• Σχόλιο του χρήστη 'Τεχνικός Εργαστηρίου' | 31 Ιανουαρίου 2012, 23:27

    Οι υπεύθυνοι σύνταξης αυτού το σχεδίου νόμου υποστηρίζουν πως θα εξασφαλίσουν το σχεδιασμό της ερευνητικής πολιτικής από την πλευρά της πολιτείας μέσα από τα Ε.Σ.Π.Ε.Κ. δηλαδή οτι υπήρχε θεσμικό κενό που εμπόδιζε την πολιτεία να σχεδιάζει βαζοντας στόχους και αξιοποιώντας για την εκπλήρωσή τους το επιστημονικό δυνμαμικο.. Ας δουμε λοιπόν αν αυτό αληθεύει ρίχνοντας μια προσεκτική ματιά στα πρώτα άρθρα του νόμου 1514/85 του θεσμικού πυλώνα της Έρευνας στη χώρα μας μέχρι σήμερα και όπου προβλέπεται το Π.Α.Ε.Τ. (Πρόγραμμα Ανάπτυξης Ερευνας και Τεχνολογίας) για τη μεθοδική και αποτελεσματική προώθηση της επιστημονικής έρευνας και τεχνολογίας στη Χώρα, τη διαμόρφωση των επιλογών για το μέλλον και την πρόβλεψη των μέσων που απαιτούνται για την πραγμάτωση των σκοπών αυτών, καταρτίζεται κάθε πέντε χρόνια πρόγραμμα ανάπτυξης έρευνας και τεχνολογίας (Π.Α.Ε.Τ.), το οποίο ψηφίζεται από τη Βουλή είτε ως τμήμα του πενταετούς οικονομικού προγράμματος της Χώρας είτε αυτοτελώς. Στο Π.Α.Ε.Τ. ορίζονται οι στόχοι της ερευνητικής και τεχνολογικής πολιτικής σε προσανατολισμένη έρευνα και αναλύονται, κατά το δυνατό, σε ειδικότερα προγράμματα οι ερευνητικές και τεχνολογικές δραστηριότητες που πρέπει να πραγματοποιηθούν καθώς και οι δαπάνες που απαιτούνται για το σκοπό αυτόν. Τα προγράμματα αυτά και οι δαπάνες που προβλέπονται για την εκτέλεση τους εξειδικεύονται σταδιακά στους διαδοχικούς ετήσιους προϋπολογισμούς του κράτους. Όσο είδε το κοινοβούλιο κάτι τέτοιο αυτά τα 25 χρόνια που ισχύει ο νόμος, άλλο τόσο το είδαμε εμείς! Ερώτημα 1ο: Πως μπορεί να χαρακτηριστεί η παραδοχή που οδηγεί στη μετονομασία του Π.Α.Ε.Τ. σε Ε.Σ.Π.Ε.Κ.; Υποκρισία; ψεύδος; Άγνοια; Ερώτημα 2ο: Αν υποθέσουμε οτι στο συγκεκριμένο θέμα το νομοσχεδιο φέρνει ουσιαστικές αλλαγές, τί διασφαλίζει οτι η πολιτεία θα είναι συνεπής στην υποχρέωσή της αυτή (δλδ του σχεδιασμου, κατάθεση στη βουλή, παρακολούθηση, απολογισμό, κτλ) και δε θα λάμψει δια της απουσίας της αφηνονται ξεκρέμαστη τη χώρα μας στον τομέα μιας συγκροτημένης εθνικής ερευνητικής πολιτικής; Ερώτημα 3ο: Γιατί η πολιτεία δεν προχώρησε πρώτα στις αναγκαίες διοικητικές και υπηρεσιακές προσαρμογές για την τήρηση της νομιμότητας και της επι της ουσιας συμμετοχής της στο σχεδιασμό της έρευνας, ώστε να είναι και αξιόπιστη για τις ειλικρινείς προθέσεις της για βελτιώσεις, διορθώσεις και θετικές μεταρρυθμίσεις σε νομοθετικό επίπεδο: Ερώτημα 4ο: Πως μπορεί να πείσει για τα παραπάνω και για την ειλικρινή πρόθεση να δοθεί δήθεν ανάσα και ώθηση στην έρευνα, όταν επί τρία χρόνια έχει φρενάρει σε προβληματικό, για τα Ερευνητικά Κεντρα, σημείο τις διαδικασίες εξέλιξης των Ερευνητών και ανανεώσης των Διευθυντών Ινστιτούτων, "ξεχειλώνοντας" στην κυριολεξία τις θητείες τους (η λέξη "θητεία" μάλλον χάνει εδώ το νόημά της) και απασχολώντας επί προκλητικά και προβληματικά μακρό χρονικο διαστημα μέχρι και συνταξιούχους διευθυντές, όπως στην περίπτωση του Ι.ΘΑ.ΒΙ.Π. και του Ι.Ε.Υ. στο ΕΛ.ΚΕ.Θ.Ε.; Οσο για το πρόβλημα ή θεσμικό έλλειμμα της σύνδεσης της έρευνας με την παραγωγή και ανάπτυξη που έρχεται δήθεν να καλυψει ο νέος νόμος σας παραθέτω απλά άλλη μια διάταξη (αρθρο 3, παραγρ. 5) απο τον ισχυοντα νομο 1514/85: "Με προεδρικά διατάγματα, που εκδίδονται με πρόταση των Υπουργών Εθνικής Οικονομίας και Ερευνας και Τεχνολογίας, μπορεί να συνιστώνται επιχειρήσεις, στις οποίες είναι δυνατό να συμμετέχει το Δημόσιο, οργανισμοί τοπικής αυτοδιοίκησης, ν.π.δ.δ., τράπεζες, ν.π.ι.δ. και γενικά ερευνητικοί και τεχνολογικοί φορείς και οι οποίες εποπτεύονται και ελέγχονται από το Δημόσιο και λειτουργούν κατά τους κανόνες της ιδιωτικής οικονομίας, με σκοπό την εφαρμογή και αξιοποίηση των αποτελεσμάτων της επιστημονικής έρευνας και τεχνολογίας."