• Σχόλιο του χρήστη 'ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΣΧΟΛΩΝ' | 20 Αυγούστου 2013, 10:08

    ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΣΧΟΛΩΝ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ Ως πρώτη παρατήρηση, στον σύντομο σχολιασμό μας επί του Νομοσχεδίου του Υπουργείου Παιδείας, επισημαίνουμε το σύντομο χρονικό διάστημα διαβούλευσης και μάλιστα σε περίοδο θερινών διακοπών, για ένα τόσο σημαντικό νομοσχέδιο που επηρεάζει πέρα από τον εκπαιδευτικό κόσμο, σχεδόν κάθε Ελληνική οικογένεια, επηρεάζει την ανάπτυξη της χώρας. Άραγε έχει γίνει κατανοητό από την Ελληνική κοινωνία, από τον εκπαιδευτικό κόσμο και από τις παραγωγικές τάξεις η σημαντικότητα αυτού του Νομοσχεδίου; Ιδιαίτερα σε ότι αφορά τον σχεδιασμό της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης, δεδομένου ότι διαμορφώνει τις προϋποθέσεις ανάπτυξης του ανθρώπινου δυναμικού στους διάφορους παραγωγικούς τομείς των οποίων σημειωτέον, η αναπτυξιακή πολιτική καθορίζεται από τα αρμόδια παραγωγικά Υπουργεία, τα οποία έχουν την ευθύνη καθορισμού των ρυθμίσεων απασχόλησης και επαγγελματικών δικαιωμάτων, αλλά και τον έλεγχο της λειτουργίας και εποπτείας της επιχειρηματικότητας και του ανθρώπινου δυναμικού που εντάσσονται στους αντίστοιχους παραγωγικούς τομείς. Επί της ουσίας του νομοσχεδίου επισημαίνουμε τα παρακάτω: 1) Αποτελεί έκπληξη, ότι το Υπουργείο Παιδείας, αντίθετα με τις διαχρονικές και ερευνητικά αποδεδειγμένες παιδαγωγικές και κοινωνικές θεωρίες και αρχές, μεταφέρει παιδιά ανήλικα σχολικής ηλικίας από το τυπικό εκπαιδευτικό σύστημα στο σύστημα κατάρτισης -το οποίο κατά βάση αφορά ενήλικα άτομα- με όλες τις αρνητικές παρενέργειες που έχει η συγκεκριμένη πολιτική επιλογή. Ιδιαίτερα ανησυχητικό είναι ότι τα παιδιά αυτά, δεν θα έχουν την ευκαιρία να αποκτήσουν τις γενικές και οριζόντιες εκείνες δεξιότητες, όπως ορίζονται από τις ευρωπαϊκές συστάσεις και οδηγίες, και τις εκπαιδευτικές εμπειρίες για να συνεχίσουν την επαγγελματική και εργασιακή τους πορεία αξιοποιώντας τις δυνατότητες της δια βίου μάθησης, αλλά και την δυνατότητα προσαρμογής στις νέες εξελίξεις του επαγγέλματός τους. 2) Έπρεπε να γνωρίζει το Υπουργείο Παιδείας, ότι εκτός από την μαθητεία που εφαρμόζει ο ΟΑΕΔ, υπάρχει και η Πρακτική Άσκηση που εφαρμόζεται από τα άλλα Υπουργεία που παρέχουν εκπαίδευση και κατάρτιση, όπως είναι το Υπουργείο Τουρισμού. Η πρακτική άσκηση στο Υπουργείο Τουρισμού αποτελεί το σημαντικότερο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα στην οργάνωση της εκπαίδευσης και κατάρτισης που παρέχει, πέραν της άρτιας οργάνωσης της εργαστηριακής άσκησης κατά την διάρκεια του εκπαιδευτικού προγράμματος. Εφαρμόζεται στην χώρα μας πολύ πριν εφαρμοστεί η μαθητεία από τον ΟΑΕΔ, και είναι δεμένη οργανωτικά, λειτουργικά, και εκπαιδευτικά με το εκπαιδευτικό πρόγραμμα, με τις τουριστικές περιόδους, με νομοθετικά κατοχυρωμένη παρουσία των μαθητών στις Ξενοδοχειακές, Τουριστικές και Επισιτιστικές επιχειρήσεις και φυσικά με συμβασιοποιημένη συνεργασία εκπαιδευτηρίων και επιχειρήσεων και με ένα σύστημα συνεχούς εποπτείας και αξιολόγησης της πρακτικής άσκησης του κάθε μαθητή κατά τους καλοκαιρινούς μήνες (από Ιούνιο μέχρι Σεπτέμβριο). Έχει διαφορετική οργάνωση και διαχείριση από αυτή που εφαρμόζεται στον ΟΑΕΔ αλλά με πολύ σημαντικά αποτελέσματα ως προς την απόκτηση εργασιακής εμπειρίας που αποκτούν οι μαθητές και οι καταρτιζόμενοι στις μονάδες μας. Η οργάνωση τοποθέτησης των μαθητών στις επιχειρήσεις πραγματοποιείται μέσα από ένα σύστημα ζήτησης θέσεων πρακτικής άσκησης από τις επιχειρήσεις και προτιμήσεων των μαθητών με συγκεκριμένα κριτήρια και για τα δυο μέρη. Η γνώση και η εμπειρία του Υπουργείου Τουρισμού στον τομέα αυτό είναι μακροχρόνια, μεγάλη και σημαντική. Είναι σκόπιμο λειτουργικά, εκπαιδευτικά και οργανωτικά, και προκειμένου να αξιοποιηθούν όλες οι δυνατότητες και καλές πρακτικές που διαθέτει η χώρα μας, στη σχετική διάταξη που αναφέρεται η πραγματοποίηση της μαθητείας (είτε για το έτος Μαθητείας είτε για οποιαδήποτε άλλη περίπτωση), να προστεθεί και η πρακτική άσκηση. Έτσι ο ΟΑΕΔ θα μπορεί να διαχειρίζεται το σύστημα μαθητείας στο οποίο έχει εμπειρία και για όσες ειδικότητες μπορούν να ακολουθήσουν το σύστημα αυτό, ενώ η πρακτική άσκηση που διαφέρει από την μαθητεία, να ανατεθεί στα Υπουργεία που έχουν την εμπειρία και το κατάλληλα οργανωμένο σύστημα για συγκεκριμένους τομείς και ειδικότητες. Το Υπουργείο Τουρισμού, θα μπορεί να αναλάβει την πρακτική άσκηση της «Τάξης Μαθητείας & Πρακτικής Άσκησης» των ΤΕΛ αλλά και άλλων μονάδων κατάρτισης που έχουν τουριστικές και επισιτιστικές ειδικότητες. Εννοείται ότι η πρακτική άσκηση που πραγματοποιείται ήδη στις δικές μας μονάδες θα συνεχιστεί απρόσκοπτα. 3) Πρωτοφανής είναι και ο καθορισμός των ειδικοτήτων με νόμο. Όλοι γνωρίζουν ότι οι ειδικότητες αποτελούν μια δυναμική κατάσταση, οι οποίες μπορούν να αλλάξουν ανάλογα με τις ανάγκες των παραγωγικών κλάδων και ανάλογα με τις αλλαγές που πραγματοποιούνται στην τεχνολογία και στο σύστημα παροχής υπηρεσιών με αποτέλεσμα κάποια επαγγέλματα ή ειδικότητες να φθίνουν και άλλες να αναδεικνύονται. Ακραία περίπτωση αποτελεί ο καθορισμός ειδικοτήτων με νόμο για την κατάρτιση. Η επαγγελματική κατάρτιση εξ’ ορισμού χαρακτηρίζεται από ευελιξία τόσο ως προς τις ειδικότητες όσο και στο περιεχόμενο της εκπαίδευσης. Μέχρι σήμερα, δεν μπόρεσε κανείς από τους ειδικούς που ερωτήθηκαν, να αιτιολογήσει την σκοπιμότητα αυτής της ρύθμισης, εκτός αν η πρόθεση είναι να γίνει κάτι άλλο η ένα παράγωγο αποτέλεσμα που ακόμα δεν είναι εμφανές. Πέραν των ανωτέρω είναι απορίας άξιο, πως επιλέχθηκαν αυτές οι ειδικότητες, χωρίς να συμμετέχουν στη διαδικασία αυτή τα παραγωγικά Υπουργεία που καθορίζουν τις πολιτικές στο τομέα ευθύνης τους, αλλά και τις ειδικότητες του ανθρώπινου δυναμικού που δραστηριοποιείται στους αντίστοιχους επαγγελματικούς κλάδους. Στο Τουριστικό κλάδο, η ειδικότητα της ΕΠΑΣ «Ξενοδοχειακών και επισιτιστικών υπηρεσιών», χωρίστηκε σε τρείς ειδικότητες στα ΣΕΚ. Στην ειδικότητα «Τεχνίτης Τουριστικών μονάδων και επιχειρήσεων φιλοξενίας» στην ειδικότητα «Τεχνίτης ποτών και οινολογίας», και στην ειδικότητα «Τεχνίτης εστιατορίου-επισιτισμού (σερβιτόρος)» περιορίζοντας έτσι γνωστικά αντικείμενα και το πεδίο απασχόλησης. Ο διαχωρισμός των ειδικοτήτων περιορίζει την επαγγελματική κινητικότητα και απασχόληση των αποφοίτων και φυσικά αυξάνει την ανεργία αυτών που έχουν περιορισμένο γνωστικό και άρα επαγγελματικό αντικείμενο. Επί πλέον αυτοί που αποφάσισαν ο διαχωρισμός της αρχικής ειδικότητας δεν γνωρίζουν ότι τα γνωστικά αντικείμενα έχουν αλληλουχία και επικάλυψη θεωρητικών γνώσεων και επαγγελματικών εργασιών και δεν μπορούν να χωριστούν κατά τον τρόπο που προτείνουν. Είναι άλλο πράγμα η ειδικότητα που εκπαιδεύεται ένα άτομο και άλλο πράγμα η θέση εργασίας μέσα σε μια επιχείρηση. Κατά συνέπεια πρέπει να παραμείνει η αρχική και ενιαία ειδικότητα « Ξενοδοχειακών και Επισιτιστικών Υπηρεσιών» και φυσικά αν θέλουμε να παρακολουθήσουμε τις εξελίξεις και της τάσεις της τουριστικής πολιτικής, θα μπορούσε για παράδειγμα να προστεθεί η ειδικότητα «Υπαλλήλων διαχείρισης εναλλακτικών μορφών Τουρισμού». Σε κάθε περίπτωση η συνεργασία με το Υπουργείο Τουρισμού για το θέμα των ειδικοτήτων, δεν είναι μόνο απαραίτητη αλλά και αναγκαία προϋπόθεση, δεδομένου ότι, το είδος και το περιεχόμενο απασχόλησης των επαγγελμάτων και ειδικοτήτων που χρειάζονται για να εξυπηρετηθεί η τουριστική πολιτική και ανάπτυξη, κατά τεκμήριο αλλά και ουσία γνωρίζει καλύτερα το Υπουργείο Τουρισμού από το Υπουργείο Παιδείας. Τέλος ο όρος «τεχνίτης» στις ειδικότητες του Τουριστικού τομέα είναι τελείως ακατάλληλος, μια και δεν έχουν καμία σχέση οι υπηρεσίες που παρέχονται στον Τουρισμό με τον ορισμό της έννοιας του τεχνίτη. Πιθανοί και καταλληλότεροι όροι μπορεί να είναι «Υπάλληλος» ή «Ειδικός» ή και χωρίς προσδιορισμό. 4) Φαίνεται από τις διατάξεις του νομοσχεδίου ότι το εκπαιδευτικό προσωπικό του Υπουργείου παιδείας, παραμένει στους κλάδους που καθορίζονται από τον νόμο 1566, εφόσον μπορούν να αποσπώνται ή να διατίθενται στα ΣΕΚ. Θα πρέπει και για το εκπαιδευτικό προσωπικό των άλλων Υπουργείων και Ν.Π.Δ.Δ. που μετατρέπονται σε ΣΕΚ, να ισχύσουν παρόμοιες διατάξεις και να μπορούν να διατίθενται, στην περίπτωσή μας, με απόφαση του προϊσταμένου της Περιφερειακής εκπαιδευτικής υπηρεσίας, σε όποια μονάδα έχει ανάγκη είτε είναι ΣΕΚ είτε ΙΕΚ. Εξάλλου αυτό εφαρμόζεται ήδη σε μας χωρίς πρόβλημα. Σε κάθε περίπτωση η ισχύς του νόμου 1566 για το εκπαιδευτικό προσωπικό, αποτελεί εξαιρετικής σημασίας ζήτημα και αδιαπραγμάτευτο αίτημα, εκτιμούμε, για όλο τον εκπαιδευτικό κόσμο είτε ανήκει στο Υπουργείο Παιδείας είτε σε άλλα Υπουργεία ή ΝΠΔΔ. Οι παραπάνω παρατηρήσεις, αποτελούν μια πρώτη προσέγγιση στο νομοσχέδιο που έχει τεθεί σε διαβούλευση. Περιμένουμε το τελικό νομοσχέδιο με τις όποιες τροποποιήσεις γίνουν μετά την ολοκλήρωση της διαβούλευσης, για να δούμε τις τελικές πολιτικές επιλογές που θα αποτυπωθούν, ώστε να μπορέσουμε να τοποθετηθούμε με περισσότερη ακρίβεια, μια και θα έχουν αποσαφηνιστεί, πιστεύουμε, αρκετά σημεία που τώρα δημιουργούν ερωτήματα και προβληματισμό. Με εκτίμηση Για τον Σύλλογο Καθηγητών του Υπουργείου Τουρισμού Η πρόεδρος Χαρά Κακλέα