• Σχόλιο του χρήστη 'Αναστάσης Χ.' | 11 Ιουλίου 2011, 08:05

    Υπάρχει σύγχυση μεταξύ αγωνιστικού αθλητισμού και παραγωγής πρωταθλητών από την μια και φυσικής δραστηριότητας με στόχο την υγεία την ευεξία Το μάθημα της Φυσικής αγωγής σήμερα έχει μια πολύ μεγάλη ποικιλία στόχων, τους οποίους προσπαθεί να πετύχει σχεδόν ταυτόχρονα με συνέπεια να μην είναι επικεντρωμένο, να διασπά την δυναμική του και να μειώνει την αποτελεσματικότητα του. Η παραπάνω του αδυναμία, η γενικότητα του δηλαδή, με κάποιο τρόπο αποτελεί και το ισχυρό του σημείο. Μπορεί δηλαδή και καλύπτει όλες τις πιθανές προσεγγίσεις παρέχοντας την δυνατότητα στον εκπαιδευτικό προσαρμόζεται ανάλογα με περισσότερο ή λιγότερο θετικά αποτελέσματα για την ποιότητα του μαθήματος. Με τον τρόπο αυτό κατορθώνουμε να έχουμε ένα μάθημα ξεπερασμένο από την μία πλευρά, αλλά ταυτόχρονα πολυποίκιλο που είναι εξαιρετικά δύσκολο να αξιολογηθεί εξαιτίας της ασάφειας των στόχων του. Η πολυδιάστατη φύση του μαθήματος (κοινωνικοί – ηθικοί- βιολογικοί-γνωστικοί-βιωματικοί στόχοι) σε συνδυασμό με την απουσία αξιολόγησης του εκπαιδευτικού έργου δίνουν την δυνατότητα στον εκπαιδευτικό να προσαρμόσει το πρόγραμμα συνειδητά η ασυνείδητα στις δικές του ανάγκες, δυνατότητες και απόψεις. Ενώ θα περίμενε κανείς πως οι ανάγκες του μαθητή και της κοινωνίας θα καθόριζαν το περιεχόμενο και τον τρόπο διδασκαλίας. Η απουσία μίας διαδικασίας ανατροφοδότησης και διαρκούς προσαρμογής του αναλυτικού προγράμματος στο ραγδαία μεταβαλλόμενο σύγχρονο περιβάλλον αποτελεί ίσως την μεγαλύτερη αδυναμία του. Η απουσία «απάντησης» στη αντιμετώπιση των νέων φαινομένων, όπως της παιδικής παχυσαρκίας και του διαβήτη της όλο και αυξανόμενης υποκινητικότητας, είναι ζητήματα επιτακτικά για το μάθημα. Ο βιολογικός υγιεινός στόχος είναι ανάγκη να γίνει κυρίαρχος στην σχολική φυσική αγωγή. Πρέπει να υποστηριχθεί η υγεία του μαθητή τόσο μέσα από την κινητική δραστηριότητα στο πλαίσιο του μαθήματος, όσο και με την καλλιέργεια και δημιουργία θετικών στάσεων για δια βίου άσκηση. Η εκμάθηση δεξιοτήτων και γνώσεων πρέπει να στηρίζει και αυτή την κατεύθυνση της υγείας και της δια βίου άσκησης. Ίσως να πρέπει να αναθεωρηθεί το μοντέλο της εκμάθησης τεχνικοτακτικών στοιχείων από διάφορα δημοφιλή αθλήματα. Επιπρόσθετα, η επιμονή στα τηλεοπτικώς διαδεδομένα ομαδικά σπορ έχει ως αποτέλεσμα την σταδιακή αποξένωση των κοριτσιών από την ενεργό συμμετοχή στο μάθημα, αφού τα κυρίαρχα ομαδικά σπορ (ποδόσφαιρο, μπάσκετ) φαίνεται ότι δεν ανταποκρίνονται στα ενδιαφέροντα και τις αξίες των κοριτσιών. Είναι φανερό, πως η υπόθεση ότι οι μαθητές θα ακολουθήσουν την δια βίου άσκηση ( κεντρικός στόχος του αναλυτικού προγράμματος ) έπειτα από το σχολείο σαν συνέπεια του εφαρμοζόμενου προγράμματος δεν πέτυχε. Είναι ανάγκη επιτακτική κατά την άποψη μου πριν από όλα να επανασχεδιαστεί ο τρόπος και ο ρόλος του μαθήματος βασιζόμενο σε έρευνες για τις πραγματικές ανάγκες των μαθητών και όχι σε προσωπικές απόψεις και εμπειρίες. Να υπάρξει ένας κυρίαρχος σκοπός της φυσικής αγωγής, ο οποίος θα συμβάλλει στη βελτίωση της ποιότητας ζωής των μαθητών ( δια βίου άσκηση και υγεία) και θα προσφέρει έτσι και στην κοινωνία. Κάτω από αυτό το πρίσμα η διεξαγωγή σχολικών αγώνων θα πρέπει να αποτελέσει περιφερειακό και όχι κεντρικό στόχο του μαθήματος. Οι σχολικοί αγώνες σήμερα δεν απευθύνονται στο σύνολο του μαθητικού δυναμικού της χώρας παρά μόνο σε ορισμένες κατηγορίες αυτού πχ αθλητές σωματείων, αθλητικά προικισμένοι μαθητές. Με την διεξαγωγή σχολικών αγώνων ενισχύουμε την προσέγγιση που ενισχύει τον σωματειακό αθλητισμό και τον πρωταθλητισμό ενώ η μεγάλη σημερινή επιταγή είναι η αύξηση της φυσικής δραστηριότητας στο μεγάλο μέρος του μαθητικού πληθυσμού. Ο προσανατολισμός προς τον αγωνιστικό αθλητισμό αποτελεί αντικείμενο των αθλητικών σωματείων, στο σχολικό περιβάλλον αυτός ο προσανατολισμός ενισχύεται και πρέπει να συνεχίσει να ενισχύεται από τα ΤΑΔ ΕΤΑΔ.