• Σχόλιο του χρήστη 'Μιχάλης Αμοιραδάκης' | 3 Απριλίου 2015, 10:20

    Ο πατέρας μου τελείωσε το (εξατάξιο) Γυμνάσιο και αναγκάστηκε να γίνει ναυτικός, για να επιβιώσει. Εγώ έχω πτυχίο Πανεπιστημίου και δική μου επιχείρηση (είμαι μαθηματικός και φροντιστής). Οι κόρες μου ("άριστες" μαθήτριες της Γ' τάξης του κρατικού Γυμνασίου της περιοχής κατοικίας μας), φυσιολογικά, μοιραία και νομοτελειακά, χρησιμοποιούν και αξιοποιούν τις εμπειρίες των γονέων τους, το υφιστάμενο κοινωνικό - μορφωτικό - πολιτικό - οικονομικό κεφάλαιο της οικογένειάς τους, ώστε να χτίσουν πάνω σε αυτό και να "πλουτίσουν" ακόμα περισσότερο. Δυστυχώς, οι περισσότεροι συμμαθητές / συμμαθήτριές τους, βρίσκονται σε δυσμενέστερη αφετηρία. Κι εσείς, αγαπητοί "συνάδελφοι", με διατάξεις σαν κι αυτές, χτίζετε στο μυαλό και στην ψυχή αυτών των παιδιών την (πλαστή και επικίνδυνη) αίσθηση, ότι τις αποστάσεις που, κατ` αρχάς, τα χωρίζουν, μπορούν να τις γεφυρώσουν, όχι με πολύζηλη μελέτη και σκληρή δουλειά, αλλά με... "άνωθεν" και "δωρεάν" (εν προκειμένω, κρατικές), διευκολύνσεις... Υ.Γ. Δεν ισχυρίζομαι ότι οι προθέσεις σας είναι κακές. Ισχυρίζομαι όμως ότι η πολιτική σας οδηγεί σε βαθύτατες, συντηρητικές και ανάξιες, στρεβλώσεις, οι οποίες διατηρούν, διαιωνίζουν και διευρύνουν τις κοινωνικές ανισότητες. Τι κι αν δεν το κάνετε επίτηδες; Σας παρακαλώ, ξανασκεφτείτε το.