• Σχόλιο του χρήστη 'dg' | 2 Δεκεμβρίου 2009, 19:03

    Νομίζω ότι για έναν εκπαιδευτικό που πρώτο του μέλημα είναι η ουσιαστική προσφορά στο/η μαθητή/τρια δεν γίνεται παρά να απεγκλωβιστεί από τον γενικό όρο στελέχη της εκπαίδευσης και να μιλήσει στη πράξη μόνο για τα "στελέχη" που βρίσκονται δρούν και κυρίως διδάσκουν καθημερινά στο σχολείο. Για το λόγο αυτό όταν θα φτιάξετε το σχετικό νομοσχέδιο ξεκινήστε πρώτα απο τά κάτω (τη σχολική μονάδα) και μετά συνεχίστε να δημιουργείτε όσες και αν χρειάζονται ανώτερες βαθμίδες διοίκησης. Σε κάθε σχολείο Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης να υπάρχουν και να λειτουργούν δύο επιστημονικές-παιδαγωγικές ομάδες. Η πρώτη να περιλαμβάνει τους Εκπαιδευτικούς που διδάσκουν μαθήματα «θετικής κατεύθυνσης» και η δεύτερη αυτούς που διδάσκουν μαθήματα «θεωρητικής κατεύθυνσης». (και μια τρίτη για τα μαθήματα που στοχεύουν στην ψυχοσωματική ανάπτυξη και καλλιέργεια του παιδιού, ή για το Δημοτικό θα μπορούσαν να δημιουργηθούν ομάδες με βάση τις τάξεις και τον αριθμό των δασκάλων) Η κάθε ομάδα θα συζητά και θα εξειδικεύει τους διδακτικούς στόχους των μαθημάτων της, θα δημιουργεί και θα υλοποιεί διαθεματικές διδακτικές προτάσεις, θα αναγνωρίζει, θα σχεδιάζει και θα υλοποιεί τις επιμορφωτικές ανάγκες των μελών της με συστηματική ανάπτυξη της ενδοσχολικής επιμόρφωσης, θα επισημαίνει ατομικά τις αδυναμίες των μελών της και θα επεμβαίνει θεραπευτικά σε αυτές, ενώ θα αξιολογεί συνολικά το έργο της. Κάθε ομάδα θα έχει επικεφαλής το «συντονιστή, Εκπαιδευτικό» (βοηθό Συμβούλου) που θα βρίσκεται και θα διδάσκει με μειωμένο ωράριο καθημερινά στο Σχολείο, θα συνεργάζεται με όλους τους Εκπαιδευτικούς της ομάδας του, θα τους καθοδηγεί καθημερινά διοργανώνοντας και υλοποιώντας μαζί τους συνδιδασκαλίες και θα λειτουργεί ως σύνδεσμος με τους Συμβούλους των Ειδικοτήτων που συμπεριλαμβάνονται στην επιστημονική και παιδαγωγική ομάδα. Στην επιλογή του "συντονιστή, εκπαιδευτικού" θα παίρνουν μέρος οι Εκπαιδευτικοί του σχολείου με πρόταση τεκμηριωμένη που θα προκύπτει μέσα από ανοιχτή διαδικασία (που θα μπορούν να την παρακολουθούν μαθητές και γονείς και χωρίς μυστικές ψηφοφορίες, όπως αρμόζει σε λειτουργούς, ελεύθερους ανθρώπους) κατά την οποία θα συνεκτιμώνται τα τυπικά και ουσιαστικά προσόντα του καθενός. Παράλληλα οι «συντονιστές Εκπαιδευτικοί», θα λαμβάνουν ενεργό μέρος στην επιλογή των Συμβούλων. Έτσι μπορεί να δημιουργηθεί ένα δημοκρατικά δομημένο αυτοδιοικούμενο εκπαιδευτικό σύστημα, που στη βάση του θα βρίσκεται το διδακτικό έργο και οι Εκπαιδευτικοί της πράξης, δείχνοντας την απαραίτητη σε αυτούς εμπιστοσύνη, ωθώντας τους στην ανάληψη της ευθύνης που τους αναλογεί. Τα μέλη ενός τέτοιου συστήματος είναι σίγουρο ότι θα θεωρούν αυτονόητη την αξιολόγησή τους, αμφίδρομα από κάτω προς τα πάνω και αντίστροφα, θα θεωρούν αυτονόητη την συμμετοχή των μαθητών σε αυτή ενώ θα αποζητούν και θα αποδέχονται τον κοινωνικό έλεγχο. Η παραπάνω πρόταση θα μπορούσε να συνοδευτεί ακόμα και με την κατάργηση των θέσεων του Υποδιευθυντή και πιθανώς και του Διευθυντή του Σχολείου, το έργο των οποίων θα μπορούσε, στα λίγα ουσιώδη σημεία του (υπάρχουν τέτοια στην πράξη, άραγε σήμερα;), να επιφορτιστεί κάποιος από τους συντονιστές που προτείνουμε, ενώ μια καλή μηχανοργάνωση του διοικητικού-γραμματειακού μηχανισμού των σχολείων θα διεκπεραίωνε τα πολλά επουσιώδη και άσχετα με το εκπαιδευτικό έργο του σχολείου ζητήματα στα οποία δαπανούν το χρόνο τους ο Υποδιευθυντής και ο Διευθυντής του Σχολείου σήμερα. Οι στρεβλώσεις που μπορεί να δεχτεί η παραπάνω πρόταση είναι προφανείς. Στον σημερινό Διευθυντή και Υποδιευθυντή, με τους σημερινούς όρους, τις διαδικασίες και τις πρακτικές επιλογής των, να αποδοθούν άμεσα οι ευθύνες και οι αρμοδιότητες που προτείνουμε να έχουν οι «Συντονιστές – Βοηθοί Σύμβουλοι». Δεν υπάρχει βέβαια η ψευδαίσθηση ότι η πρόταση αυτή είναι τέλεια τεκμηριωμένη, δεν επιδέχεται διορθώσεις και επιμέρους εξειδικεύσεις στις λεπτομέρειές της, ή πολύ περισσότερο ότι είναι και η καλύτερη που θα μπορούσε να εκφραστεί. Υπάρχει όμως η βεβαιότητα, ότι αν σύντομα δεν υπάρξουν σοβαρές προτάσεις στην κατεύθυνση της αναβάθμισης της παρεχόμενης δημόσιας εκπαίδευσης σε λίγο καιρό αυτή θα αποτελεί δυστυχώς ένα «αδειανό πουκάμισο». Υ.Γ. Τα μετρήσιμα μόρια λίγο ως πολύ στη σκέψη των περισσοτέρων είναι μάλλον ξεκάθαρα. Δύο παρατηρήσεις μόνο: α)εξοβελίστε τη μυστική συνέντευξη, αν θέλετε να την κρατήσετε, κρατήστε την κυριολεκτικά μόνο σε "δημόσια θέα" με τους όποιους κριτές να υποχρεώνονται άμεσα σε βαθμολόγηση και β)τα μόρια που δίνονται σε έναν εκπαιδευόμενο σε κάποιο αντικείμενο φροντίστε να τα παίρνει, τουλάχιστον και ο εκπαιδευτής του (π.χ. οι εκπαιδευτές α ή β επιπέδου επιμόρφωσης να λαμβάνουν τουλάχιστον τον αριθμό μορίων που λάμβάνουν και οι επιμορφούμενοι)