• Σχόλιο του χρήστη 'ΒΑΣΙΛΗΣ' | 7 Ιουλίου 2011, 22:54

    Ο σχολικός αθλητισμός είναι ανύπαρκτος σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Ξεκινάμε από τους γυμναστές που είναι οι ίδιοι αγύμναστοι, υπέρβαροι οι πιο πολλοί και χωρίς μεράκι για τη δουλειά τους. Οι περισσότεροι το βλέπουν σαν μια δημοσιοϋπαλληλίστικη απασχόληση και γι αυτό τη διάλεξαν. Οι εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Τη νοοτροπία αυτή τους την πέρασαν ίσως οι δικοί τους γυμναστές και το είδαν σαν την πιο εύκολη λύση "σπουδής" και "απασχόλησης". Μοναδικό τους μέλημα είναι να μην κάνουν τα παιδιά φασαρία την ώρα της γυμναστικής και ενοχλούν τους συναδέλφους που κάνουν μάθημα. Άσε το σώμα, ούτε στο νου δεν είναι υγιείς και φροντίζουν να περνάνε την ίδια νοοτροπία στα παιδιά. Θα μου πείτε αυτοί φταίνε? Ποιός τους έλεγξε αν κάνουν τη δουλειά τους? Ποιός ανταάμοιψε αυτούς που την κάνουν? Επαναξιολόγηση όλων από την αρχή. Όσοι δεν κάνουν υποχρεωτική εφεδρεία. Τουλάχιστον να μην κροϊδευόμαστε μεταξύ μας. Οι θεσμοί και οι Νόμοι υπάρχουν και για τη συνεργασία και άμμιλα μεταξύ των σχολείων και για τη συνεργασία με την τοπική αυτοδιοίκηση και τα τοπικά σωματεία. Το τρίπτυχο αυτοσεβασμός, έλεγχος και ανταμοιβή δίνει αποτελέσματα. Σεβασμός για τον εαυτό τους, τη δουλειά τους και τους μαθητές. Έλεγχος με αδιάβλητα κριτήρια, συγκεκριμένο πλάνο δουλειάς, αποτελέσματα μετρήσιμα και αξιολόγηση αποτελεσμάτων. Ανταμοιβή προσωπική, επαγγελματική, ηθική και υλική, αλλά μόνο γι αυτούς που κάνουν το κάτι παραπάνω. ¨οχι ισοπέδωση προς τα κάτω. Αθλητές γιατί όχι και πρωταθλητές σε αναμονή, υπάρχουν και στην Γκράβα και στου Γείτονα και στην επαρχία. Ας τους ανακαλύψουμε. Προ πάντων όμως ας γυμνάσουμε τα Ελληνόπουλα. Να τα κάνουμε τουλάχιστον φιλάθλους όχι οπαδούς.