• Σχόλιο του χρήστη 'Θοδωρής Οτζάκογλου' | 17 Αυγούστου 2013, 17:51

    Η αναγκαιότητα της Πολιτείας να διαχειρίζεται αποτελεσματικά (και στην αντίθετη κατεύθυνση από τον τρόπο με τον οποίον επιχειρείται αυτό σήμερα) το ανθρώπινο δυναμικό στο χώρο της εκπαίδευσης αποτελεί στοιχείο πρώτης προτεραιότητας σε όλες τις χώρες που αντιλαμβάνονται την Εκπαίδευση ως στοιχείο κοινωνικής ανάπτυξης, συνοχής και προόδου (αν και η χρήση των συγκεκριμένων λέξεων έχει κακοποιηθεί τα τελευταία χρόνια). Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι -εκτός των άλλων- είναι αναγκαία η ύπαρξη Ειδικών Πανεπιστημιακών Παραγωγικών σχολών Εκπαίδευσης Εκπαιδευτικών Λειτουργών και όχι τμήματα χορήγησης πτυχίων με "δυνατότητα διορισμού" στην εκπαίδευση! Και αν στην Α΄βάθμια η ύπαρξη τους αποτελεί "κεκτημένο" που όμως απαιτεί αναστοχασμό, σχετικά με το πλήθος (των τμημάτων) και τα χαρακτηριστικά που τείνουν να τους προσδώσουν δυνάμεις εντός τους (θεωρητικοποίηση & αποκοπή από την σχολική πράξη),στην Β΄θμια η μοναδική περίπτωση της ΑΣΠΑΙΤΕ (πρώην ΣΕΛΕΤΕ)δεν είναι ικανή ώστε να αποτελέσει το "ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ προς ΜΙΜΗΣΗ" (αν και στον παρελθόν είχε χαρακτηριστεί ως τέτοιο και με παγκόσμια εμβέλεια από την ΟΥΝΕΣΚΟ). Η υβριδική της -σημερινή- κατάσταση (ΑΝΩΤΑΤΗ αλλά όχι Πανεπιστημιακή) αποτελεί το άλλοθι σε μια σειρά "καθηγητικών" λεγόμενων σχολών, να μην κινούνται στην κατεύθυνση αναμόρφωσης & αναπροσανατολισμού (εξειδίκευσης) των ανάλογων προγραμμάτων σπουδών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα επιβεβαίωσης αυτού του ισχυρισμού είναι η μη καθιερωση προγραμμάτων για το Πιστοποιητικό Διδακτικής & Εκπαιδευτικής επάρκειας που έχει καθιερωθεί από το 1998!!! Η αναγκαία, ΑΜΕΣΗ, ένταξη της ΑΣΠΑΙΤΕ στον πανεπιστημιακό τομέα της ανώτατης εκπαίδευσης ως παραγωγικής σχολής εκπαιδευτικών, η διεύρυνση -με βάση έναν σχεδιασμό πραγματικών αναγκών- με νέα τμήματα απαραίτητα για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, ο επανασχεδιασμός των υπαρχόντων στην κατεύθυνση της δημιουργίας ευρυμαθών εκπαιδευτικών λειτουργών των Εφαρμοσμενων Τεχνολογικών Επιστημών καθώς και η σύνδεσή της με Πρότυπα-Πειραματικά σχολεία της Τεχνολογικής-Επαγγελματικής εκπαίδευσης ώστε να ασκείται στην πράξη η ενσωμάτωση στο εκπαιδευτικό επάγγελμα των φοιτητών της(όπως συνέβαινε μέχρι και τη δεκαετία του 1980) θα έπρεπε να είναι ο αυτονόητος μονόδρομος. Δυστυχώς, για μια ακόμη φορά, το Υπουργείο δεν καινοτομεί.