• Σχόλιο του χρήστη 'Κωνσταντίνος' | 7 Ιουλίου 2011, 14:26

    Δεν μπορούμε να αναπληρώσουμε την απουσία του κράτους με την υπερεργασία μικρών παιδιών καλλιεργώντας τους ψεύτικες ελπίδες. Από το θέλω μέχρι το μπορώ, υπάρχει τεράστια απόσταση. Όλοι αυτοί οι θεσμοί υπάρχουν στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τυγχάνουν χρηματοδότησης γιατί εκεί οι κοινωνίες είναι εξελιγμένες και έχουν περάσει όλα τα στάδια οικονομικής και κοινωνικής εξέλιξης. Η χώρα μας πιέστηκε μέσα σε δύο γενιές(Επιτέλους η γενιά έχει διάρκεια 33 και όχι λιγότερα χρόνια)να βρεθεί στο οικονομικό επίπεδο των Ευρωπαίων που χρειάστηκαν 300 χρόνια γιά να φτάσουν εκεί που έφτασαν. Δε συμφωνώ ούτε με το ένα ούτε με το άλλο είδος σχολείου. Κάπως έτσι ιδρύθηκαν και τα Μουσικά Σχολεία πριν από είκοσι χρόνια και απέτυχαν. Πριν από 12 χρόνια ο γιός μου πήγε υποχρεωτικά σε δημόσιο νηπιαγωγείο με βάρδια πρωί απόγευμα και μάλιστα επί ΠΑΣΟΚ. Και τότε κάποιοι έλεγαν μεγάλα λόγια γιά πρωινά γιά ολοήμερα κλπ σχολεία. Η πραγματικότητα όμως ήταν όχι μόνο διαφορετική αλλά και αποκαρδιωτική. Τώρα σταμάτησα να ονειρεύομαι. Θέλω λίγα και χειροπιαστά. Όχι μεγαλεπήβολα σχέδια γιά Πρότυπα Αθλητικά ή Μουσικά ή Καλλιτεχνικά Σχολεία, γιατί γνωρίζω ότι δε θα τηρηθεί τίποτα. Θα δουλεύουν με ωρομίσθιους και θα στηρίζονται στην εκμετάλλευση αφελών εφήβων. Το σχολείο υπάρχει γιά να μαθαίνει γράμματα και αριθμούς στα παιδιά. Όταν απομακρύνεται από τους βασικούς του στόχους, αρχίζουν τα πάσης φύσεως μπόνους 10%, 8% τα οποία άπαξ και δόθηκαν σε κάποιους, αρχίζουν να ζητούνται από όλους.