• Σχόλιο του χρήστη 'Μιχάλης Ατσαλάκης' | 12 Ιουλίου 2011, 10:21

    Αντιγράφω από το εισαγωγικό κείμενο της διαβούλευσης: "Ο σχολικός αθλητισμός επαναπροσδιορίζεται και αποκτά νέο περιεχόμενο. Εκτός από τη σωματική άσκηση -αυτή κάθε αυτή- στόχος μας είναι να καλλιεργείται στους μαθητές η χαρά της συμμετοχής και η διά βίου άσκηση. Υποστηρίζουμε τους μαθητές-αθλητές με υψηλού επιπέδου διακρίσεις. Επιδιώκουμε ο σχολικός αθλητισμός να αφορά όλους του μαθητές." Τα σχόλιά μου: 1. Στοιχειώδης ανασκόπηση της επιστημονικής βιβλιογραφίας μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η χαρά της συμμετοχής και η δια βίου άσκηση καλλιεργούνται και αναπτύσσονται περισσότερο στην περίπτωση όπου ο ανταγωνισμός είναι μειωμένος. Με τη λογική των προτάσεων που παρουσιάζονται εδώ, ζητείται από τα παιδιά να συμμετέχουν σε ένα από τη φύση του ανταγωνιστικό σύστημα σχολικού αθλητισμού που επιδιώκει να αναζητήσει ταλέντα και επιδόσεις και ταυτόχρονα τα ίδια παιδιά που δεν θα μπορέσουν να ανταποκριθούν (εξ' ορισμού το 95% και άνω) να αντλούν χαρά από τη συμμετοχή τους. Αυτά τα πράγματα απλώς δεν μπορούν να συμβούν ταυτόχρονα. Θα πρέπει αν θέλετε να αναδείξετε ταλέντα να διαχωρίσετε πλήρως και πολύ νωρίς τις διαδικασίες αυτές. 2. Με την ίδια λογική πώς είναι δυνατόν τα ΤΑΔ και ΕΤΑΔ να συμμετέχουν στα ίδια σχολικά πρωταθλήματα με τα κοινά σχολεία (ενδεδυμένα το μανδύα του κοινού σχολείου επειδή υπάγονται διοικητικά σε κάποιο από αυτά); 3. Από το κείμενο φαίνεται ότι οι ομοσπονδίες και οι σύλλογοι θα συμμετέχουν κατά κάποιο τρόπο στην όλη διαδικασία. Και ερωτώ: με ποια παιδαγωγική επάρκεια; Οι ομοσπονδίες οι οποίες δεν αναγνωρίζουν τις ειδικότητες των καθηγητών φυσικής αγωγής θα στείλουν τους προπονητές τους (με σεμινάρια του Σαββατοκύριακου) να εμπλακούν έστω και κατ' ελάχιστο στην εκπαιδευτική διαδικασία; Με ποιο παρελθόν θα εισέλθουν οι ομοσπονδίες και οι σύλλογοι στα σχολεία; Και με ποιες πρακτικές; Μοιράζοντας μπλουζάκια και δημιουργώντας οπαδούς και διευρυμένα fun clubs; Αν θέλετε να καινοτομήσετε δημιουργήστε σχολικές αθλητικές ομοσπονδίες εποπτευόμενες από το Υπουργείο και στελεχωμένες από καθηγητές φυσικής αγωγής, που θα είναι υπεύθυνες να αναδείξουν τους μαθητές-αθλητές με εσωτερικές διαδικασίες. 4. Στοιχειώδης επαφή με τις διεθνείς τάσεις θα έπρεπε να αναδείξει ίσως το βασικότερο στοιχείο μιας διαβούλευσης: τους ΟΡΙΣΜΟΥΣ και τις ΕΝΝΟΙΕΣ που χρησιμοποιούνται. Συγκεκριμένα, ευρύτατα πλέον χρησιμοποιείται ο όρος ΦΥΣΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ. Απουσιάζει πλήρως από το κείμενο της διαβούλευσης. Δείτε κάτι: αν υιοθετήσετε τον όρο φυσική δραστηριότητα αναγκαστικά θα συμπεριλάβετε δραστηριότητες όπως το ΠΕΡΠΑΤΗΜΑ για παράδειγμα. Δεν υπάρχει ομοσπονδία για τη δραστηριότητα. Με το περπάτημα όμως θα ασχοληθεί στο μέλλον (μετά το σχολείο) το μεγαλύτερο ποσοστό του πληθυσμού. Ποια είναι η απάντηση στην περίπτωση αυτή; Μα να κατασκευάσετε πεζοδρόμια όπου κάποιος μπορεί να περπατά. Μάλιστα, είναι υποχρέωση του Υπουργείου Παιδείας και εναλλακτικά του Υπουργείου Υγείας, όχι του Υπουργείου Υποδομών ή των Δήμων. 5. Είναι υποχρέωση του Υπουργείου να δημιουργήσει προγράμματα και υποδομές ώστε να αναδείξει την κινητικά δραστήρια γειτονιά. Το σχολείο είναι μέρος της γειτονιάς αυτής. Δείτε και αντίστοιχο παράδειγμα από τη Μ. Βρετανία. 6. Πώς είναι δυνατόν να σχεδιάζομε το Νέο Σχολείο και να αφήνομε την οικογένεια εκτός των σχεδιασμών μας; Πώς είναι δυνατόν από παχύσαρκους και κινητικά αδρανείς γονείς να προκύψουν σωματικά δραστήρια παιδιά; Είναι εντυπωσιακές οι επιστημονικές πλέον απλουστεύσεις που γίνονται στην παρούσα διαβούλευση. 7. Το πιο διασκεδαστικό κατά την απόψή μου: να επενδύσομε στην ανάπτυξη του υψηλού αθλητισμού. Εντάξει. Μια ερώτηση μόνο: τόσα χρόνια αυτή την επένδυση δεν κάναμε; Ποια ήταν τα αποτελέσματα; Και στους ΟΑ του 2004 που κερδίσαμε μετάλλια ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Αυξήθηκε μήπως το ποσοστό των ανθρώπων που είναι κινητικά δραστήριοι; Μειώθηκε η παχυσαρκία; Βελτιώθηκε μήπως η εικόνα της Ελλάδας στο εξωτερικό; Αυξήθηκε ο τουρισμός; Ποιο τελικά το νόημα από όλα αυτά; Αν κάποιος θέλει να αναδείξει το ταλέντο του ας επενδύσει στον εαυτό του. Ούτως ή άλλως πρόκειται για πολύ προσωπική υπόθεση με πολύ προσωπικό όφελος. Η κοινωνία ουδόλως θα ωφεληθεί αν για πχ σπάσει κάποιος το ρεκόρ στα 100 μ. πράγμα απίθανο έτσι κι αλλιώς. Αν πρόκειται όμως για το πρωτοσέλιδο στο διεθνή τύπο, πληρώστε μια καταχώρηση σε μεγάλα ΜΜΕ. Φθηνότερα, αποτελεσματικότερα και σίγουρα (cheap, effective, guaranteed, κατά το citius altius fortius). 8. Δεν είδα επίσης να υπάρχουν κάπου τα κριτήρια για την αξιολόγηση από όλες αυτές τις διαδικασίες. Για πχ αν στόχος είναι η δια βίου συμμετοχή στην άσκηση ή τον αθλητισμό ποιος και με ποια όργανα θα μετρήσει αν επετεύχθη το αποτέλεσμα; Αν στόχος είναι οι υψηλές επιδόσεις, πώς και με ποιές μεταβλητές θα αξιολογηθεί η δουλειά που έχει γίνει; Δώστε μου 10-15 ταλέντα, αφήστε μου τα 15 χρόνια και θα σας βρω δεκάδες αιτίες, που δεν με θίγουν ως επαγγελματία, για να δικαιολογήσω τις αποτυχίες τους. Η μπάλα ήταν τετράγωνη ή ο αέρας φυσούσε μεν αλλά μόνο όταν έριχνε το ακόντιο ο δικός μας αθλητής. Inputs και outputs λένε οι οργανωσιακοί επιστήμονες. Μετρήσιμα και ποσοτικοποιημένα. 8. Προς τους συντάκτες του αρχικού κειμένου της διαβούλευσης: η ταπεινή μου άποψη είναι ότι χρειάζεται ποιοτικότερη ανασκόπηση τόσο των προβλημάτων όσο και της επιστημονικής βιβλιογραφίας για να συνταχθεί ένα κείμενο που φιλοδοξεί να παρουσιαστεί ως σοβαρό εφαλτήριο διαβούλευσης. Φιλικά