικών διδακτικών προσεγγίσεων όπως επίσης και τη σχεδίαση εργαλείων και προσομοιώσεων με απώτερο αποτέλεσμα την ενίσχυση των μαθησιακών αποτελεσμάτων. Ο καθηγητής πέρα από τις όποιες αντιφάσεις, καθυστερήσεις ή αναχρονισμούς των βιβλίων και του αναλυτικού προγράμματος είναι υποχρεωμένος να αναλάβει την ευθύνη της εποχής του - τουλάχιστον μπροστά στα μάτια των μαθητών του - και να προσπαθήσει να μην απολιθώσει την γνώση και την γλώσσα στα χέρια τους. Πρέπει να προετοιμαστεί για τις νέες προελάσεις της τεχνολογίας, να αντιταχθεί στην διακοσμητική γνώση, στην αναληθή εικόνα και στην «γνώση κουμπαρά», η οποία δεν έχει επαφή με την πραγματικότητα. Κατ’ αρχάς ας δούμε τι έχουμε μέχρι σήμερα να προτείνουμε για την διδασκαλία των δικτύων. Σ’ όλες τις ειδικότητες παρατηρούμε μια νοοτροπία γενικών διαπιστώσεων, αφού σε ένα πεδίο με τόσο ευρύ φάσμα δυνατοτήτων, η κάθε τάση και η κάθε απόπειρα ερμηνείας του τι πραγματικά συμβαίνει έχει μια εύκολη ιδιαίτερη σκοπιά. Μ’ αυτήν την παραδοχή, τις προηγούμενες δεκαετίες κάθε κατεύθυνση ειδικότητας, θέλησε να συλλάβει και να εκπαιδεύσει μονοδιάστατα τις αρχές που διέπουν την έννοια της δικτύωσης. Οι πληροφορικοί από πάνω προς τα κάτω, οι ηλεκτρονικοί από κάτω προς τα πάνω οι ηλεκτρολόγοι το κεντρικό σώμα της δομημένης καλωδίωσης, οι μηχανολόγοι απομακρυσμένοι μεν αλλά με το άγημα της τεχνολογίας και τέλος οι υπάλληλοι διοίκησης με τις χρήσεις εφαρμογών γραφείου. Τελικά όλες αυτές οι τάσεις και οι διδασκαλίες, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται πονήματα συγγραφέων και καθηγητών με τα μεγαλύτερα ονόματα στον χώρο των τεχνολογικών επιτευγμάτων, αναλυτικά προγράμματα, με δυσνόητα και ασαφή ως προς το περιεχόμενο τους βιβλία, μας δίδαξαν μόνο τόσα, ώστε να μπορούμε να υποστηρίξουμε ότι μια ΠΛΗΡΗΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΝΟΗΤΗ ΓΝΩΣΗ για κάθε ξεχωριστό τομέα είναι αδύνατη! Ένα επιθυμητό αποτέλεσμα στην δικτύωση μπορεί πλέον να επιτευχθεί με μια πλειάδα τρόπων, που ο καθένας τους απαιτεί σπουδές μια ζωής και αντλεί επιβεβαίωση από ένα διαφορετικό πεδίο, το οποίοσήμερα διαρκώς εξελίσσεται επίσης. Στόχοι μιας ενοποιημένη διδακτική προσέγγιση του μαθήματος των διαδικτυακών εφαρμογών και του μαθήματος των δικτύων: 1]Να παρουσιαστεί στους μαθητές η διδασκαλία της τεχνολογίας των δικτύων σε μια ενοποιημένη ως προς τις ειδικότητες βάση, ως μια πρακτική επιστήμη ή για την ακρίβεια μια τεχνική. 2]Να δίνεται έμφαση στο αποτέλεσμα και όχι στην σχολαστική κατανόηση της λειτουργίας των δικτύων. Να είναι σε θέση οι εκπαιδευόμενοι να χειρίζονται εφαρμογές του Διαδικτύου με επάρκεια. 3]Να υλοποιούν λογισμικό εφαρμογών στο Internet, χωρίς την γνώση της επικείμενης τεχνολογίας δικτύωσης ή των πιο σύνθετων πρωτοκόλλων επικοινωνίας. Ο σκοπός ενός ενιαίου προσανατολισμού της ύλης είναι το εύρος και όχι το βάθος. Για να καλυφθεί το αντικείμενο όσο γίνεται καλύτερα, δεν μπορεί να εστιάσει κανείς την προσοχή του σε μερικές μόνο τεχνολογίες ή έννοιες. Γι’ αυτό το κλειδί για ένα πετυχημένο μάθημα είναι η διατήρηση ενός γρήγορου ρυθμού. Θεμελιώδη θέματα όσο πιο επιφανειακά, ύλη των χαμηλών επιπέδων δικτύωσης σε λίγα μαθήματα, οι ενότητες για τα δίκτυα και την δικτύωση στην συνέχεια ώστε να απομείνει χρόνος για τις εφαρμογές, την προσομοίωση και τα θέματα που αναφέρονται στην ασφάλεια και την διαχείριση των δικτύων. Στο χρόνο που μένει επιβάλλεται η «μεταγραφή» σε περιβάλλον Linux. To σημαντικότερο: ο διδάσκων θα πρέπει να μεταφέρει στους μαθητές μέσω της σημασία των εννοιών και των αρχών ότι ενώ οι συγκεκριμένες τεχνολογίες μπορεί να ξεπεραστούν σε μερικά χρόνια, οι αρχές θα εξακολουθούν να ισχύουν. Ιδιαίτερη έμφαση πρέπει να δοθεί στην πρόσβαση των μαθητών στον πειραματισμό. Έχει αποδειχθεί ότι όταν οι μαθητές έχουν πρόσβαση σ’ ένα πραγματικό δίκτυο κατανοούν και εκτιμούν το θέμα καλύτερα. Αν δεν είναι εφικτό να στηθεί ένα πραγματικό δίκτυο με αποκλειστικό αναλυτή πακέτων, μπορεί να στηθεί ένας φθηνός αναλυτής με εγκατάσταση κατάλληλου λογισμικού δοκιμαστικής χρήσης (shareware) σε έναν τυπικό προσωπικό υπολογιστή. Τέλος, ο διδάσκων θα πρέπει να είναι σε θέση ο ίδιος να κεντρίσει το ενδιαφέρον των μαθητών γι’ αυτό το τόσο σημαντικό θέμα! Το μάθημα ουσιαστικά θα πρέπει να αντιστοιχεί σε ένα κώδικα ή σε μια σειρά οδηγιών οι οποίες θα εισάγουν στο νοητικό σύμπαν του μαθητευόμενου τις δικτυακές οντότητες ή ότι άλλο λειτουργεί σήμερα, σύμφωνα με τις τεχνολογίες που βιώνουμε. Οι δομές στην δικτύωση δεν είναι «έλλογες» και έχουν μια ιδιόρρυθμη οργάνωση και έναν ιδιότυπο προγραμματισμό. Γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί παρ’ όλο που ένα δίκτυο μετάδοσης δεδομένων μεταφέρει δεδομένα από ένα σημείο σε ένα άλλο, το ίδιο το δίκτυο είναι παθητικό. Δηλαδή, το δίκτυο ούτε παράγει, ούτε καταλαβαίνει τα δεδομένα που στέλνονται. Για την ακρίβεια, το δίκτυο δε διαθέτει υπηρεσίες για επεξεργασία πληροφοριών. Όλη η επεξεργασία των δεδομένων γίνεται από προγράμματα-εφαρμογές. Επειδή, όμως, αυτό ακριβώς το σημείο παραπέμπει σε άλλες αντιλήψεις και συμπεριφορές πιθανόν, εάν δεν επισημανθεί, να μπερδέψει τον αρχάριο. Η μεταδοτικότητα και η κατευθυντικότητα ενός τέτοιου μαθήματος εξαρτάται από το υλικό που μπορεί να ελέγξει και να αναπαραστήσει ο διδάσκων μέσα στην τάξη. Οι παλιές διαφοροποιημένες κατανομές εξαντλούσαν την δύναμη επεξεργασίας από αντίστοιχα πεδία λειτουργιών ανά ειδικότητα! Σε σύγκριση με μια ενιαία πρόταση διδασκαλίας φαντάζουν σήμερα πολυδιασπασμένες και ευμετάβλητες καθώς από την τελική εικόνα έλειπε όχι μόνο η συνολική αίσθηση αλλά και η συνέπεια. Κορυφαίο παράδειγμα ατυχούς χρήσης του δικτύου αποτελεί η χρήση Διαδικτύου για την συμπλήρωση του Μηχανογραφικού Δελτίου. Η περίπτωση χαρακτηρίζεται επιοικώς ατελή. Ένα θέμα, μια αντιμετώπιση, ένα πρόβλημα ή ένα επιστημονικό πεδίο χαρακτηρίζεται ατελές όταν προσανατολίζεται προς εμπειρικά δεδομένα. Η σύνταξη του Μ.Δ. διαπερνάται από ατελή μεθοδολογία γιτί θεώρησε δεδομένη την διάχυτη εμπειρική γνώση των διαδικτυακών εφαρμογών από τους μαθητές, χωρίς αυτοί να έχουν διδαχθεί κάτι ανάλογα οργανωμένο μέσα στο χώρο του σχολείου τους. Για να συσχετίσει ο μαθητής το άγνωστο με κάτι γνωστό θα έπρεπε να είχε κατασκευαστεί ένα παρόμοιο μέσο (ιστοσελίδα σχολείου, ιστοσελίδες τομέων-ειδικοτήτων) όπου θα εισερχόταν ως χρήστης με κάποιο κωδικό και θα είχε εκπαιδευτεί πάνω σ’ αυτό το εργαλείο. Τέλος είτε έμμεσα είτε άμεσα θα πρέεπι σε κάθε ειδικότητα του νέου τεχνικού λυκείου να προστεθούν ώρες διδασκαλίας διαδικτυακών εφαρμογών. [ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΒΛΕΠΕ http://kotsifakos.info ]