• Σχόλιο του χρήστη 'Μιχάλης' | 20 Ιουνίου 2015, 17:04

    Παρακαλούνται όσοι δίνουν ως παράδειγμα το εξωτερικό να είναι πιο σαφείς. Ως εξωτερικό νοούνται και η Αμερική και η Αγγλία και η Ουγκάντα. Δεν είναι επιχείρημα το οποίο έχει υπόσταση αφού δεν ασχολείται με το ελληνικό πρόβλημα, αλλά αοριστολογεί. Για να βοηθήσω και εγώ να σας πω ότι στις ΗΠΑ η διαφορά στον τρόπο λειτουργίας των Πανεπιστημίων είναι χαοτική, πόσο μάλλον να συγκριθούν με Αγγλικά και άλλα Ευρωπαϊκά πανεπιστήμια. Συμφωνώ με την άποψη ότι εφόσον στο 5ο έτος σε Πολυτεχνικές Σχολές οι φοιτητές εξειδικεύονται σε βαθμό Μεταπτυχιακού (integrated) να τους απονέμεται ένας τέτοιος τίτλος. Επίσης, πιστεύω ότι πρέπει να επεκταθεί σε όλα τα Πανεπιστήμια αυξάνοντας κατά ν έτη τις σπουδές τους (όπου ν τα έτη του Μεταπτυχιακού). Πχ προπτυχιακό Φιλολογικού τμήματος 4 έτη σπουδών + Μεταπτυχιακό Φιλολογικού τμήματος 2 έτη σπουδών = 6 έτη σπουδών. Επιπλέον, να ενημερώσω ότι σε αρκετά τμήματα δίνονται σε Προπτυχιακό επίπεδο τα ίδια μαθήματα με Μεταπτυχιακό και μερικές φορές άλλων τμημάτων στην περίπτωση διατμηματικού ΜΔΕ. Να δώσω και ένα συγκεκριμένο (και όχι αόριστο τύπου στο εξωτερικό) παράδειγμα. Στο Stanford University στο Computer Scienes (2ο Στα QS rankings στον κόσμο) δίνεται η δυνατότητα μέσα από το προπτυχιακό να παρακολουθήσουν (και να εξεταστούν) σε μαθήματα του "Μεταπτυχιακού". Αυτό προφανώς αναγράφεται στην αναλυτική του βαθμολογία. Σχεδόν πάντα ένας φοιτητής με πολλά τέτοια μαθήματα μετά την λήψη πτυχίου γίνεται αποδεκτός στο Διδακτορικό το οποίο είναι 6 έτη. Τα 2 πρώτα θεωρούνται επιπέδου Master και δίδονται μόνο αν ο Φοιτητής διακόψει το Διδακτορικό του στα 2 έτη. Αν συνεχίσει λαμβάνει διδακτορικό. Δεν χρειάζεται να περιγράψω σε όσους έχουν φτάσει σε διδακτορικό τίτλο πόσο ταχύτερη αλλά και επιστημονικά καλύτερη είναι αυτή η διαδικασία.