• Σχόλιο του χρήστη 'ΝΤΑΡΔΗ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ' | 26 Νοεμβρίου 2012, 12:40

    Χρήσιμες για την κατανόηση της σκοπιμότητας του νομοσχεδίου στις ημέρες της κρίσης που βιώνουμε είναι οι ακόλουθες πληροφορίες: 1. Η συμμετοχή σε δραστηριότητες διά βίου μάθησης συσχετίζεται θετικά με την ανάπτυξη, δηλ. όσο περισσότεροι πολίτες όλων των ηλικιών συμμετέχουν σε περισσότερο ή λιγότερο δομημένες δραστηριότητες διά βίου μάθησης τόσο μεγαλύτερη ανάπτυξη σημειώνεται σε αυτή τη χώρα. 2. Η Ελλάδα εμφανίζει το χαμηλότερο ποσοστό συμμετοχής στη δια βίου μάθηση (1,8%) σε σύγκριση ακόμα και με νέα κράτη-μέλη (10,8% στην ΕΕ25). 3. Το ποσοστό των θέσεων εργασίας υψηλής ειδίκευσης στην Ευρώπη είναι 29% (2010). 4. Το ποσοστό των θέσεων απασχόλησης που απαιτούν χαμηλό επίπεδο δεξιοτήτων στην Ευρώπη είναι 20% (2010) και υπολογίζεται ότι το 2020 θα έχει πέσει στο 10%. Για να καλύψει το χάσμα που αποτυπώνεται στους αριθμούς, η Ελλάδα ενέταξε στην αναπτυξιακή στρατηγική της για την περίοδο 2007-13 τη δια βίου μάθηση ως βασική κυβερνητική επιλογή, θέτοντας τον στόχο της αύξησης του ποσοστού συμμετοχής στη δια βίου μάθηση από το 1,8 στο 6 % μέχρι το 2013. Η επίτευξη της δέσμευσης αυτής δεν είναι πλέον εφικτή, καθώς απέχουμε σημαντικά από το 6%, ενώ οι ρυθμοί βελτίωσης του ποσοστού είναι πολύ αργοί. Είναι σαφές ότι απαιτείται στρατηγικός σχεδιασμός και συντονισμός του Εθνικού Δικτύου Διά Βίου Μάθησης (το οποίο δεν περιορίζεται σε φορείς και δομές αρμοδιότητας του Υπουργείου Παιδείας, αλλά περιλαμβάνει δράσεις όλων σχεδόν των Υπουργείων – Εργασίας, Εσωτερικών, Υγείας, Ναυτιλίας, Εθνικής Άμυνας, Δημόσιας Τάξης, Τουρισμού κλπ). Με τον νόμο 3879/2010 τέθηκε για πρώτη φορά ένα συνεκτικό πλαίσιο στρατηγικού σχεδιασμού και υλοποίησης των πολιτικών διά βίου μάθησης σε εθνικό επίπεδο. Το υπό διαβούλευση σχέδιο νόμου φαίνεται να απομακρύνεται από τη λογική του Ν.3879 που προέβλεπε την ολιστική, συστηματική και στοχευμένη στρατηγική προσέγγιση των θεμάτων της διά βίου μάθησης και να στρέφει την έμφαση σε θέματα διαχείρισης πόρων και διεκπεραίωσης μικροπολιτικών και μεγαλο- / μικρο- προγραμμάτων. Αποτελεί αρνητική έκπληξη η ξαφνική στροφή των πολιτικών Διά βίου μάθησης του Υπουργείου Παιδείας από την ποιότητα στην χειριστικότητα…. Με πισωπατήματα σαν αυτό, δεν υπάρχει ελπίδα επίτευξης των εθνικών στόχων διά βίου μάθησης, δεν υπάρχει ελπίδα εκπλήρωσης των σχετικών δεσμεύσεων της χώρας μας απέναντι στην Ε.Ε. και δεν υπάρχει καμία ελπίδα καταπολέμησης της ανεργίας, του κοινωνικού αποκλεισμού και της αυξανόμενης φτώχειας. Κρίμα, κύριε Υπουργέ! Περιμέναμε περισσότερα από εσάς! . Η χώρα μας (Έκθεση Προόδου 2006, SEC (2006) 639,16.5.2006) Για να καλύψει το χάσμα που αποτυπώνεται στους αριθμούς, η Ελλάδα ενέταξε στην αναπτυξιακή στρατηγική της για την περίοδο 2007-13 τη δια βίου μάθηση ως βασική κυβερνητική επιλογή, θέτοντας τον στόχο της αύξησης του ποσοστού συμμετοχής στη δια βίου μάθηση από το 1,8 στο 6 % μέχρι το 2013. Ενδεικτικά, αναφέρεται ότι το ποσοστό αυτό βελτιώνεται με πολύ αργούς ρυθμούς, καθώς από το 1%, όπου βρισκόταν το 2000 (7,1% στην ΕΕ) ανέβηκε κατά μία μονάδα μόνο, στο 2,1% το 2007 (9,7% στην ΕΕ, Eurostat). Η μεγάλη πρόκληση στον τομέα της δια βίου μάθησης είναι η συμμετοχή των ατόμων με χαμηλή εκπαίδευση, αφού τα ποσοστά συμμετοχής τους είναι πολύ μικρά: το μέσο ευρωπαϊκό ποσοστό είναι 3,4% ενώ το αντίστοιχο ελληνικό 0,2% (Eurostat, 2005). Στην Ευρώπη σήμερα:  Το 2010 η ανεργία των νέων αυξήθηκε στο 20,9% (15,5% το 2008).  Το ποσοστό των νέων ηλικίας 15-24 που δεν παρακολουθούν εκπαίδευση, δεν έχουν απασχόληση ούτε παρακολουθούν κατάρτιση αυξήθηκε κατά 2 ποσοστιαίες μονάδες στο διάστημα 2008-10.  Το ποσοστό των ατόμων με χαμηλή επίδοση σε βασικές δεξιότητες μειώθηκε στο 20% (2009).  Το ποσοστό των ενηλίκων 25-64 ετών που συμμετέχουν στη διά βίου μάθηση μειώθηκε ελαφρά στο 9,1% το 2010 (9,8% το 2005).  Το ποσοστό των θέσεων εργασίας υψηλής ειδίκευσης είναι 29% (2010).  Το ποσοστό των θέσεων απασχόλησης που απαιτούν χαμηλό επίπεδο δεξιοτήτων είναι 20% (2010). Ευρωπαϊκοί στόχοι για το 2020:  περιορισμός σε <15% του ποσοστού των ατόμων με χαμηλές επιδόσεις στις βασικές δεξιότητες  μείωση σε <10% του ποσοστού των νέων ηλικίας 18-24 που εγκαταλείπουν πρόωρα την εκπαίδευση και την κατάρτιση  αύξηση σε 15% του ποσοστού των ενηλίκων 25-64 ετών που συμμετέχουν στη διά βίου μάθηση Προβλέψεις για το 2020:  Το ποσοστό των θέσεων εργασίας υψηλής ειδίκευσης αναμένεται να αυξηθεί μέχρι το 2020 στο 30% του συνόλου των θέσεων εργασίας.  Το ποσοστό των θέσεων απασχόλησης που απαιτεί χαμηλό επίπεδο δεξιοτήτων αναμένεται να μειωθεί σε λιγότερο από 10%.