• Σχόλιο του χρήστη 'Δημ.Κυριακης' | 8 Ιουλίου 2011, 23:25

    Αξιότιμοι Κυρίες & Κύριοι. Το Σημαντικότερο είναι ότι όλοι όσοι έχουν σχολιάσει σε αυτή την κατηγορία - ερώτημα είναι ότι όλοι περιγράφουν την αγωνία τους είτε ώς εκπαιδευτικοί έιτε ώς γονείς. Η πικρή αλήθεια είναι ότι δεν είναι εφικτό να συζητάμε για διευκόλυνση των μαθητριών - τών που ασχολούνται με συστηματική προπόνηση σε υψηλό επίπεδο. Και δεν είναι διευκόλυνση να γυμνάζονται στίς 7:30 με 10:00 το πρωί τρείς φορές την εβδομάδα υπό συνθήκες που το μόνο που δεν εξασφαλίζουν είναι την διευκόλυνση αυτών. Οι περισσότεροι μαθητές - τρίες που συμμετέχουν σε τέτοιου είδους προγράμματα αναγκάζονται να κάνουν και απογευματινές προπονήσεις στους Αθλητικούς συλλόγους που ανήκουν τις πιο πολλές φορές με διαφορετικό προπονητή και πιθανόν σε διαφορετικό αγώνισμα με διαφορετικούς αγωνιστικούς στόχους. Και εδώ τίθεται το ερώτημα πόση προπόνηση μπορεί να αντέξει ένας έφηβος και τι τον ωφελεί μια διαδικασία ( διπλών προπονητικών μονάδων) όπως αυτή που εφαρμόζονταν μέχρι σήμερα στα διάφορα Τ.Α.Δ. Φοβάμαι ότι τα μόνα ωφέλη τα αποκόμιζαν μόνο κάποιοι προπονητές που βρίσκαν τρόπο να "τρυπωσουν" στον Κρατικό κουρβανά. ΑΝ όντως θέλαμε να διευκολύνουμε αυτά τα παιδιά που έχουν το θάρρος και το κουράγιο να ασχολούνται με τον αθλητισμό αντί να ακολουθούν το ρεύμα της αποχαύνωσης και της καθιστικής ζωής και της παχυσαρκίας που ακολουθεί το μεγάλο ρεύμα των συνομιλήκων τους ( όχι απο δική τους επιλογή πάντα, αλλά από ανυπαρξία προσφερόμενων επιλογών απο το ελληνικό εκπαιδευτικό και αθλητικό σύστημα), ΑΝ λέω θέλαμε να μεριμνύσουμε για το πώς αυτά τα παιδιά δεν θα χάσουν ένα μέρος της αθλητικής τους εκπαίδευσης τους είς βάρος της πολύπλέυρης εκπαίδευσης. Τότε σε αυτό το κείμενο που δίδεται σε διαβούλευση θα γίνονταν λόγος όχι για γενικούς στόχους και υποθέσεις. 1.Θα υπήρχαν σαφείς ποσοτικοποιημένοι στόχοι μαζί με τις 2.συνακόλουθες πολιτικές και 3.τον στρατηγικό σχεδιασμό, 4.το χρονοδιάγραμμα ενεργειών και τέλος 5.ένα μηχανισμό αξιολόγησης της όλης διαδικασίας. Δυστυχώς αυτά δεν φαίνεται να υπάρχουν και το μόνο που υπάρχει είναι η διαπίστωση ότι κάνουμε λάθος και έχουμε ένα όραμα για να αλλάξουμε τα πράγματα. Όμως το όραμα χρειάζεται 1. εργασία, 2. πόρους και φυσικά χρειάζεται υποδομές και 3.υψίστως έχει την ανάγκη απο την στελέχωση με κατάλληλα άτομα τα οποία θα πιστέψουν στο όραμα θα ενστερνιστούν τους στόχους και θα έχουν την γνώση και τα μέσα να εφαρμόσουν τις πολιτικές και τον στρατηγικό σχεδιασμό. Αυτό αγαπητοί Κύριοι - Κυρίες των υπουργείων, συνάδελφοι εκπαιδευτικοί και γονείς, δε γίνεται με ωρωμισθιους εκπαιδευτικούς ή έστω αναπληρωτές που το ένα σχολικό έτος είναι εδώ και το άλλο δεν ξέρουν που. Αυτο δε γίνεται χωρίς την συνεργασία των Αθλητικών Ομοσπονδιών και των αθλητικών Συλλόγων και βέβαια δε γίνεται χωρίς ΥΠΟΔΟΜΕΣ και πορους που τόσο λείπουν από το Κράτος στη δυσκολη οικονομική συγκυρία που διερχόμαστε σήμερα. ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΕΝΑ ΕΥΡΥΤΕΡΟ ΠΛΑΝΟ ΣΥΝΟΝΤΟΝΙΣΜΕΝΩΝ ΕΝΕΡΓΕΙΩΝ ΚΑΙ ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΙΟ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟ ΚΑΙ ΜΕΛΕΤΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ. ΑΥΤΑ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΙΧΑΝ ΓΙΝΕΙ ΣΤΗ ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ "ΠΑΧΙΩΝ", ΕΠΙΤΡΕΨΤΕ ΜΟΥ ΤΗΝ ΕΚΦΡΑΣΗ, ΑΓΕΛΆΔΩΝ. Εμένα πιο πολύ η όλη διαβούλευση μου θυμίζει στην καλύτερη περίπτωση την εξεύρεση τρόπων για μείωση των δαπανών υπηρεσιών που τόσα χρόνια έχουμε καταχραστεί. Για αυτό είναι σοφό εκ μέρους όλων να μην "τρωγώμαστε" αλλά να απαιτήσουμε όλα όσα έχω αναφέρει πιο πάνω. Οι Ευχές είναι καλές μόνο όταν υπάρχει ένα πλάνο επίτευξης τους ΚΑΙ ΔΙΑΘΕΣΗ ΝΑ ΠΙΣΤΕΨΟΥΜΕ ΣΕ ΕΝΑ ΟΡΑΜΑ ΠΟΥ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ, Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΤΟΥ, ΡΟΚΑΝΙΖΑΜΕ. ΜΑΣ ΕΥΧΟΜΑΙ ΛΟΙΠΟΝ ΚΑΛΟ ΚΟΥΡΑΓΙΟ, ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΔΙΑΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΟΡΕΞΗ ΓΙΑ ΣΚΛΗΡΗ ΚΑΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ. ΛΕΤΕ ΝΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΜΕ;