• Σχόλιο του χρήστη 'Δημήτριος Αγγουράς' | 15 Δεκεμβρίου 2013, 21:32

    Δεν δύναμαι να κατανοήσω το λόγο για τον οποίο θα πρέπει να απονεμηθεί τίτλος «Καθηγητή Έρευνας» σε ερευνητή ελληνικού ή διεθνούς ερευνητικού κέντρου, ο οποίος θα κληθεί να παρέχει διδακτικό έργο ορισμένων ωρών σε γνωστικό αντικείμενο σχετικό με το ερευνητικό του πεδίο, σε προπτυχιακό ή μεταπτυχιακό επίπεδο. Θεωρώ ότι μια τέτοια πρόσκληση αποτελεί αυτονοήτως τιμή για τον προσκεκλημένο ερευνητή και δεν απαιτείται περαιτέρω δέλεαρ υπό τη μορφή απονομής τίτλου για την αποδοχή της πρόσκλησης (τίτλου ο οποίος μάλιστα θα ανακαλείται μετά τη λήξη της διδακτικής συνεργασίας του προσκεκλημένου επιστήμονα!). Αντιθέτως, η εξωθεσμική (ήτοι εξωπανεπιστημιακή) απονομή πανεπιστημιακού τίτλου (έστω Ερευνητή) θα προκαλέσει αντιδράσεις και θα αποτελέσει δυνητικώς παράγοντα αποτροπής πρόσκλησης ικανών επιστημόνων, οδηγώντας τελικώς σε αποτελέσματα ακριβώς αντίθετα από αυτά που ο νομοθέτης επιθυμεί. Ο κάθε ικανός επιστήμονας δύναται, νομίζω, να διδάξει και να συνεργαστεί με τα ΑΕΙ της χώρας καθ’ οιονδήποτε επωφελή για αμφότερα, τα ΑΕΙ και τα Ερευνητικά Ιδρύματα, τρόπο, με τον τίτλο που φέρει και όχι με αυτόν τον οποίο ατύπως προσδοκά να αποκτήσει. Η δε επίβλεψη διδακτορικών διατριβών από μη μέλη του ΔΕΠ των ΑΕΙ είναι ουσιαστικώς αναιτιολόγητη, περιττή και πρακτικώς δυσεφάρμοστη (π.χ. διετές πρωτόκολλο συνεργασίας Ερευνητή και ΑΕΙ και 5ετής διάρκεια εκπόνησης διατριβής) και ομοίως αναμένεται να οδηγήσει σε τριβές και καθυστερήσεις και όχι σε ουσιαστική πρόοδο. Παρακαλώ, δεχθείτε τη διαβεβαίωσή μου ότι η έλλειψη πόρων και όχι ιδεών και ικανού επιστημονικού προσωπικού είναι η αχίλλειος πτέρνα της τρέχουσας ελληνικής ερευνητικής προσπάθειας των ΑΕΙ.