Ποια είναι κατά τη γνώμη σας η αποτίμηση σήμερα του Σχολικού Αθλητισμού και της μορφής της Αθλητικής Διευκόλυνσης (ΤΑΔ / ΕΤΑΔ) με έμφαση στην αγωνιστική και εκπαιδευτική τους καταλληλότητα και τη σχέση κόστους/αθλητικοπαιδαγωγικής αποτελεσματικότητας, εντοπισμός σημείων που χρήζουν αναθεώρησης, βελτίωσης ή κατάργησης ;

  • 15 Ιουλίου 2011, 09:43 | Κοτζαμανιδης Χ

    Θεσμικά έχει αποτύχει.Ουσιαστικά λειτούργησε σαν επαγγελματική απασχόληση,διότι έλειψαν εξαρχής οι προϋποθέσεις επιτυχούς λειτουργίας.Δεν προτιμήθηκε από τους αθλητές δεν εξασφάλισε επιλογή ταλέντων. Ήταν ασύνδετο με τον σχολικό αθλητισμό της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Θύμα της πολυνομίας και των ασύνδετων προγραμμάτων που κατά καιρούς θεσπιζόταν.Δεν υιοθετήθηκε από τον οργανωμένο σωματειακό αθλητισμό και έτυχε απαξίωσης από το την εκπαιδευτική κοινότητα.Μόνο ατομικές προσπάθειες καθηγητών ΦΑ προκάλεσαν κάποια αποτελέσματα και όχι αυτός καθαυτός ο θεσμός. Είναι μία θετική ιδέα και πρέπει να την διασώσουμε.

  • 14 Ιουλίου 2011, 22:30 | Nikos Petropoulos

    κ. Υπουργέ,

    Eίναι επιτακτική η ανάγκη να αναπτυχθεί ο σχολικός αθλητισμός, τόσο σε ατομικό όσο και σε ομαδικό επίπεδο—ένας αθλητισμός που θα συμπεριλάβει τα «σωματικά» (π.χ. ποδόσφαιρο, στίβο, κτλ.) και τα «πνευματικά» (π.χ. σκάκι) αγωνίσματα, αν και γνωρίζουμε από την κλασική μας περίοδο ότι αυτά είναι αλληλένδετα. Ο σχολικός αθλητισμός να αναπτυχθεί σε όλα τα σχολεία και όχι μόνο σε ειδικά αθλητικά σχολεία. Να καθιερωθούν πρωταθλήματα σε όλα τα επίπεδα της σχολικής εκπαίδευσης.

    Τα έπαθλα και τα τρόπαια να είναι όχι υλικά αλλά πνευματικά (π.χ. υποτροφίες) και συλλογικά (π.χ. ενίσχυση της σχολικής βιβλιοθήκης, αύξηση χρηματοδότησης του σχολείου). Ο σχολικός αθλητισμός θα αποσκοπεί στην καλλιέργεια του ολυμπιακού πνεύματος και του ευ αγωνίζεσθαι, στο να μάθουν οι συμμετέχοντες να αναγνωρίζουν την υπεροχή του αντιπάλου-νικητή και να αποδέχονται την ήττα ως αφετηρία για αυτοκριτική και περαιτέρω ανάπτυξη. Να αποτελέσει μια εναλλακτική λύση για τον σωματειακό αθλητισμό, ο οποίος ευθύνεται για τόσο δεινά στη χώρα μας.

    Τέλος, για να αναπτυχθεί ο σχολικός αθλητισμός, καθώς και άλλες σχολικές δραστηριότητες, στο πλαίσιο ίσως τον σχολικών ομίλων, θα πρέπει να αλλάξει ριζικά το εξεταστικό σύστημα στα Λύκεια που καταβροχθίζει τον ελεύθερο χρόνο των μαθητών. Επιτέλους, να καταργηθούν οι πανελλαδικές εξετάσεις, να δημιουργηθεί ένας επιστημονικός επαγγελματικός προσανατολισμός και οι μαθητές να εισάγονται στις σχολές με το βαθμό απολυτηρίου και με συντελεστές μαθημάτων που θα καθορίζονται από τα ΑΕΙ/ΤΕΙ.

    Με τιμή,
    Νικος Πετρόπουλος
    τ. Σύμβουλος του Π.Ι.

  • 14 Ιουλίου 2011, 18:06 | ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΚΗΔΕΜΟΝΩΝ ΤΟΥ 5ΟΥ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΚΑΒΑΛΑΣ

    Ως εκπροσωποι του συλλόγου γονέων και κηδεμόνων του 5ου Γυμνασίου Καβάλας, αισθάνομαστε έντονη την ανάγκη να διαμαρτυρηθούμε για την απαράδεκτη – αδικαιολόγητη διαδικασία που τηρήθηκε την περσινή χρονια στο κλείσιμο των περισσοτέρων ΤΑΔ.
    Αδιαμφισβήτητα υπήρχαν αθλητικά τμήματα τα οποία δεν λειτούργησαν όπως θα έπρεπε να λειτουργούν.Χαρακτηρίστηκαν από την κ. υφυπουργό ως <>.Μολονότι διαφωνούμε κάθετα με τους παραπάνω χαρκτηρισμούς , ένα σχολείο δεν είναι εργοστάσιο να παράγει προιοντα , ένα σχολείο διαμορφώνει προσωπικότητες, να δεχτούμε οτι κάποιοι καθηγητές -διευθυντές – προιστάμενοι εκμεταλλευτηκαν το θεσμό.
    Τιμωρήθηκε κανένας από αυτούς ;Τιμωρήθηκαν τα παιδια μας ….
    Ένα σχολείο ,όπως το δικό μας , που φοιτούν στα αθλητικά τμήματα 70 μαθητές -αθλητές με πανελλήνιες διακρίσεις (αποδεδειγμένα από τις ομοσπονδίες)και άριστοι μαθητές (αποδεδειγμένα από τις πράξεις του συλλόγου των εκαπιδευτικών ), έχεις την ευελιξία και τη πολιτική βούληση να το κρατήσεις ΑΝΟΙΧΤΟ, ΔΕΝ ΑΝΑΣΤΈΛΛΕΙΣ ΤΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΤΗΣ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ.
    Ομως τι πρέπει να γίνει τώρα;
    1. Καλοπροαίρετα να δεχτούμε οτι όλες οι προσπάθειες του υπουργείου κίνουνται προς όφελος των παιδιών, αλλά να χαθεί πάλι μια σχολική χρονιά ;
    Όσοι ασχολούνται ΣΟΒΑΡΑ με τον αθλητισμό , γνωρίζουν οτι μια χρονιά για τους αθλητές , ειναι πολυ μεγαλη καθυστέρηση στην εξέλιξη τους.
    2.Πρέπει σε κάθε πόλη – περιοχή να ερωτηθούν οι αθλητικές ομοσπονδίες ,αν το αθλητικό δυναμικό της πόλης απαιτεί την δημιουργία ΤΕΠΥ
    3.Αν υπάρχουν οι κατάλληλες αθλητικές εγκαταστάσεις
    4.Σε μερικά αθληματα , όπως της κολυμβησης είναι απαραίτητες οι ΠΡΩΙΝΕΣ ΠΡΟΠΟΝΗΣΕΙΣ. Ειναι μια σημαντική διευκόλυνση για τους αθλητές – μαθητές να μπορούν να παρακολουθούν τμήματα αθλητικά.
    5. Πρέπει να υπάρχει συνέχεια στην εκπαιδευτική διαδικασία, δηλαδή γυμνάσιο – λύκειο. Τα παιδιά του λυκείου είναι αυτά που χρειάζονται ισως την πιο μεγάλη υποστήριξη αν θελήσουν να αγωνίστούν για τα όνειρα τους.
    Η δική μας η γενιά και η προηγούμενη παραδίδει στα νέα παιδιά ένα κόσμο κυριολέκτικά κατεστραμένο(οικονομική καταστροφή , περιβαλλοντική καταστροφή , ηθικές αξίες ανύπαρκτες).
    Δεν έχουμε δικαίωμα να τους καταστρέψουμε και τα όνειρα τους .Έχουμε χρέος να τους δώσουμε οράματα ,στόχους , και διεξόδους και ο αθλητισμός είναι μια υγιής κατευθυνση.

  • Η παιδική και εφηβική ηλικία είναι ένα σημείο που πρέπει να επενδύσουμε για το μέλλον . όμως είναι σημαντικό λάθος θέλοντας να αξιοποιήσουμε την ηλικιακή αυτή περίοδο να προσπαθήσουμε να φτιάξουμε στρατιωτάκια , θεατές, σε ηλεκτρονικά μέσα χωρίς να σκεφτούμε την ανάγκη των παιδιών και εφήβων (ιδιαίτερα των αγοριών)για κίνηση και ανάπτυξη του μυιικου τους συστήματος .
    Δυστυχώς τα διαμερίσματα δεν έχουν αρκετό χώρο γι’αυτό.

    Η καθιστική ζωή ,και η απουσία γυμναστικής ακόμα και σε αρκετά μεγαλύτερες ηλικίες δημιουργούν προβλήματα . Ακόμα και ο πρωθυπουργός διδάσκει ότι πρέπει να γυμναζόμαστε ανελλιπώς! (ποδηλασία κλπ)

    Η γυμναστική σίγουρα θέλει αναμόρφωση όσον αφορά το πρόγραμμα αλλά σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να καταργηθεί από το σχολείο.

    Στα ΤΑΔ –ΕΤΑΔ εχουμε εφηβους που εχουν μεγαλυτερη εφεση στον αθλητισμο αλλα δεν είναι δυνατον να ενδιαφερεται η πολιτεια μόνο για τους πρωταθλητές υψηλών επιδόσεων και να καταδικάζει τους υπολοίπους αθλητές μεσαίων επιδόσεων που θέλουν να προσπαθήσουν περισσότερο. Τα ΤΑΔ-ΕΤΑΔ πρέπει να παραμείνουν και να ενισχυθούν έτσι ώστε τα παιδιά που θα φοιτούν σε αυτά να είναι περισσότερα . Πιστεύω ότι τα αθλητικά σχολεία δίνουν διέξοδο σε παιδιά ιδιαιτέρα ανήσυχα και τα βοηθούν να ενταχθούν κοινωνικά, οπότε αφαιρούν μονάδες από τις ομάδες του περιθωρίου, χουλιγκανισμού, ναρκωτικά ,εξαρτημένων από το ιντερνετ κλπ

    Οι άνθρωποι διαφοροποιούνται όπως είναι φυσικό ,καθένας είναι καλός σε έναν τομές, αλλά δεν μπορεί να αποδώσει σε κάποιον άλλο ,χρήσιμο λοιπόν είναι να δίνει το σύστημα την ευκαιρία στον καθένα να επιδείξει τις ικανότητες που έχει

    Αν ενδιαφέρεστε για το κόστος προτείνω να δώσετε την ευκαιρία σε ανθρώπους με μεράκι (γυμναστές-προπονητές )να δηλώσουν δυο σχολεία ένα ΤΑΔ –ΕΤΑΔ και ένα δημοτικό.

  • 14 Ιουλίου 2011, 17:15 | ΜΑΝΙΑΤΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ

    Εσπευσμένη λάθος απόφαση …

    Ίσως μου καταλογίσουν το «φάλτσο» της αισιομανίας επειδή εξακολουθώ να πιστεύω στην αλυσιτέλεια της εσπευσμένης απόφασης να ανασταλεί η λειτουργία των Ε.Τ.Α.Δ. Καλαμαριάς , καθώς δεν εξέλιπαν οι αιτιατικοί λόγοι της θεραπείας του. Είναι άλλωστε προφανές το ατόπημα των «ιδικών» του: Να εικάζουν ότι θα πρέπει να πυροβολήσουμε τον ασθενή χωρίς τη σπατάλη διαχείριση της ανανήψεως
    Η χείρωση των Ε.Τ.Α.Δ. αλγύνει πρωτίστως τους μαθητές- αθλητές που υποχρεώθηκαν ακροποδητί να συμφιλιωθούν με την ιδέα της θυσίας και να μετακινηθούν στις αίθουσες της «ομηρίας» και της …«απόγνωσης».
    Η ενεστώσα κρίση , μάλλον ηθική, παρατεταμένη και ετερόσειστη και αυτής της οικονομικής, που διαπερνά ως ξίφος τον εθνικό μας ιστό, εξάντλησε τα αποθέματα της συνεσταλμένης σιωπής εκείνων που αναγνώρισαν στο θεσμό του αθλητικού σχολείου την κιβωτό ενός ρωμαλέου λυκείου, που θα «προσαρμόζεται» στις ανάγκες και τα παιδευτικά προτάγματα του εφηβικού σύμπαντος. Χωρίς «εκπτώσεις» θα συντονίζεται σε επαλληλία κύκλων ισοσθένειας με τις αρετές και το ταλέντο των αθλητών –μαθητών που θα οραματίζονται το μέλλον τους εφαπτόμενο στην προοπτική του πρωταθλητισμού και της καταξίωσης.
    Προσωπικώς θέλω να πιστεύω πως στα πλαίσια της διαβούλευσης που εγκαινιάστηκε ως πολιτική άσκηση για το καλώς εννοούμενο συμφέρον της παιδείας και της εκπαίδευσης των πανελλήνων , οι σώφρονες μεταρρυθμιστές θα επιδαψιλεύσουν και το μείζον κεφάλαιο του σχολικού αθλητισμού ως πυλώνα εδραίου της πολιτισμικής ανάτασης των εφήβων μας .
    Παρά ταύτα , και ει ό,τι με αφορά, ομολογώ πως δεν κατόρθωσα κατά την πενταετή σχεδόν θητεία μου στις αθλητικές τάξεις να αναχαιτίσω τις παράχορδες σκοπιμότητες ενίων που «φλέρταραν» με το αθλητικό σχολείο μόνο από υπηρεσιακή υποχρέωση . Η «βαβυλώνια αιχμαλωσία» των Ε.Τ.Α.Δ. στην εκπαίδευση δύσκολα αποτινάσσεται, εκτός εάν οι εξ έρωτος και ιδρώτος οραματιστές τoυ σχολικού αθλητισμού πείσουν τους κατά καιρούς κυβερνώντες για την αβελτερία των παραλείψεών τους.
    Εμείς πάντως για κανένα λόγο δεν θέλαμε να απολέσουμε το συγκριτικό πλεονέκτημα των Ε.Τ.Α.Δ. έναντι των λοιπών σχολείων της πόλης μας, να φιλοξενεί δηλαδή εφήβους πρωταθλητές, που μπορεί μεν αρκετοί από αυτούς να μην έχουν την …έξωθεν καλή μαρτυρία των επιμελών μαθητών, ωστόσο αρνούνται να υποκύψουν –οι περισσότεροι- στην ευωχία ενός συγκεκαλυμμένου μηδενός που κυκλώνει απειλητικά το σύνολο της εκπαίδευσης των παιδιών μας.

  • 14 Ιουλίου 2011, 17:02 | ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΠΥΡΙΔΗΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΑΕΣΑΦ ΚΟΥΡΟΣ ΑΝΑΒΥΣΣΟΣ

    Σχολικος Αθλητισμος,αθλητισμός για ατομα με αναπηριες,αθλητισμος για ολους αποτελούν βασικο στοιχείο της κοινωνικης πολιτικης και οποια παρεμβαση στο αθλητικο οικοδομημα με στοχο την ψυχαγωγια και την καλη υγιεια θα πρεπει να ειναι αμεση ,δραστικη και αποτελεσματικη.Ο σχολικος αθλητισμος δεν θα πρεπει να ειναιτο <>,στόχος του θα επρεπε να ειναι οι μαθητες να αντιληφθούν την αναγκη της δια βιου αθλησης,ετσι ωστε ν αποκτησουν και να διατηρησουν γερό και υγιές σωμα ,καθώς και αντιστασεις απέναντι σε πολλές προκλήσεις της καθημερινότητας. Ο σχολικος Αθλητισμός που βιώνουμε ειναι σε καθε περίπτωση βαθιά πληγωμένος,εντονα ταλαιπωρημένος,υποανάπτυκτος και σε τελικη ανάλυση λάθος σχεδιασμένος. Στα πλαίσια αυτα μια κοινωνία που ενδιφερεται για το αυριο των παιδιών της οφειλει να καλλιεργεί την αξία της κινησης και της υγιεινης στασης ζωής,να προβάλλει την κοινωνικη διασταση και την σημασια του Αθλητισμού να αναδεικνύει τα ιδανικά του(στοχοπροσήλωση,ευγενής αμιλλα,συναγωνισμός κλπ) να φερνει σε επαφή τους μαθητές με διαφορές μορφές κινησης-αθλησης καθώς και τα διαφορα αθληματα,προκρίνοντας την συμμετοχη τους σε ερασιτεχνικα σωματεία αξιοποιώντας ταυτόχρονα τόν ελεύθερο χρόνο τους.Τό κράτος θα πρεπει μεσω της τοπικης αυτοδιοικησης να αναπτύξει μια σχεση συνεργασίας με την σχολικη κοινοτητα,να επικεντρωσει το ενδιαφερον και η προσπάθεια να ειναι συνεχης για
    Την στήριξη των σχολικών αγώνων,
    Την προμήθεια αθλητικού υλικού
    Την συντήρηση των αθλητικών χώρων των σχολείων
    Τον συντονισμό για την καλύτερη αξιοποίηση των αθλητικών δημοτικών χώρων
    Σχολικος Αθλητισμός τετοιος που να επιτρέπει να επιβραβεύουμε τις πραγματικά υψηλές σχολικές επιδόσεις,ειναι δυστυχώς ακόμα σε αναζήτηση.

  • 14 Ιουλίου 2011, 12:27 | Σίσσυ

    Ο σχολικός αθλητισμός προσφέρει ανείπωτες χαρές και συγκινήσεις σε όλο του το φάσμα. Πιο συγκεκριμένα, μιας και στη χώρα μας είναι πολύ διαδεδομένος θεσμός, υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός σχολείων που -αν μη τι άλλο- στηρίζουν αυτό το εγχείρημα κάθε χρόνο και καταβάλλουν τα μέγιστα ώστε να προάγουν στο σχολικό περιβάλλον αρετές, όπως είναι η ευγενής άμιλλα, η συνεργασία, η ομαδικότητα. Σε αυτά τα σχολεία δεν είναι λίγες οι φορές που φοιτούν μαθητές-αθλητές από όλη την Ελλάδα. Δικαιολογημένα, καθώς υπόσχονται άρτια συνεργασία για τον έναν κοινό στόχο των μαθητών-αθλητών, που δεν είναι άλλος από την πρώτη Πανελλήνια θέση και -ανάλογα με την εκάστοτε χρονιά- συμμετοχή στο Παγκόσμιο σχολικό πρωτάθλημα. Όμως, τι κίνητρα έχει ένα παιδί από την επαρχία να μετακινηθεί π.χ. στη Θεσσαλονίκη για χάρη ενός σχολείου -στην παρούσα φάση το υψηλό εκπαιδευτικό επίπεδο θεωρείται κοινός παρονομαστής και στις 2 περιπτώσεις-, τη στιγμή που, είτε κατακτήσει την 5η θέση με το σχολείο του στο Πανελλήνιο, είτε ανέβει στο πρώτο σκαλί του βάθρου με το σχολείο της Θεσσαλονίκης, δεν έχει κανένα όφελος; Η απουσία των «μπόνους» βαθμών -κι εμπειριών… Το να βγει πρωταθλητής κάποιος και να μην εκπροσωπήσει τη χώρα μας στο Παγκόσμιο ας πούμε- για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση είναι καίριο δυσαβαντάζ για το επίπεδο του σχολικού αθλητισμού.

    Ο μέσος αθλητής αφιερώνει περίπου 12-15 ώρες/εβδομάδα στο γήπεδο. Αυτές οι ώρες αφαιρούνται από το διάβασμά του, όχι γιατί δε θέλει η δεν μπορεί να ασχοληθεί με τα μαθήματά του. Ο λόγος είναι ότι όταν ένας έφηβος καταβάλλει προσπάθεια και βλέπει άμεσα τους καρπούς της δουλειάς του να ωριμάζουν, δεν πρόκειται να αφήσει αυτήν την προσπάθεια μετέωρη, ούτε για όλα τα καλά του κόσμου. Το αποτέλεσμα είναι οι δικοί του κόποι, από κάτι που αγαπά και κοπιάζει γι’αυτό. Αν, λοιπόν, ο μαθητής-αθλητής από όλο αυτό του το ταξίδι στο σχολικό αθλητισμό, εκτός από συγκινητικές αθλητικές εμπειρίες, αποκομίσει και μια υποστήριξη για την εισαγωγή του στο Πανεπιστήμιο, τότε ο αθλητισμός δε θα συνεχίσει να χάνει τα ταλέντα του επειδή αυτά τα παιδιά είναι αναγκασμένα λόγω ενός εξεταστικοκεντρικού εκαπιδευτικού συστήματος να αφοσιωθούν στα μαθήματά τους την τελευταία τους χρονιά στο Λύκειο.

    ΥΓ: Ήταν άτοπο και άκαιρο εφόσον έχουν εισαχθεί τόσα παιδιά στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση με αυτόν τον τρόπο να καταργηθούν τα προνόμια για τους αθλητές. Με λίγα λόγια, έχει αυξηθεί το κόστος διοργάνωσης των αγώνων ή μάλλον έχουν μειωθεί τα έσοδα και δυσχεραίνουν το έργο του σχολικού αθλητισμού -μαζί με εκατοντάδες άλλα εγχειρήματα!- αλλά αυτό δε σημαίνει ότι καταργούμε τα πάντα, διότι το αθλητικοεκπαιδευτικό επίπεδο δεν έχει μεταβληθεί στο ελάχιστο -ούτε προς το καλύτερο ούτε προς το χειρότερο. Αυτές οι γενιές έχουν τα ίδια όνειρα με τις προηγούμενες και η στέρηση αυτών ελλοχεύει συνέπειες, που θα γίνουν αντιληπτές στο εγγύς μέλλον.

  • 14 Ιουλίου 2011, 09:13 | Γαραντζόγιαννης Πέτρος

    Δυστυχώς ο τρόπος λειτουργίας των ΤΑΔ-ΕΤΑΔ απο την αρχή σχεδόν της δημιουργίας τους ξέφυγε απο το σκοπό για τον οποίο φτιάχτηκαν , που ήταν η ανίχνευση και η υποστήριξη αθλητων και κατέληξε ένα σκαλοπάτι για τους καθηγητές Φ.Α απόκτησης προυπηρεσίας με σκοπό την ειασαγωγή τους στη δημόσια εκπαίδευση .Η εξέλιξη του θεσμού μόνο γελοία μπορεί να χαρακτηριστεί αφού οι περισσότεροι εκπαιδευτικοί Φ.Α με στόχο τη μοριόδότηση στα ΤΑΔ-ΕΤΑΔ προσκόμιζαν πλαστά δικαιολογητικά τα οποία ποτέ καμία ηγεσία του ΥΠΕΠΘ με εκφραστή την ΚΕΑΤ δεν μπόρεσε να ελέγξει.Επίσης η επιλογή των μαθητών-αθλητών γινόταν κατά κύριο λόγο όχι τα αθλητικά κριτήρια , αλλά για να συμπληρώνετε ο επιθυμητός αριθμός μαθητών για να λειτουργεί ένα τμήμα ΤΑΔ.Όλα αυτά έφεραν την κατάσταση σε τέτοιο σημείο ετσι ώστε η λειτουργία των ΤΑΔ-ΕΤΑΔ σε γενικές γραμμές να μην προσφέρει σχεδόν τίποτα στον αθλητισμό και να δημιουργέι σε όλους άσχημη εντύπωση.Όσον αφορά τον σχολικό αθλητισμό γενικότερα είναι αστείο να υπάρχει αυτή η ορολογία αφού ο αθλητισμός στην Ελλάδα πορεύετε αποκλειστικά μέσα απο τις Ομοσπονδίες και τους Συλλόγους .Αν θέλουμε να μιλάμε για πραγματικό σχολικό αθλητισμό ας δούμε την Αμερική και τον τρόπο που στηρίζεται και προάγεται ο αθλητισμός μέσα στα σχολεία .

  • 14 Ιουλίου 2011, 07:49 | Γ.Ε – ΚΦΑ

    1) Ο σχολικός αθλητισμός με την υπάρχουσα μορφή του χρειάζεται βελτίωση σε πολλούς τομείς: α) αναμόρφωση ωρολογίου προγράμματος, β) είσοδος νέων αθλημάτων στο πρόγραμμα των σχολικών αγώνων (πχ ξιφασκία, καράτε), γ) περισσότεροι αγώνες σε ατομικά αθλήματα (πχ στίβος, κολύμβηση) σε επίπεδο δήμων ή ακόμα και περιφέρειας και όσον αφορά τα ομαδικά αθλήματα να διεξάγονται τουρνουά και όχι να αποκλείονται με τον πρώτο αγώνα που χάνουν δ) καθιέρωση μιας ημέρας ανά τρίμηνο ή τετράμηνο για τη διεξαγωγή διαφόρων αθλημάτων – ομαδικών παιχνιδιών σε επίπεδο σχολείου ή ακόμα και όμορων σχολείων.
    2) Όσον αφορά τα ΤΑΔ/ΕΤΑΔ σίγουρα δεν είναι συνηθισμένα σχολεία και με τη μορφή που έχουν σήμερα είναι σαν να λειτουργούν δύο σχολεία σε ένα. Σαφώς χρειάζονται μεγαλύτερη υλικοτεχνική υποδομή και εγκαταστάσεις και το κόστος λειτουργίας τους είναι μεγαλύτερο από ένα απλό σχολείο. Όμως το κόστος λειτουργίας τους (που δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλο) δεν πρέπει να αποτελεί παράγοντα κατάργησης τους, καθώς η μέχρι τώρα λειτουργία τους έχει προσφέρει πολλά τόσο στα σωματεία των οποίων οι αθλητές είναι μαθητές των ΤΑΔ / ΕΤΑΔ (και τα οποία εντέλει καρπούνται τις προσπάθειες των μαθητών), όσο και στους ίδιους τους μαθητές – αθλητές, επειδή μπορούν να κάνουν περισσότερες προπονήσεις. Τα ΤΑΔ / ΕΤΑΔ και οι μαθητές που φοιτούν σε αυτά αποτελούν ζωντανά και υγιή κύτταρα ανάπτυξης μαθητών – αθλητών, προτύπων για τους υπόλοιπους μαθητές και γενικά για τη νεολαία και την τοπική κοινωνία καθώς υπάρχει αλληλεπίδραση και αλληλεξάρτηση μεταξύ του σχολείου και της τοπικής κοινωνίας.
    Στα μεγάλα αστικά κέντρα με την πληθώρα μαθητών – αθλητών, σωματείων αλλά και γυμναστών – προπονητών θα μπορούσαν να δημιουργηθούν αμιγώς αθλητικά σχολεία. Στην επαρχία και μάλιστα μακριά από αστικά κέντρα, που δεν ισχύουν οι παραπάνω προϋποθέσεις προτείνουμε να διατηρηθεί ο θεσμός των ΤΑΔ /ΕΤΑΔ, λαμβάνοντας υπόψη τις υπάρχουσες υλικοτεχνικές υποδομές (στάδια, γυμναστήρια κτλ) και τα αθλήματα που αναπτύσσονται από τα τοπικά σωματεία. Πρέπει να γίνεται έλεγχος των φύλλων αγώνων που πιστοποιούν τις συμμετοχές των μαθητών – αθλητών σε διασυλλογικούς, περιφερειακούς, σχολικούς κλπ αγώνες, ώστε να διασφαλίζεται ότι είναι ενεργοί αθλητές και όχι απλά φοιτώντες μαθητές των ΤΑΔ / ΕΤΑΔ.

  • 14 Ιουλίου 2011, 00:27 | AKIS MAVRIDIS

    14-4-2011 Έγγραφο της ΠΕΠΑ προς Υπουργείο παιδείας δια βίου μάθησης και Θρησκευμάτων.

    ΠΡΟΣ: Δντη Φυσικής Αγωγής Στ. Δασκαλάκη

    του Υπουργείου παιδείας δια βίου μάθησης και Θρησκευμάτων.

    ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ: Ελληνική Ομοσπονδία Φιλάθλων Σωματείων Αντιπτέρισης

    ΘΕΜΑ: Εκπαιδευτικοί Φυσικής Αγωγής για τα Τμήματα Αθλητικής Διευκόλυνσης Γυμνασίου στο άθλημα της Αντιπτέρισης (BADMINTON).

    ΣΧΕΤ.: Έγγραφα ΥΠ.Ε.Π.Θ. με Αριθμ. Πρωτ. 116403/Γ4/20-9-2010.

    Ο ελληνικός αθλητισμός δυστυχώς συρρικνώνεται αριθμητικά και ποιοτικά, σύμφωνα με στοιχεία των ελληνικών ομοσπονδιών. Όσοι συνεχίζουν να αθλούνται προπονούνται ελλιπώς, ενώ η προσέλευση νέων παιδιών είναι σταθερά μειούμενη. Η παιδική παχυσαρκία διαρκώς αυξάνεται, ενώ ανησυχητικά είναι τα στοιχεία από έρευνες για τη χρήση εξαρτησιογόνων ουσιών στους μαθητές γυμνασίων-λυκείων.

    Είναι επομένως ζητούμενο να ωθήσουμε μέσα από την παιδεία τα παιδιά στην άθληση και να διευκολύνουμε αυτούς που ήδη ασκούνται μέσω της επιστημονικής προπόνησης να πετύχουν διακρίσεις όχι μόνο σε πανελλήνιο αλλά και διεθνές επίπεδο. Ο αγωνιστικός αθλητισμός προσομοιάζει με ένα μαραθώνιο, όπου η διαχρονική ποιοτική προπόνηση του παιδιού-έφηβου-νέου άνδρα θα τον οδηγήσει να κατακτήσει τους στόχους που έχει θέσει.

    Έχοντας υπόψη τα παραπάνω, καθώς και τα σχετικά έγγραφά σας αλλά και τις ανάγκες του Ολυμπιακού αθλήματος της Αντιπτέρισης (Badminton) σε εκπαιδευτικούς φυσικής αγωγής για τα Τμήματα Αθλητικής Διευκόλυνσης Γυμνασίων, θα θέλαμε να σας διατυπώσουμε τις παρακάτω σκέψεις και προτάσεις μας:, για την αναμόρφωση και αναβάθμιση αυτών:

    I. Αποτελεί Ολυμπιακό άθλημα και διδάσκεται σα μάθημα επιλογής στα Τ.Ε.Φ.Α.Α. από το 1991.

    II. Όλοι οι έως τώρα εκπαιδευτικοί που δίδαξαν ή θα διδάξουν στα Τ.Α.Δ. είναι κάτοχοι άδειας ασκήσεως επαγγέλματος προπονητή Αντιπτέρισης από τη Γ.Γ.Α. (Ν.2725/1999, άρθρο 31, παρ. 1,2,3,4 & άρθρο 136, παρ. 5).

    III. Η Γ.Γ.Α. σε συνεργασία με την Ε.Ο.Φ.Σ.Α. αντιλαμβανόμενη αυτό το έλλειμμα σε ανθρώπινο δυναμικό προπονητών, εδώ και αρκετά χρόνια (από το 1995) λειτουργεί σχολές προπονητών Αντιπτέρισης για την απόκτηση του διπλώματος της Γ.Γ.Α. και στη συνέχεια την απόκτηση της αντίστοιχης άδειας σε όλες τις προπονητικές κατηγορίες (Α΄, Β΄& Γ΄) σύμφωνα και με τον αθλητικό νόμο 2725/1999.

    IV. Το σύνολο των απασχολουμένων προπονητών στην Ε.Ο.Φ.Σ.Α. (Εθνικοί -Ομοσπονδιακοί) είναι κάτοχοι της αντίστοιχης άδειας της Γ.Γ.Α.

    V. Το σύνολο των απασχολουμένων προπονητών στα αθλητικά σωματεία που καλλιεργούν το άθλημα της Αντιπτέρισης είναι κάτοχοι της αντίστοιχης άδειας της Γ.Γ.Α. (διαφορετικές προπονητικές κατηγορίες – Α΄, Β΄ & Γ΄).

    VI. Αποτελεί σημαντικό στοιχείο για την ανάπτυξη και εξέλιξη της αντιπτέρισης στην Ελλάδα η δυνατότητα των εκπαιδευτικών φυσικής αγωγής που ήδη είναι κάτοχοι άδειας ασκήσεως επαγγέλματος προπονητή και είναι ενεργοί προπονητές (συμβόλαια με συλλόγους και συμμετοχή σε περιφερειακά και πανελλήνια πρωταθλήματα) να πληρούν τις προϋποθέσεις για τη διαδικασία επιλογής τους στα Τ.Α.Δ. (έγγραφο ΥΠ.Ε.Π.Θ. αρθμ. Πρωτ. 83583/Γ4/26.6.08 άρθρο 3, παρ. 4 & άρθρο 4 παρ. 1β & το 116403/Γ4/20-9-2010 Κεφάλαιο Γ, άρθρα 1 έως 5 ).

    VII. Σημαντικός αριθμός πρωταθλητών Ελλάδος και μελών της εθνικής ομάδος στο άθλημα της αντιπτέρισης προέρχονται από τα Τ.Α.Δ. (έρευνα που δημοσιεύθηκε στο Διεθνές Συνέδριο Φυσικής Αγωγής του ΔΗΜΟΚΡΙΤΕΙΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΘΡΑΚΗΣ).

    VIII. Η πιλοτική εφαρμογή σχολικών πρωταθλημάτων αντιπτέρισης στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση τα σχολικά έτη 2004-05 και 2005-06, στέφθηκε με επιτυχία , σύμφωνα και με τα στοιχεία της Ε.Ο.Φ.Σ.Α.

    Λαμβάνοντας υπόψη όλα τα παραπάνω ευελπιστούμε ότι θα μπορούν οι εκπαιδευτικοί φυσικής αγωγής με άδεια ασκήσεως επαγγέλματος προπονητή Αντιπτέρισης της Γ.Γ.Α.., που έχουν ενεργά συμβόλαια προπονητών, θα έχουν τη δυνατότητα να συμμετέχουν στη διαδικασία επιλογής για τα Τμήματα Αθλητικής Διευκόλυνσης Γυμνασίου του Υπουργείου σας.

    Επίσης, είναι απαραίτητο για την αντιπτέριση η ανανέωση λειτουργίας των Τ.Α.Δ. στις πόλεις που ήδη λειτουργούσαν απρόσκοπτα τελευταία χρόνια,, καθώς εκεί συμπεριλαμβάνεται ικανός αριθμός μαθητών-αθλητών, μελών των εθνικών κλιμακίων, σύμφωνα και με τα στοιχεία της ομοσπονδίας.

    Τέλος, θα θέλαμε να σας προτείνουμε την ένταξή του στα σχολικά πρωταθλήματα, γιατί το Ολυμπιακό άθλημα της αντιπτέρισης έχει όλα τα εχέγγυα που θέτει το Υπουργείου Παιδείας Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων.

    Με εκτίμηση για το Δ.Σ.

    Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΕΝ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

    ΓΟΥΔΕΝΤΖΙΚΗΣ Π. ΚΑΝΤΖΟΓΛΟΥ Α.

  • 14 Ιουλίου 2011, 00:01 | Παπαϊακώβου Γεώργιος

    • Η αποτίμηση είναι πλήρως αρνητική. Η μορφή οργάνωσης των ΤΑΔ/ΕΤΑΔ ήταν τέτοια, που υποβάθμισε την εκπαιδευτική λειτουργία των σχολείων, χωρίς να επιτυγχάνει ούτε την αγωνιστική πρόοδο και διάκριση. Γι αυτό και πρέπει να καταργηθούν.

  • 13 Ιουλίου 2011, 23:37 | ΓΥΜΝΑΣΤΕΣ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟΥ ΚΟΛΛΕΓΙΟΥ

    Η εμπειρία 12 ετών ενασχόλησης με τον σχολικό αθλητισμό και ο άριστος συνδυασμός μάθησης και άθλησης μας οδηγεί να διατυπώσουμε τις προτάσεις μας και να θέσουμε ερωτήματα σχετικά με τη διαβούλευση του υπουργείου.
    θεωρούμε ότι η ύπαρξη κινήτρων θα διατηρήσει το υψηλό αγωνιστικό επίπεδο και θα ενισχύσει το στοιχείο του ανταγωνισμού και της ποιότητας τους διακρίνει μέχρι και σήμερα. Αντιλαμβανόμενοι την οικονομική δυσχέρεια των ημερών προτείνουμε αλλαγή του τρόπου διεξαγωγής των τελικών φάσεων των ομαδικών αθλημάτων. Συνέχιση των knock out αγώνων μέχρι την τελική ανάδειξη των πρωταθλητών, μειώνοντας έτσι σημαντικά τα λειτουργικά έξοδα των πανελλήνιων πρωταθλημάτων(μεταφορά-διαμονή-σίτιση).
    Πιστεύουμε στην παύση των διακρίσεων μεταξύ ενιαίων γενικών λυκείων και οποιαδήποτε μορφής σχολείων αθλητικής διευκόλυνσης διασφαλίζοντας έτσι την ισονομία και ισοπολιτεία μεταξύ σχολείων και μαθητών.
    κλείνοντας αναρωτιόμαστε διαβάζοντας τις προτάσεις του υπουργείου όσον αφορά την εκπροσώπηση της χώρας σε παγκόσμιο επίπεδο, για τον τρόπο επιλογής των σχολειών, λαμβάνοντας υπόψη τον τοπικό χαρακτήρα που θέλει να προσδώσει στην τέλεση των αγώνων.

  • 13 Ιουλίου 2011, 22:54 | manolis

    ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΚΑΤΑ ΜΕΓΑΛΟ ΠΟΣΟΣΤΟ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΟΝ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΠΟΣΟ ΙΚΑΝΟΣ,ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑ ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΤΟ ΛΑΘΟΣ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΑ ΤΑΔ , ΜΑΛΛΟΝ ΕΡΓΑΣΤΗΚΑΝ ΟΙ ΛΑΘΟΣ ΓΥΜΝΑΣΤΕΣ , ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΑΥΤΟ ΔΕΙΧΝΕΙ ΤΟ ΤΕΛΙΚΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ .ΑΡΑ ΠΟΥ ΚΑΤΑΛΕΙΓΟΥΜΕ ΟΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΝΑ ΔΩΣΟΥΝ ΚΙΝΗΤΡΑ ΣΤΟΥΣ ΚΑΤΑΛΗΛΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΠΟΥ ΟΛΟΙ ΘΕΛΟΥΜΕ.

  • 13 Ιουλίου 2011, 15:21 | Κατερίνα Π.

    Οι φορείς οι οποίοι κατά τη γνώμη μου θα πρέπει να συνεργάζονται,
    για την σωστότερη λειτουργία των μελλοντικών Αθλητικών Σχολείων είναι οι εξής :

    1. Oι Διευθυντές των Αθλητικών Σχολείων.
    2. Οι Προπονητές των Αθλητικών Σχολείων.
    3. Οι Σύλλογοι στους οποίους ανήκουν τα παιδιά, τα οποία
    φοιτούν στα Αθλητικά Σχολεία.
    4. Οι γονείς των Αθλητών,
    5. Οι Ομοσπονδίες,
    6. Το Υπουργείο Παιδείας και θα έλεγα η Γ.Γ.Α. αν λειτουγρούσε
    πραγματικά και με Γ.Γ.Α. αθλητή ή οπωσδήποτε σχετικό με τον Αθλητισμό,
    7. Οι ενδιαφερόμενοι Αθλητές – Μαθητές.

    Τρόπος Λειτουργίας.
    Το αρμόδιο τμήμα της Φυσικής Αγωγής και των ΤΑΔ
    του Υπουργείου Παιδείας, να έχει τον έλεγχο και την εποπτεία της σωστής λειτουργίας, όλων των Αθλητικών Σχολείων της χώρας, σε συνεργασία με τις Ομοσπονδίες και τους Αθλητικούς Διευθυντές κλπ

    Η Αθλητική και Μαθητική πρόοδος του κάθε Αθλητικού Σχολείου, να
    παρακολουθείται κάθε 6μηνο ή κάθε τέλος έτους, έτσι ώστε να μην
    έχουμε τα προηγούμενα αποτελέσματα με την γνωστή κατάληξη.

    Σε γενικές γραμμές, συμφωνώ με τις προτάσεις της Υφυπουργού και πιστεύω ότι η πορεία και η πράξη, θα δείξουν τι χρήζει βελτίωσης και
    τι δεν μπορεί να εφαρμοστεί.

    Ευχαριστώ,

  • 13 Ιουλίου 2011, 12:20 | αργυρω

    ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΣΧΟΛΙΚΟΥ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΙΔΙΑ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΑΘΛΗΜΑΤΑ ΟΥΤΕ ΣΤΙΣ ΠΟΛΕΙΣ ΠΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΑΝ ΤΑ .ΠΧ ΣΤΑ ΧΑΝΙΑ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΟΛΕΣ ΟΙ ΑΘΛΗΤΙΚΕΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΠΟΛΥ ΚΟΝΤΑ ΑΡΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗΣ. ΥΠΑΡΧΕΙ ΥΨΗΛΟΣ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ΣΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΑ ΑΘΛΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΚΑΛΛΙΕΡΓΟΥΝΤΑΙ ΣΤΑ ΤΑΔ ΚΑΙ ΤΑ ΤΜΗΜΑΤΑ ΑΠΑΡΤΙΖΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΑΘΛΗΤΕΣ ΟΙ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΟΥΝ ΟΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ ΔΟΥΛΕΙΑ.ΠΑΡΟΜΟΙΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΕ ΑΡΚΕΤΑ ΑΛΛΑ ΜΕΡΗ.ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΟΜΩΣ ΥΠΗΡΧΑΝ ΚΑΙ ΑΘΛΗΤΙΚΑ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΗΚΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΒΟΛΕΥΤΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΗΡΟΥΝ ΤΙΣ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ.ΑΡΑ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΤΩΝ ΑΘΛΗΤΙΚΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΤΟΥΣ ΠΡΟΠΟΝΗΤΕΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ

  • 13 Ιουλίου 2011, 12:10 | Γυμναστική Ένωση Μεσσαράς( ΓΕΜ)

    Ο Σχολικός Αθλητισμός χρήζει βελτιωτικών κινήσεων, για να μπορεί η φυσική αγωγή να συμβάλλει στην ολόπλευρη ανάπτυξη της προσωπικότητας των μαθητών και να μην αναλώνεται μόνο στην απλή διδασκαλία κάποιων αθλητικών δεξιοτήτων ή αθλοπαιδιών στην απλοϊκή τους μορφή.Συγκεκριμένα,στήριξη οικονομική για τη βελτίωση των υποδομών και υλικών στο μέτρο του δυνατού,όχι μόνο από την κεντρική εξουσία αλλά και από την τοπική αυτοδιοίκηση.Στη συνέχεια να συνδεθεί η σχολική αθλητική
    παιδεία με την τοπική παράδοση, όπως αυτή διαμορφώνεται μέσα στα σωματεία της περιοχής( εδώ στην περιοχή μας π.χ.στίβος,ξιφασκία,βόλλεϊ,
    κολύμβηση).
    Στο σημείο αυτό είναι κομβικός ο ρόλος των Τ.Α.Δ.- ΤΕΠΥ,τα οποία,όχι μόνο δεν πρέπει να «κλείσουν»αλλά να αναβαθμιστούν και να ανταποκριθούν στις ανάγκες της τοπικής κοινωνίας.Η σχέση ανάμεσα στα αθλητικά σχολεία και στους συλλόγους λειτουργεί αμφίδρομα και πρέπει να ισχυροποιηθεί με κάθε δυνατό τρόπο.Πρέπει να στελεχωθούν τα συγκεκριμένα σχολεία ,αν δε βρίσκονται σε κάθε περίπτωση γυμναστές με τις αντίστοιχες ειδικότητες, με γυμναστές που πάνω από όλα έχουν όρεξη για δουλειά και την προαγωγή του αθλητισμού.Συνεργασία με διοικητικούς φορείς, γονείς,σωματεία,δήμους για τη βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών .

  • 12 Ιουλίου 2011, 23:29 | Κουμπούρας Σάββας

    1.Στη χώρα μας σήμερα το μοντέλο του αγωνιστικού αθλητισμού είναι ο σωματειακός αθλητισμός και οι αθλητικές δραστηριότητες που οργανώνονται στην εκπαίδευση (σε όλες τις βαθμίδες) υπηρετούνται ουσιαστικά από τα μέλη των αθλητικών σωματείων. Είναι δυνατόν να αναπτυχθεί παράλληλα με τον σωματειακό και ένας άλλος αθλητισμός από την εκπαίδευση; Στη σημερινή οικονομική συγκυρία είναι ουτοπία να πιστεύει κανείς, πως οι Ομοσπονδίες (που καλλιεργούν τα αθλήματα) μπορούν να δαπανούν μεγάλα χρηματικά ποσά (επιδοτούμενα πάντα από το κράτος) για αγωνιστικό αθλητισμό και ταυτόχρονα το Υπ. Παιδείας να δαπανά σημαντικά χρηματικά ποσά για αθλητικές δραστηριότητες.
    2. Η ελληνική εκπαιδευτική πραγματικότητα είναι τέτοια, που δεν μπορεί να υπηρετήσει σοβαρά το θέμα «αγωνιστικός αθλητισμός». Οι λογοί αφορούν (μεταξύ άλλων):α. το ωράριο διδασκαλίας της Φ.Α. και το γενικότερο ωράριο των μαθημάτων (που είναι απολύτως καθορισμένο), β.τις κτιριακές εγκαταστάσεις και υποδομές (που δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν τις αθλητικές ανάγκες)και γ. τις διαφοροποιήσεις στις ικανοτήτων των μαθητών.
    3. Προκειμένου να οργανωθεί ο σχολικός αθλητισμός απαιτείται αρχικά πλήρης αποσαφήνιση από την πλευρά της Πολιτείας των όρων «γυμναστική», «σωματική δραστηριότητα μέσω αθλημάτων», «αγωνιστικός αθλητισμός», «υψηλός αθλητισμός». Απαιτείται επίσης αποσαφήνιση των όρων «επαγγελματικός » και «ερασιτεχνικός» αθλητισμός.
    4. Για τον ερασιτεχνικό αθλητισμό είναι απαραίτητη η συνεργασία των Υπ. Παιδείας, Υγείας, Πολιτισμού, της Γ.Γ.Α. , των Αθλ. Ομοσπονδιών και των Ο.Τ.Α. Στην περίπτωση αυτή θα μπορούσε να προβλεφθεί κατάργηση των Περιφερειακών Επιτροπών των Ομοσπονδιών (εξοικονόμηση πόρων) και ένταξή τους στο Υπ.Παιδείας, όπου θα αναλάβουν τη διοργάνωση των σχολικών πρωταθλημάτων, καθώς και των περιφερειακών πρωταθλημάτων των συλλόγων.Έτσι οι Ομοσπονδίες θα ασχολούνται μόνο με τον υψηλό αθλητισμό.
    5. Αν υπάρχει η συνεργασία που προαναφέρθηκε, δεν είναι απαραίτητη η λειτουργία των Αθλ. Τάξεων, διότι τα παιδιά με τη νέα πρόταση θα έχουν πολλά αθλητικά ερεθίσματα για αγωνιστική εξέλιξη. Σε κάθε περίπτωση η διατήρηση και λειτουργία των Τ.Α.Δ. πρέπει να διαφοροποιηθεί, διότι στην ηλικία 12-15 ετών αμφισβητείται επιστημονικά, αν πρέπει τα παιδιά να έχουν έντονες προπονητικές επιβαρύνσεις.Η λειτουργία των Τ.Α.Δ. πρέπει να εστιάζει κυρίως στην ανεύρεση του ταλέντου και στη μύηση αυτού στο συγκεκριμένο άθλημα, με τελικό σκοπό, να παραμείνει το ταλέντο στους αθλητικούς χώρους. Είναι αδιανόητο αθλητικό ταλέντο, το οποίο φοιτά στα Τ.Α.Δ., να μην συμμετέχει σε μια σειρά από αγώνες, όπως μέχρι σήμερα ήταν οι περιφερειακοί αθλητικοί αγώνες των Ομοσπονδιών.

  • 12 Ιουλίου 2011, 20:58 | filip karas

    Αποτυχία ο θεσμός των ΤΑΔ,,, δημιουργήθηκε για να βολέψει ημέτερους στη συνεχεια ο κάθε βουλευτής η μεγαλοπαράγοντας εφτιαχνε σχολεία σε καθε χωριό ολοι οι μαθητές της περιοχης ηταν ταλεντάρες και επιλέγονταν στα ΤΑΔ .Πιστεύω πως μονο σε έδρες νομών μπορει να σταθεί και να λειτουργήσει ο νεος Θεσμός

  • 12 Ιουλίου 2011, 17:21 | ΣΟΦΙΑ

    Στο αθλητικό σχολείο που εργάστηκα οι αθλητικές εγκαταστάσεις για την προπόνηση των μαθητών ήταν κάπως μακριά από το σχολείο, τα ντους δεν ήταν αρκετά και σε κάποιες περιπτώσεις ήταν χαλασμένα, με αποτέλεσμα οι μαθητές να καθυστερούν να προσέρχονται στο μάθημα μετά την προπόνησή τους. Οι περισσότεροι ήταν αδιάφοροι για τα μαθήματα και ήλπιζαν να κερδίσουν την εισαγωγή τους σε κάποια σχολή μεσω αθλητικών διακρίσεων. Έβλεπαν τις διδακτικές ώρες σαν ώρες εκτόνωσης και χαλάρωσης ανάμεσα στις προπονήσεις τους. Περίμενα ότι ο αθλητισμός θα είχε συντελέσει στη διαμόρφωση ολοκληρωμένης προσωπικότητας με αυτοσυγκράτηση, ευγενική άμιλλα, υψηλό ήθος, αλλά έβλεπα κυρίως αλαζόνες αθλητές που είχαν πολύ μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους, παρορμητικούς, χωρίς ιδιαίτερο αυτοέλεγχο, με περιορισμένη καλλιέργεια και αποκλειστικό τους ενδιαφέρον τα αθλήματα.

  • 12 Ιουλίου 2011, 16:17 | Δημήτρης Γ.

    Αν σχολικός αθλητισμός είναι να δοθεί στους μαθητές – (άσχετα αν είναι καλοί ή λιγότερο καλοί αθλητές) – την μεγάλη χαρά της συμμετοχής στο αθλητικό γίγνεσθαι και να γίνει βίωμα η ¨ δια βίου άσκηση ¨ κατά το ¨ δια βίον εκπαίδευση ¨ , πρέπει άμεσα να φύγει από τα σχολικά πρωταθλήματα η , ΤΟΞΙΚΗ-ΜΟΡΙΟΔΟΤΗΣΗ , γιατί αυτά στρεβλώνουν και την συμμετοχή μαθητών και αποτρέπουν την δια βίου άθληση να γίνει στάση ζωής

    ΤΟΛΜΗΣΤΕ ΤΟ ! Τα μόρια ας δοθούν στα συλλογικά πρωταθλήματα ή στις ομοσπονδίες ή ίσως και πουθενά .

  • 12 Ιουλίου 2011, 15:40 | ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

    Σχετικά με τον Σχολικό Αθλητισμό:
    Για την πλήρη ικανοποίηση του όρου σχολικός αθλητισμός πρέπει να γίνει πλήρη αναδιάρθρωση του Γ4.
    Σκοπός:Η δια βίου γνώση των μαθητών της έννοιας «γυμνάζομαι».Να μάθουν οι μαθητές πως να γυμνάζονται, γιατί να γυμνάζονται, που να γυμνάζονται κ.λ.π
    Αναδιάρθρωση του Γ4 για τον τρόπο που γίνονται τα σχολικά πρωταθλήματα.(Δεν είναι δυνατόν να συμμετέχουν οι μαθητές-ορισμένοι- στο σχολικό πρωτάθλημα π.χ του ποδοσφαίρου, να παίζει ένα παιχνίδι, να αποκλείεται και να λέμε ότι οι μαθητές κάνουν σχολικό αθλητισμό.
    ΠΡΟΤΑΣΗ:1)Αναμόρφωση τών εσωτερικών πρωταθλημάτων του σχολείου, με συμμετοχή όλων ανεξεραίτως των μαθητών.
    2)Αναμόρφωση του τρόπου διεξαγωγής των πρωταθλημάτων (των ομαδικών αθλημάτων, διεξαγωγή τουρνουα).
    3)διεξαγωγή ξεχωριστών πρωταθλημάτων μεταξύ των ΤΑΔ.
    4)Στα Δημοτικά σχολεία διαφορετικός τρόπος διεξαγωγής του αθλήματος του Κλασσικού Αθλητισμού που είναι η βάση των αθλημάτων.
    Πρόταση:Να γίνει η διεξαγωγή της πρώτης φάσης ως εξής.
    Όλα τα σχολεία κάθε Δήμου να κάνουν το εσωτερικό τους σχολικό πρωτάθλημα στίβου με την συμμετοχή της Δ,Ε, ΣΤ τάξης, κάθε τάξη ξεχωριστά.Συμμετέχουν ΟΛΟΙ οι μαθητές.Καταγράφονται όλες οι επιδόσεις.Συμμετέχουν σε όλα τα αγωνίσματα.Χρόνος διεξαγωγής είναι οι 2 ώρες.Από αρχής υπάρχει πρόγραμμα που θα επισκέπτονται το κυρίως στάδιο του δήμου,όλα τα σχολεία του δήμου.Το γραφείο φυσικής αγωγής αναθέτει σε γυμναστές την υλοποίηση της διαδικασίας.
    π.χ ΔΕΥΤΕΡΑ 1/2/2011 ΏΡΑ 9:00 1 ΔΗΜ ΣΧ.ΤΡΙΚΆΛΩΝ
    ΔΕΥΤΈΡΑ 1/2/2011 ΩΡΑ 11:00 2 ΔΗΜ ΣΧ.ΤΡΙΚΑΛΩΝ
    ΤΡΙΤΗ 2/2/2011 ΩΡΑ 9:00 3 ΔΗΜ ΣΧ.ΤΡΙΚΑΛΩΝ
    Με τον τρόπο αυτό όλα τα σχολεία Δ,Ε,ΣΤ Τάξη θα λάβουν μέρος σε όλα τα αγωνίσματα άσχετα αν έχουν δυνατότητες.
    Δημιουργείται με τον τρόπο αυτό μία τεράστια βάση δεδομένων και γνωρίζουμε πλέον που είναι οι καλοί αθλητές, οι μεσαίοι, οι κατώτεροι από πλευράς επιδόσεων (έχουμε πλέον Νορμες).
    Στη συνέχεια οι 2 πρώτοι από κάθε τάξη από κάθε αγώνισμα συμμετέχουν στο πρωτάθλημα του Δήμου(π.χ. Δήμος Τρικκαίων)
    Συμμετέχουν επίσης εκτός από τίς δύο καλύτερες επιδόσεις και οι μαθητές που έχουν κάνει πάνω από ένα΄προκαθορισμένο όριο επίδοσης.Π.Χ. Σε ένα σχολείο οι τρείς πρώτες επιδόδεις είναι στο μπαλάκι της ΣΤ’ Τάξης 45,44,43μ. το όριο πρόκρισης είναι πχ. τα 40 μ, θα προκριθούν και οι 3 μαθητές. Σε ένα σχολείο οι 2 πρώτες επιδόσεις είναι 28,27μ,θα προκριθούν και οι δύο για το πρωτάθλημα του Δήμου ως 2 καλύτερες επιδόσεις. Δεν είναι άδικο να περνάει το 28μ και να μη περνά η τρίτη επίδοση των 43 από άλλο σχολείο;
    Επίσης εκτός συναγωνισμού να λαμβάνουν μέρος και μαθητές πάνω από το προκαθορισμένο όριο ηλικίας, στην σχολική αθλητική διαδικασία θα πρέπει να λαμβάνουν όλοι οι μαθητές.
    Στην συνέχεια είναι (η δεύτερη φάση) στο πρωτάθλημα του δήμου που θα διεξαχθεί σε ημερομηνία (όπου όλα τα σχολεία θα κάνουν εκδρομή στο στάδιο) προκρίνονται οι δύο καλύτερες επιδόσεις , καθώς και οι μαθητές που πιάσαν τα προκαθορισμένα όρια του αγωνίσματος για την
    επόμενη την (τρίτη φάση ) που είναι μεταξύ των Δήμων του νομού.
    Από την φάση αυτή επίσης προκρίνονται με τον ίδιο τρόπο για την τεταρτη φάση που είναι μεταξύ Περιφέρειας.
    Με τον τρόπο αυτό όλοι οι μαθητές συμμετέχουν στην διαδικασία, δημιουργούνται νόρμες,έχουμε τις λίστε για τους αυριανούς ενδιαφερόμενους μαθητές των ΤΑΔ(Σήμερα τα ΤΕΣΤ τα οποία γίνονταν μόνο ΤΕΣΤ δεν ήταν).
    Για τα ΤΑΔ:
    Δημιουργία ΑΘΛΗΤΙΚΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ με έδρα την πόλη του Νομού.
    Όλα τα αθλήματα μαζί
    Δημιουργία αθλητικού σχολείου όπου οι μαθητές που θα εισάγονται εκεί θα παρακολουθούνται από Δ’ Τάξη Δημοτικού με τις επιδόσεις που θα έχει κάνει μέχρι εκείνη τι στιγμή. Δεν είναι δυνατόν να εισέρχεται μαθητής ο οποίος δεν έχει αθλητικές δυνατότητες
    Το αθλητικό σχολείο λειτουργεί όπως ένα Κολλέγιο, Πρωϊ προπόνηση,στη συνέχεια ντουζ, κατόπιν πρωϊνό, μετά μάθημα, μεσημέρι φαγητό,αποχώρηση από το σχολείο με πλήρη τακτοποίηση των μαθητικών υποχρεώσεων του μαθητή.
    Ειδικοί γυμναστές καθηγητές στις ειδικότητες, που να έχουν μεγάλη προυπηρεσία στην προπονητική (όχι γυμναστές με τα τυπικά προσόντα -μεταπτυχιακά – και ουσία μηδέν.

  • 12 Ιουλίου 2011, 11:55 | ΓΙΑΝΝΗΣ Κ.

    ΣΧΟΛΙΚΟΣ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ:
    ΕΧΕΙ ΚΛΕΙΣΕΙ Ο ΚΥΚΛΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΑΡΧΟΥΣΑ ΜΟΡΦΗ.ΟΙ ΑΝΑΓΚΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΕΠΙΒΑΛΟΥΝ ΑΛΛΑΓΕΣ ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΜΕΝΕΣ ΣΤΑ ΝΕΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ.ΑΘΛΗΣΗΣ-ΥΓΕΙΑΣ-ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ ΣΩΜΑΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ-ΙΣΟΤΗΤΑΣ.ΑΡΑ ΜΑΖΙΚΗΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ.ΜΕΓΑΛΟΣ ΟΔΗΓΟΣ ΠΡΟΣ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ Η ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΤΟΥ ΤΡΟΠΟΥ ΥΛΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΚΑΛΛΙΠΑΤΕΙΡΑ.
    ΤΑΔ-ΕΤΑΔ:
    ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΤΩΝ ΣΤΟΧΩΝ.ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ.ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΕΡΓΟΥ.ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΧΡΗΣΗ ΤΩΝ ΥΠΟΔΟΜΩΝ.ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ ΚΑΙ ΓΥΜΝΑΣΤΗ.ΑΥΣΤΗΡΗ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΗΣ ΑΞΙΟΛΟΓΙΣΗ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ-ΑΘΛΗΤΩΝ.

  • 12 Ιουλίου 2011, 11:12 | ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ

    Ο σχολικός αθλητισμός είναι ανύπαρκτος δυστυχώς.Στο Λύκειο τα μεν αγόρια επιθυμούν στην πλειοψηφία να παίξουν ποδόσφαιρο ή μπάσκετ αλλά ο χρόνος είναι περιορισμένος, (τρίτη Λυκείου μόλις μία ώρα) τα δε κορίτσια δεν θέλουν να κάνουν τίποτα.
    Οι εγκαταστάσεις στις περισσότερες περιπτώσεις σχολείων σε κακή κατάσταση.
    Πρέπει να γίνει χρήση των εθνικών, δημοτικών, ιδιωτικών εγκαταστάσεων.
    Οι σχολικοί αγώνες που είναι κίνητρο για τα παιδιά να βελτιωθούν οργανωτικά σε τοπικό και πανελλήνιο επίπεδο.
    Οι μεταγραφές μαθητών-αθλητών να επιτραπούν για τα σχολεία της περιφέρειας,για να γίνουν ανταγωνιστικά και όχι όπως τώρα που επιτρέπονται σε ορισμένες περιπτώσεις σχολείων π.χ. αθλητικά, πειραματικά, ΕΠΑΛ κ.λ.π.
    Τα ιδιωτικά σχολεία να μην συμμετέχουν στα πανελλήνια πρωταθλήματα μαζεύοντας παιδιά από όλη την Ελλάδα δίνοντάς τα υποτροφίες αποκλειστικά για δική τους διαφήμιση.
    Πρέπει να γίνει σύνδεση των ΤΑΔ με το Λύκειο και το Πανεπιστήμιο αλλιώς δεν έχουν λόγω ύπαρξης.

  • 12 Ιουλίου 2011, 09:42 | ΓΙΑΝΝΗΣ Μ

    Θα πρεπει ο στοχος του μαθηματος της Φ.Αγωγης να ειναι …ο μαθητης πρωτα!Αυτο σημαινει κατα τη γνωμη μου αποστασιοποιηση απο το μοντελο του πρωταθλητισμου στο σχολειο και εμφαση στον αθλητισμο υγειας και ευεξιας
    Οι σχολικοι αγωνες οπως γινονταν μεχρι τωρα στα γυμνασια και λυκεια ηταν….πολυ φασαρια για το τιποτα!!!Προτεινω να συνεχισουν να γινονται μονο σαν Τουρνουα αγωνων 3-4 τοπικων σχολειων .Ετσι τα παιδια θαχουν τη χαρα της συμετοχης και το κοστος των αγωνων θαναι μικρο σχετικα

  • 11 Ιουλίου 2011, 12:46 | ΧΑΡΗΣ ΒΑΡΥΤΙΜΙΔΗΣ

    Έχοντας εργαστεί 6 χρόνια στα ΤΑΔ (Γυμνάσιο) τολμώ να πω ότι υπάρχει μεγαλύτερη ανάγκη δημιουργίας ΤΑΔ στο Λύκειο.
    Στην ηλικία αυτή έχει οριστικοποιηθεί ο αθλητικός προσανατολισμός (άθλημα – αγώνισμα) και η επιλογή για πρωταθλητισμό ή όχι.
    Να βρεθεί τρόπος εντός του σχολικού ωραρίου, σε όλα τα σχολεία, για όλους τους μαθητές-τριές να επιλέγουν το άθλημα που θέλουν και ανάλογα με το επίπεδό τους (επιδόσεις-διακρίσεις) να χωρίζονται σε ομάδες δυναμικότητας (Πχ. ομάδα επίλεκτων, ομάδα αθλητών συλλόγων, ομάδα απλής ενασχόλησης με το άθλημα).
    Στο Γυμνάσιο πρέπει να υπάρχει πολυπλευρικότητα (γενική και ειδική).Επιλογή αθλήματος από τους μαθητές-τριές (η δοκιμασίες επιλογής να είναι «το βοήθημα» και όχι υποχρεωτική πορεία για ένα άθλημα).Ανεξάρτητα από την επιλογή αθλήματος ενασχόληση με όλα τα αθλήματα βάση συγκεκριμένου προγραμματισμού.
    ΥΓ. Η προτάσεις μου αφορούν ΟΛΟΥΣ-ΕΣ τους μαθητές-τριές και όχι μόνο τους ήδη αθλητές-τριες ή «ταλέντα».Μόνο έτσι έχουμε πιθανότητες για πραγματική ενασχόληση, δια βίου άσκηση, και δημιουργία φιλάθλων και όχι οπαδών.

  • 11 Ιουλίου 2011, 11:50 | ΓΙΩΡΓΟΣ ΕΠΤΑΜΗΝΙΤΑΚΗΣ

    Για τη λειτουργία των ΤΑΔ-ΕΤΑΔ πρέπει να λειφθεί υπόψη 1.ο τόπος (πόλη,επαρχία),οι εγκαταστάσεις και τα αθλήματα που καλλιεργούνται στην περιοχή,2.Το υπάρχον δυναμικό σε καθηγητές φυσικής αγωγής-προπονητές,3.Οι ιδιαιτερότητες της περιοχής (απόσταση από μεγάλα αστικά κέντρα,πεδινή-ορεινή),4. Τα αθλήματα που υπάρχουν σε τοπικό επίπεδο π.χ.στην περιοχή της Μεσσαράς Κρήτης βρίσκεται σε υψηλό επίπεδο το άθλημα της ξιφασκίας.
    Λαμβάνοντας υπόψη ότι τα ΤΑΔ-ΕΤΑΔ θα στελεχωθούν με μόνιμους καθηγητές φυσικής αγωγής (ΚΦΑ)είναι πιθανό να υπάρξει πρόβλημα στη στελέχωση-λειτουργία κάποιων τμημάτων (π.χ.ξιφασκίας).
    Με βάση όλα τα παραπάνω προτείνουμε 1.για τις ιδιαίτερες περιπτώσεις που δεν υπάρχουν μόνιμοι ΚΦΑ να προσλαμβάνονται κατ’ εξαίρεση αναπληρωτές ή ωρομίσθιοι,2.να δοθεί και στους ΚΦΑ η δυνατότητα δεύτερης ειδικότητας ,αφού στα ΤΕΦΑΑ διδασκόμαστε τα κυριότερα ατόμικα και ομαδικά αθλήματα..Μιλώντας από προσωπική εμπειρία κατέχω την ειδικότητα ενόργανης γυμναστικής,αλλά επειδη δεν υπάρχει στην περιοχή μας αυτό το άθλημα,ασχολήθηκα με τον κλασικό αθλητισμό (στίβο) και σήμερα είμαι ο προπονητής του τοπικού σωματείου στίβου.Προπονώ τους μαθητές-αθλητές των ΤΑΔ-ΕΤΑΔ στίβου του σωματείου και ζητώ να μου δοθεί η δυνατότητα να κάνω το ίδιο και στο σχολείο.

  • 11 Ιουλίου 2011, 08:05 | Αναστάσης Χ.

    Υπάρχει σύγχυση μεταξύ αγωνιστικού αθλητισμού και παραγωγής πρωταθλητών από την μια και φυσικής δραστηριότητας με στόχο την υγεία την ευεξία
    Το μάθημα της Φυσικής αγωγής σήμερα έχει μια πολύ μεγάλη ποικιλία στόχων, τους οποίους προσπαθεί να πετύχει σχεδόν ταυτόχρονα με συνέπεια να μην είναι επικεντρωμένο, να διασπά την δυναμική του και να μειώνει την αποτελεσματικότητα του. Η παραπάνω του αδυναμία, η γενικότητα του δηλαδή, με κάποιο τρόπο αποτελεί και το ισχυρό του σημείο. Μπορεί δηλαδή και καλύπτει όλες τις πιθανές προσεγγίσεις παρέχοντας την δυνατότητα στον εκπαιδευτικό προσαρμόζεται ανάλογα με περισσότερο ή λιγότερο θετικά αποτελέσματα για την ποιότητα του μαθήματος. Με τον τρόπο αυτό κατορθώνουμε να έχουμε ένα μάθημα ξεπερασμένο από την μία πλευρά, αλλά ταυτόχρονα πολυποίκιλο που είναι εξαιρετικά δύσκολο να αξιολογηθεί εξαιτίας της ασάφειας των στόχων του.
    Η πολυδιάστατη φύση του μαθήματος (κοινωνικοί – ηθικοί- βιολογικοί-γνωστικοί-βιωματικοί στόχοι) σε συνδυασμό με την απουσία αξιολόγησης του εκπαιδευτικού έργου δίνουν την δυνατότητα στον εκπαιδευτικό να προσαρμόσει το πρόγραμμα συνειδητά η ασυνείδητα στις δικές του ανάγκες, δυνατότητες και απόψεις. Ενώ θα περίμενε κανείς πως οι ανάγκες του μαθητή και της κοινωνίας θα καθόριζαν το περιεχόμενο και τον τρόπο διδασκαλίας. Η απουσία μίας διαδικασίας ανατροφοδότησης και διαρκούς προσαρμογής του αναλυτικού προγράμματος στο ραγδαία μεταβαλλόμενο σύγχρονο περιβάλλον αποτελεί ίσως την μεγαλύτερη αδυναμία του.

    Η απουσία «απάντησης» στη αντιμετώπιση των νέων φαινομένων, όπως της παιδικής παχυσαρκίας και του διαβήτη της όλο και αυξανόμενης υποκινητικότητας, είναι ζητήματα επιτακτικά για το μάθημα. Ο βιολογικός υγιεινός στόχος είναι ανάγκη να γίνει κυρίαρχος στην σχολική φυσική αγωγή. Πρέπει να υποστηριχθεί η υγεία του μαθητή τόσο μέσα από την κινητική δραστηριότητα στο πλαίσιο του μαθήματος, όσο και με την καλλιέργεια και δημιουργία θετικών στάσεων για δια βίου άσκηση. Η εκμάθηση δεξιοτήτων και γνώσεων πρέπει να στηρίζει και αυτή την κατεύθυνση της υγείας και της δια βίου άσκησης. Ίσως να πρέπει να αναθεωρηθεί το μοντέλο της εκμάθησης τεχνικοτακτικών στοιχείων από διάφορα δημοφιλή αθλήματα. Επιπρόσθετα, η επιμονή στα τηλεοπτικώς διαδεδομένα ομαδικά σπορ έχει ως αποτέλεσμα την σταδιακή αποξένωση των κοριτσιών από την ενεργό συμμετοχή στο μάθημα, αφού τα κυρίαρχα ομαδικά σπορ (ποδόσφαιρο, μπάσκετ) φαίνεται ότι δεν ανταποκρίνονται στα ενδιαφέροντα και τις αξίες των κοριτσιών.
    Είναι φανερό, πως η υπόθεση ότι οι μαθητές θα ακολουθήσουν την δια βίου άσκηση ( κεντρικός στόχος του αναλυτικού προγράμματος ) έπειτα από το σχολείο σαν συνέπεια του εφαρμοζόμενου προγράμματος δεν πέτυχε.
    Είναι ανάγκη επιτακτική κατά την άποψη μου πριν από όλα να επανασχεδιαστεί ο τρόπος και ο ρόλος του μαθήματος βασιζόμενο σε έρευνες για τις πραγματικές ανάγκες των μαθητών και όχι σε προσωπικές απόψεις και εμπειρίες. Να υπάρξει ένας κυρίαρχος σκοπός της φυσικής αγωγής, ο οποίος θα συμβάλλει στη βελτίωση της ποιότητας ζωής των μαθητών ( δια βίου άσκηση και υγεία) και θα προσφέρει έτσι και στην κοινωνία.
    Κάτω από αυτό το πρίσμα η διεξαγωγή σχολικών αγώνων θα πρέπει να αποτελέσει περιφερειακό και όχι κεντρικό στόχο του μαθήματος. Οι σχολικοί αγώνες σήμερα δεν απευθύνονται στο σύνολο του μαθητικού δυναμικού της χώρας παρά μόνο σε ορισμένες κατηγορίες αυτού πχ αθλητές σωματείων, αθλητικά προικισμένοι μαθητές. Με την διεξαγωγή σχολικών αγώνων ενισχύουμε την προσέγγιση που ενισχύει τον σωματειακό αθλητισμό και τον πρωταθλητισμό ενώ η μεγάλη σημερινή επιταγή είναι η αύξηση της φυσικής δραστηριότητας στο μεγάλο μέρος του μαθητικού πληθυσμού.
    Ο προσανατολισμός προς τον αγωνιστικό αθλητισμό αποτελεί αντικείμενο των αθλητικών σωματείων, στο σχολικό περιβάλλον αυτός ο προσανατολισμός ενισχύεται και πρέπει να συνεχίσει να ενισχύεται από τα ΤΑΔ ΕΤΑΔ.

  • 11 Ιουλίου 2011, 07:48 | ΑΝΤΩΝΙΑ

    Το παιδί μου ήταν σε αθλητικό γυμνάσιο ξυπνούσαν πολλή σωστά το πρωί και κανανε προπόνηση. Αλλά μετά δεν υπήρχε πρόβλεψη για ντούς, οι μαθητές με τα βρώμικα ρουχα και τσάντες πηγαίνανε για μάθημα.
    1)Πρέπει κατά την γνώμη μου σε περιοχές που θα γίνουν τα αθλητικά σχολεία να πληρούν και προυποθέσεις υγιεινής.2) Ο μαθητής – αθλητής δεν πρέπει να αναγκάζεται να επιλέξει 1 μόνο άθλημα όπως γίνεται τώρα, υπάρχουν παιδιά που μπορούν κάλλιστα να συμμετέχουν στο τρίαθλο κ.α . 3)Επίσης απο την μεριά των εκπαιδευτικών θα πρέπει να γίνεται πρόβλεψη για την κάλυψη των μαθημάτων που χάνει ο μαθητής όταν απουσιάζει σε αγώνες και όχι μόνο να αυξάνεται το όριο των απουσιών όπως γίνεται σήμερα απο 60 σε 80. 4) Και μετά το γυμνάσιο τι? δεν υπάρχει συνέχεια για αθλητικό λύκειο.

  • 10 Ιουλίου 2011, 14:41 | ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΚΑΤΣΟΥΛΗΣ

    Αρχικά, θα πρέπει να γίνει αναμόρφωση του ωρολογίου προγράμματος. Πιστεύω ότι δεν έχει νόημα να μπαίνει το μάθημα της Φυσικής Αγωγής ενδιάμεσα στα άλλα μαθήματα.Το μόνο θετικό που προσφέρει ότι αποτελεί ένα ευχάριστο διάλειμμα μεταξύ των υπόλοιπων μαθημάτων, αλλά από την άλλη είναι δύσκολο να συγκεντρωθεί ο μαθητής όταν το επόμενο μάθημα έχει υψηλές γνωσιακές απαιτήσεις. Οι γλώσσες, οι τέχνες και ο αθλητισμός πρέπει να μπουν σε ξεχωριστές ζώνες μέσα στο ωρολόγιο πρόγραμμα και κατά προτίμηση μετά το πέρας των υπόλοιπων μαθημάτων ή το απόγευμα και να μην είναι συνδεδεμένα με τις συνηθισμένες τάξεις.
    Ειδικά για τον αθλητισμό:
    1. δεν θα πρέπει να είναι συνδεδεμένος με τη βαθμολογία και με τάξεις
    2. κάθε μαθητής θα ακολουθεί το άθλημα που του αρέσει
    3. τα σχολεία πρέπει να αποκτούν ειδίκευση ανάλογα με την περιοχή που βρίσκονται, π.χ., ένα η περισσότερα σχολεία στο Καρπενήσι μπορεί να ειδικευτεί σε χειμερινά σπορ, στα Ιωάννινα στην κωπηλασία, κ.λ.π.
    4. αναβάθμιση των σχολικών πρωταθήμάτων και εμπλουτισμό τους με περισσότερα αθλήματα, όπως π.χ., σχολικό πωτάθλημα κωπηλασίας, στο οποίο συμμετέχουν όλα τα σχολεία που είναι ειδικευμένα σε αυτό το άθλημα, κ.λ.π.
    5. Σύνδεση του σχολείου με τοπικούς αθλητικούς συλλόγους στο πνεύμα του νέου σχολείου.