• Σχόλιο του χρήστη 'Σολομωνίδου Μαρία' | 20 Νοεμβρίου 2012, 16:26

    Κατά τη γνώμη μου τα προνόμια των αθλητών θα πρέπει να είναι πιο ξεκάθαρα και όχι να παίζουμε με τα ποσοστά. Γιατί οι αθλητές που φθάνουν τόσο κοντά στο βάθρο σε διέθνείς αγώνες (Ολυμπιακοί ,Παγκόσμιοοι , Πανευρωπαικοί)είναι όλοι πολύ υψηλού επιπέδου και καταναλώνουν τον ίδιο χρόνο προπόνησης.Η διαφορά τους πολλές φορές κρίνετε στην λεπτομέρειες ή και στην συγκεκριμένη μέρα.Ακόμα και οι παγκόσμιες ομοσπονδίες τους θεωρούν αθλητές υψηλού επίπέδου και τους τιμούν με διάφορους τρόπους γιατί τα μέτάλλια είναι μόνο 3..Θεωρώ παράλογο τον διαχωρισμό του 3ου, 4ου ή και 8ου ολυμπιονίκη, παγκόσμιο. Το λιγότερο που μπορεί να κάνει η πολητεία για αυτούς τους αθλητές είναι να τους δώσει την εισαγωγή τους στη σχολή της αρεσκείας τους. Και αυτό γιατί αυτό που θα επιλέγουν θα το σπούδάσουν τοσο τέλεια όσο τέλεια ήταν αθλητικής τους καριέρα.Τέλος Σχετικά με τα Τ.Ε.Φ.Α.Α. νομίζω ότι θα πρέπει να εισάγωνται κατά το μεγαλύτερο ποσοστό αθλητές. Και αυτό γιατί ενας αθλητής που είναι διεθνής ακόμα και χωρίς διάκρισεις στο εξωτερικό αλλά να έχει σε πανελλήνιο επίπεδο δίνει πανελλάδικές εξετάσεις πάνω από 2 φορές το χρόνο και μάλιστα πολλές φορές είναι και τραυματισμένος.Πέρα από την προετοιμασία και τους σταθερούς αγωνές αξιολογήται πριν από κάθε διεθνή αγώνα για να συμπεριληφθεί ή όχι στην όμάδα. Αυτά όλα είναι πολύ γνωστά στους ανθρώπους του αθλητισμού και απορώ πως δεν λαμβάνεται υπόψιν ότι ο αθλητής-μαθητής είναι από τους πιο σκληρά εργαζόμενους της κοινωνίας μας και ως παράδειγμα θα έπρεπε να τους ενθαρρύνουμε και όχι να τους βάζουμε φραγμούς στη ζωή τους.Με αυτή τη Νομοθεσία ο αθλητισμός στην Ελλάδα τελείωνει στην Δευτέρα Λυκείου. Ευχαριστώ Σολομωνίδου Μαρία