• Σχόλιο του χρήστη 'Βασιλική Μπατζιάκα' | 19 Αυγούστου 2013, 11:58

    Το σχόλιο μου αφορά στην παράγραφο 22 του άρθρου 39, και ειδικότερα στην εισαγωγή πασχόντων από νεανική ιδιοπαθή αρθρίτιδα ως υπεραρίθμων και άνευ εξετάσεων στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα. Ως μητέρα παιδιού που πάσχει από Νεανική Ιδιοπαθή Αρθρίτιδα και ενεργό μέλος του Παιδικού Αντιρευματικού Αγώνα, είμαι σε θέση να γνωρίζω ότι ακόμη και παιδιά που που δεν είναι σε αγωγή υπό βιολογικούς παράγοντες (αλλά υπό άλλα τροποποιητικά της νόσου φάρμακα, π.χ. μεθορεξάτη) και πιθανότατα δεν παρουσιάζουν, λόγω της αγωγής, ενεργότητα, είναι υπό συνεχή απειλή νέας ενεργότητας – υποτροπής της νόσου. Η υποτροπή θα μπορούσε να συμβεί εξαιτίας της διακοπής της θεραπείας, μιας απλής ίωσης ή ακόμη και λόγω έντονου στρές. Αξίζει να σημειωθεί ότι η ίδια η διαδικασία των εισαγωγικών εξετάσεων είναι μία αγχογόνος περίοδος για τους υποψήφιους, που μπορεί από μόνη της να προκαλέσει υποτροπή της νόσου σε ασθενείς που είναι υπό ύφεση ή επιδείνωση της νόσου, σε ασθενείς που παρουσιάζουν ήδη ενεργότητα. Αντί, λοιπόν της διατύπωσης: “...πάσχοντες από νεανική ιδιοπαθή αρθρίτιδα με συνεχή ενεργότητα μετά την ηλικία των 14 ετών παρά την βιολογική θεραπεία...", προτείνεται η διατύπωση: “...πάσχοντες από νεανική ιδιοπαθή αρθρίτιδα...”