• Σχόλιο του χρήστη 'ΜΑΡΙΑ' | 2 Δεκεμβρίου 2009, 00:15

    Γενικό σχόλιο. - Εύχομαι να δοθεί έμφαση στην αρχαιογνωσία και τη νεογνωσία των μαθητών, οι οποίες επιτυγχάνονται μέσω της νεογλωσσίας. Και για την επίτευξη της νεογλωσσίας η πιο γόνιμη και εποικοδομητική πορεία είναι από το γνωστό( νέα ελληνική) στο άγνωστο( αρχαία ελληνική γλώσσα) ( βλ. σχολικά γαλλικά εγχειρίδια για την αρχαία ελληνική γλώσσα!) - Πριν από κάθε αλλαγή πρέπει να προηγηθεί η αποδόμηση και συνειδητοποίηση όλων των παραγόντων( συμβούλων, διευθυντών, καθηγητών, δασκάλων) σχετικά με το τι σημαίνει και πώς επιτυγχάνεται η κριτική σκέψη και έπειτα να ακολουθήσει η επιχείρηση αλλαγής προγραμμάτων σπουδών, βιβλίων. Ειδάλλως η αποτυχία θα είναι προδικασμένη.Θα ξαναγίνουμε όλοι μάρτυρες ενός διδακτικού αλαλούμ καιέτσι για π.χ. "στα καλλιστεία" της διάταξης των μαθητών στην τάξη θα ανακηρυχθεί πρώτη και με διαφορά η διάταξη, γνωστή και ως "λεωφορείο", κατά την οποία ο μαθητής επικοινωνεί μόνο με την πλάτη του συμμαθητή του ή μάλλον δεν επικοινωνεί, διότι τώρα έχει και δικό του PC! - Γνωρίζω πολύ καλά ότι το νέο νομοσχέδιο δεν μπορεί να προβλέψει κάτι και για τη γενικότερη αλλαγή νοοτροπίας της κοινωνίας που καλλιεργεί στον κάθε νεοέλληνα, μικρό ή μεγάλο, ττην πεποίθηση, ότι μπορείνα τα μάθει όλα και γρήγορα, χωρίς να διαθέσει κόπο, χρόνο, χωρίς να αγωνιστεί και να προσπαθήσει. Ο Ελύτης τον προηγούμενο αιώνα είχε μιλήσει για τον αιώνα της ευκολίας. Τι θα έλεγε για τον εικοστό πρώτο αιώνα; - Ίσως θα έπρεπε στη συζήτηση για την προϋπηρεσία να τεθεί και το θέμα όλων εκείνων, οι οποίοι, την εποχή της "φρακαρισμένης" επετηρίδας, χωρίς άλλη επιλογή - διότι δεν είχαν "μέσον" να εξασφαλίσουν ωρομίσθια σε ΟΑΕΔ και τα τοιαύτα - δούλεψαν νομότυπα και σκληρά στο εκπαιδευτικό μετερίζι των φροντιστηρίων.Εκεί εργάστηκαν υπό τη συνεχή τυπική και άτυπη αξιολόγηση των εργοδοτών τους, των γονιών που πλήρωναν και των μαθητών.Μέχρι σήμερα μοναδική αμοιβή τους είναι τα δεκάδες παιδιά που βοήθησαν να μπουν στα Πανεπιστήμια, χωρίς ποτέ κανείς να τους απαλλάξει από τα καθήκοντά τους, επειδή είχαν λίγα ή πολλά παιδιά.Αυτό είναι κοινωνική αριστεία! - ΄Οσον αφορά τις μεταθέσεις, πρέπει να μπει ένα τέλος στην κατάφωρη αδικία που βιώνουν τα ζευγάρια δασκάλων και καθηγητών. Να επιλέγουν αυτόματα τον τόπο διαμονής και εργασίας τους, με βάση το κριτήριο της συνυπηρέτησης, όπως έχουν το προνόμιο χρόνια τώρα οι καθηγητές και δάσκαλοι με σύζυγο στρατιωτικό. - Στο βιβλίο του Θέμελη " Οι αλήθειες των άλλων" αναφέρεται ότι κατά τις δεκαετίες '30 - '40 οι αποσπάσεις δασκάλων - καθηγητών στην Κεντρική Υπηρεσία του Υπουργείου Παιδείας είχαν δυσμενή χαρακτήρα και έπλητταν όσους κρίνονταν επικίνδυνοι για την ορθόδοξη εθνικόφρονη διαπαιδαγώγηση των μαθητών. Άλλες εποχές τότε....Σήμερα μια τέτοια απόσπαση θεωρείται προνομιακή, συνεπάγεται μόρια που δεν μπορεί να σου δώσει ούτε η επί πέντε συναπτά έτη απόσπαση σε άλλο σχολείο, την οποία σου δίνει η Υπηρεσία σου δικαιωματικά λόγω της συνυπηρέτησηςτου συζύγου. Τι μεσολάβησε από τότε ως σήμερα...; - Όσο για τον καλό δάσκαλο, καλός και άξιος δάσκαλος υπήρξε πάντα εκείνος που πρόσφερε απλόχερα στους μαθητές του το αποθησαύρισμά του- όταν είχε - , όπου και όποτε δίδασκε. Δεν ήταν ποτέ ο διεκπεραιωτής, ο υπάκουος εκτελεστής συνταγών. Ήταν ο εμπνευσμένος ονειροπόλος που τολμούσε να διδάξει. Καλοί δάσκαλοι ήταν ο Κ. Βάρναλης, ο Δ. Γληνός, ο Αλ. Δελμούζος, η Ρόζα Ιμβριώτη, ο Μ. Κουντουράς.Καλοί δεν ήταν και δεν θα είναι ποτέ όσοι:"Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα, προσμένουνε ίσως κάποιο θάμα." - Επειδή εγώ δεν είμαι πολιτικός και δεν είμαι υποχρεωμένη να αρέσω σε όλους, κλείνω αναλογιζόμενη τον Έντιμο άνθρωπο, τον κυρ Παντελή,μια σύλληψη που γέννησαν τα οργισμένα χώματα της Κοζάνης και εύχομαι οι μελλοντικές κινήσεις και αποφάσεις να τον εξορκίσουν με τον απήγανο κι αυτόν και τις πρακτικές του που βάλτωσαν τα ύδατα της νεοελληνικής κοινωνίας. Και... δεν πειράζει... Ας υπάρξει και πολιτικό κόστος! Το ζητούμενο είναι να γίνει τουλάχιστον η αρχή! Σας ευχαριστώ.