Αρχική Ειδική ΕκπαίδευσηΆρθρο 34: Εξουσιοδοτικές ΔιατάξειςΣχόλιο του χρήστη ΣΑΤΕΑ | 14 Δεκεμβρίου 2014, 03:17
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΣΑΤΕΑ' | 14 Δεκεμβρίου 2014, 03:16

    Σχόλιο ΣΑΤΕΑ στο άρθρο 34 Όσον αφορά την παρ.1, έχουμε εκτενώς σχολιάσει την ανυπαρξία ενός μηχανισμού που θα εξετάσει εις βάθος το περιεχόμενο του πλήθους των μεταπτυχιακών τίτλων. Από τη συγκεκριμένη παράγραφο του σχεδίου νόμου φαίνεται ολοφάνερα ότι ποτέ δεν υπήρξαν κριτήρια και προϋποθέσεις χορήγησης της συνάφειας των μεταπτυχιακών τίτλων με την ΕΕ. Το πιο σκανδαλώδες όμως είναι το «συγχωροχάρτι» για ό,τι συνέβαινε μέχρι σήμερα: «Επίσης αναγνωρίζονται ως δοθείσες άπαξ όλες οι συνάφειες με την Ειδική Εκπαίδευση, που έχουν δοθεί μέχρι την εφαρμογή του παρόντος νόμου». Μεταπτυχιακά εξ’ αποστάσεως, μερικής φοίτησης, χωρίς παρουσίες, χωρίς πρακτική άσκηση, από κάθε χώρα του κόσμου (και ιδιαίτερα από Αγγλία, Ιταλία, Βουλγαρία, Κύπρο) «νομιμοποιούνται» ως συναφή με την ΕΕ και γίνονται προσόν πρόσληψης, μετάθεσης, απόσπασης, ακόμα και ποσόστωσης! Ως ΣΑΤΕΑ ζητάμε την εξέταση όλων των μεταπτυχιακών τίτλων σπουδών που έχουν κατατεθεί μέχρι σήμερα στο Υπουργείο Παιδείας από την επιτροπή που θα συσταθεί με το συγκεκριμένο σχέδιο νόμου. Ζητάμε να συμπεριληφθούν τώρα, στο σχέδιο νόμου, τα κριτήρια και οι προϋποθέσεις χορήγησης της συνάφειας των μεταπτυχιακών τίτλων για να σχολιαστούν από την εκπαιδευτική και επιστημονική κοινότητα. Δεν μπορεί να γίνεται κριτική μόνο στα δύο Πανεπιστημιακά Τμήματα Ειδικής Αγωγής για το πρόγραμμα σπουδών τους (που το έχουν δημοσιευμένο) αλλά τα μεταπτυχιακά να μένουν στο απυρόβλητο, να θεωρούνται ΑΚΡΙΤΑ ως προσόν (μετάθεσης, απόσπασης, πρόσληψης, ποσόστωσης). Δεν μπορεί να μη γίνεται κουβέντα για το περιεχόμενο του προγράμματος σπουδών της πληθώρας των μεταπτυχιακών τίτλων και το κατά πόσο «μετεκπαιδεύουν» κάποιον για να εργαστεί στην ΕΕ. Δεν μπορεί π.χ. μεταπτυχιακοί τίτλοι στη Σχολική Ψυχολογία να θεωρούνται de facto μετεκπαιδεύσεις στην ΕΕ. Αυτό το επιλεκτικό «φως» (κριτική στα προπτυχιακά προγράμματα σπουδών αλλά «τσιμουδιά» για το περιεχόμενο του προγράμματος σπουδών του πλήθους των μεταπτυχιακών τίτλων) εξυπηρετεί εδώ και χρόνια σκοπιμότητες και συγκεκριμένα συμφέροντα – συμφέροντα που ο Ν.3699/2008 έθρεψε και δυστυχώς ακόμα και «παλιοί» επιστημονικοί σύλλογοι υπερασπίζονται (ας σκεφτούμε ποιοι ήταν αυτοί που έπαιρναν πρώτοι μετάθεση ή απόσπαση λόγω ενός μεταπτυχιακού εις βάρος των μόνιμων συναδέλφων τους που πληρούσαν τα κοινωνικά κριτήρια της Γενικής Εκπαίδευσης, ποιοι ήταν αυτοί που προσλαμβάνονταν πρώτοι ως αναπληρωτές λόγω του μεταπτυχιακού). Ούτε το πλαίσιο δράσης για την Ειδική Αγωγή της UNESCO, ούτε η Διακήρυξη της Σαλαμάνκα, ούτε ο Ευρωπαϊκός Φορέας για την Ανάπτυξη της Ειδικής Αγωγής δε μας διαφωτίζουν για το ακριβές περιεχόμενο των μεταπτυχιακών τίτλων σπουδών. Περιλαμβάνουν π.χ. το ελάχιστο, πρακτική άσκηση, για να τα θεωρήσουμε μετεκπαίδευση; Είναι ισότιμα και αντίστοιχα τα μεταπτυχιακά με τη μετεκπαίδευση των Διδασκαλείων;