• Σχόλιο του χρήστη 'ΑΝΤΩΝΗΣ' | 25 Νοεμβρίου 2009, 17:22

    Πρώτα, πρώτα πρέπει να πω ότι για ένα τόσο σοβαρό όπως είναι η επιλογή των στελεχών της εκπαίδευσης θα έπρεπε, εκ μέρους του Υπουργείου Παιδείας, να υπάρχει μια πραγματικά επεξεργασμένη πρόταση, η οποία θα μπορούσε να αποτελέσει τη βάση για συζήτηση – διαβούλευση. Αντί για αυτό, υπάρχει ένα εξαιρετικά γενικόλογο πλαίσιο άρχων, με τις οποίες δύσκολα θα μπορούσε να διαφωνήσει κάποιος, δεδομένου ότι η αξιοκρατία, η διαφάνεια και η αμεροληψία αποτελούν ζητούμενα εδώ και πολλά χρόνια. Παράλληλα όμως αξίζει να επισημάνουμε ότι στη συνείδηση του κοινωνικού σώματος έχει αποτυπωθεί ότι επιλέγονται κατά προτεραιότητα, για θέσεις στελεχών όπως των Διευθυντών Εκπαίδευσης, των Προϊσταμένων Γραφείων Εκπαίδευσης και των Σχολικών Συμβούλων, τα κομματικά στελέχη και όποιοι δε μπορεί το επιτηδευμένο κομματικό φιλτράρισμα να τους συγκρατήσει. Τα αποτελέσματα είναι ορατά και τα επισημαίνει και το πλαίσιο αρχών: αναξιοκρατία, εμπειρισμός κλπ. Με την πεποίθηση, ότι η εκπαίδευση διαθέτει ήδη εξαιρετικούς εκπαιδευτικούς - επιστήμονες θεωρώ ότι θα ήταν εξαιρετικά σημαντικό αν: 1. Αποτελούσε προαπαιτούμενο και μάλιστα με σημαντική βαρύτητα, για τη συμμετοχή στη διαδικασία επιλογής, να υπάρχουν ειδικές σπουδές στο γνωστικό αντικείμενο της προκηρυσσόμενης θέσης. 2. Αξιοποιούνταν, κατά προτεραιότητα, οι ουκ ολίγοι εκπαιδευτικοί που έχουν μεταπτυχιακές σπουδές (Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Ειδίκευσης ή Διδακτορικό Δίπλωμα) σε αντικείμενα όπως η “εκπαιδευτική ηγεσία και πολιτική”, η “διοίκηση και η οργάνωση της εκπαίδευσης” ή άλλα συναφή αντικείμενα για τις θέσεις Διευθυντών Εκπαίδευσης και των Προϊσταμένων Γραφείων Εκπαίδευσης και αντίστοιχα σε αντικείμενα όπως η διδακτική για τις θέσεις των σχολικών συμβούλων. Ας υπογραμμίσουμε, ότι για πολλούς εκπαιδευτικούς έχει η πολιτεία δαπανήσει αρκετά χρήματα για να τους σπουδάσει δίδοντάς τους εκπαιδευτική άδεια. 3. Οι εκπαιδευτικοί που έχουν επιπλέον σπουδές (δεύτερο πτυχίο, μεταπτυχιακό ή διδακτορικό) σε αντικείμενο που δεν έχει συνάφεια με την προκηρυσσόμενη θέση να μοριοδοτούνται πολύ λιγότερο από αυτούς που έχουν συναφείς σπουδές. Τέλος, θεωρώ ότι το πιστοποιητικό διοικητικής επάρκειας έχει νόημα για τους εκπαιδευτικούς που δεν έχουν μεταπτυχιακές σπουδές στη διοίκηση ή την εκπαιδευτική ηγεσία, αλλά σε καμία περίπτωση δε θα πρέπει να μοριοδοτείται όπως ένας μεταπτυχιακός τίτλος ή ακόμη χειρότερα να μη χρησιμοποιηθεί ως εργαλείο προκειμένου να ισοπεδωθεί κάθε μεταπτυχιακή σπουδή, αν παραπέμπονται άπαντες να αποκτήσουν πιστοποιητικό διοικητικής επάρκειας προκειμένου να συμμετάσχουν στη διαδικασία επιλογής.