• Σχόλιο του χρήστη 'ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΝΤΑΗΣ' | 21 Ιουνίου 2015, 00:51

    ΕΝΑ ΤΥΠΟΓΡΑΦΙΚΟ (;) ΛΑΘΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΟΔΗΓΗΣΕΙ ΣΤΗΝ ΠΛΗΡΗ ΑΠΑΞΙΩΣΗ ΤΟΥ ΘΕΣΜΟΥ ΤΟΥ ΤΟΜΕΑ. Σύμφωνα με το άρθρο 9, παρ. 2, εδ. γ) του (παλαιού) Ν. 1268/1982: "Οι αποφάσεις του Τομέα παραπέμπονται στη Γ.Σ. Τμήματος, εάν αυτό ζητηθεί από το ένα τέταρτο (1/4) των μελών της." Αυτή ήταν μια ορθότατη διάταξη που αποσκοπούσε, όταν κάποια απόφαση της Γενικής Συνελεύσεως ενός ΤΟΜΕΑ γνωστοποιείτο στα μέλη της Γενικής Συνελεύσεως του ΤΜΗΜΑΤΟΣ και συνέβαινε να υπάρχουν ενστάσεις ή επιφυλάξεις εκ μέρους τουλάχιστον του 1/4 των μελών της Γενικής Συνελεύσεως του ΤΜΗΜΑΤΟΣ (διότι, π.χ., έθιγε, κατά τη γνώμη τους, την εύρυθμη λειτουργία των άλλων Τομέων ή αντίβαινε στα συμφέροντα ή στη γενικότερη πολιτική ολοκλήρου του Τμήματος), να είναι δυνατόν να ζητηθεί η επανέγκρισή της σε επίπεδο ΤΜΗΜΑΤΟΣ (μέσω ψηφοφορίας στη Γενική Συνέλευση του ΤΜΗΜΑΤΟΣ). Κατ' αυτόν τον τρόπο απετρέποντο οι αυθαιρεσίες και οι λήψεις μη προσηκουσών αποφάσεων σε επίπεδο Γενικών Συνελεύσεων ΤΟΜΕΩΝ. Αντιθέτως, στο άρθρο 7, παρ. 11, εδ. δ), του προσχεδίου του παρόντος Νόμου το "της" αντικαταστάθηκε (κατά τη γνώμη μου, ΕΚ ΠΑΡΑΔΡΟΜΗΣ) με το "του", κάτι που επιφέρει ΠΛΗΡΗ ΑΛΛΑΓΗ του νοήματος (!) της εν λόγω διατάξεως: "Οι αποφάσεις του Τομέα παραπέμπονται στη Γ.Σ. του Τμήματος εάν αυτό ζητηθεί από το 1/4 των μελών του." Εάν αυτή παραμείνει (χωρίς διόρθωση) ΩΣ ΕΧΕΙ, τότε θα οδηγηθούμε με μαθηματική ακρίβεια στην απαξίωση του θεσμού των Τομέων (αν όχι στην κατάργησή τους). Υπόθεση εργασίας: Έστω ότι βρισκόμαστε σε ένα "πολυπληθές" Τμήμα (π.χ., κάποιο Τμήμα με 50-60 μέλη ΔΕΠ και με Γενική Συνέλευση έχουσα 30+2 μέλη βάσει των προβλεπομένων στην παρ. 3 του άρθρου 7). Εάν στη Γ.Σ. ενός ΤΟΜΕΑ (με το πλήθος των μελών της των δικαιούμενων ψήφο ίσο με 8) ληφθεί μια απόφαση με αναλογία ψήφων 6 (ΥΠΕΡ) έναντι 2 (ΚΑΤΑ), τότε αυτοί οι (μειοψηφούντες) 2 (ασχέτως με το αν θα τύχει να είναι ή να μην είναι μέλη της Γ.Σ. του ΤΜΗΜΑΤΟΣ) θα έχουν το δικαίωμα της άμεσης παραπομπής της αποφάσεως (για επανέγκριση) στη Γ.Σ. του Τμήματος και την προσδοκία ανατροπής της (ακόμη κι αν αυτή η απόφαση αφορά σε ένα πολύ ειδικό θέμα εμπίπτον στα αα)-εε) του εδ. γ) της παρ. 11 του άρθρου 7 ή σε άλλα αντικείμενα αποκλειστικού ενδιαφέροντος τού Τομέα αναφοράς) μέσω των ψήφων των μελών των ΑΛΛΩΝ Τομέων των ανηκόντων στη Γ.Σ. του ΤΜΗΜΑΤΟΣ. Συνακόλουθα (τέτοιων παραδειγμάτων): 1) Οι μόνες αποφάσεις Γενικών Συνελεύσεων ΤΟΜΕΩΝ που δεν θα παραπέμπονται στη Γ.Σ. ΤΜΗΜΑΤΟΣ θα είναι εκείνες που θα εγκρίνονται είτε ομοφώνως είτε θα γίνονται αποδεκτές από περίπου το 90% των ψηφιζόντων σε ψηφοφορίες στον Τομέα. 2) Οι μειοψηφούντες των λοιπών ψηφοφοριών, προκειμένου να επιτύχουν (παρά ταύτα) την (δια της πλαγίας οδού) επιβολής των αντιπροτάσεών τους, θα τις παραπέμπουν στο Τμήμα και θα επιδίδονται στην άσκηση της (όποιας) επιρροής στα μέλη των ΑΛΛΩΝ Τομέων των ανηκόντων στη Γ.Σ. του ΤΜΗΜΑΤΟΣ. Ως εκ τούτου, πολλές Γενικές Συνελεύσεις του Τμήματος θα μετατρέπονται σε μαραθώνιες συνεδριάσεις επιλύσεως ενδοτομεΐκών μικροδιενέξεων και διαφορών (π.χ., για το Α ή το Β μάθημα κ.ά.), ήτοι για θέματα που, στην πλειονότητά τους, δεν θα σχετίζονται με τη γενική πολιτική του Τμήματος ή με την τήρηση ισορροπιών μεταξύ των διαφορετικών Τομέων και που θα προκαλούν ενίοτε την απουσία ή την αποχώρηση αρκετών μελών της Γ.Σ. (από τις εν λόγω συνεδριάσεις). 3) Και αντιστρόφως, θα καταργηθεί η δυνατότητα εφαρμογής τού μηχανισμού επανεγκρίσεως/ελέγχου (έστω και των ολίγων τελικώς) ειλημμένων αποφάσεων Γ.Σ. Τομέων (εκ μέρους της Γ.Σ. του ΤΜΗΜΑΤΟΣ, που είναι ανώτερο διοικητικό όργανο, όταν κρίνεται από τουλάχιστον το 1/4 των μελών της ότι συντρέχουν ΣΟΒΑΡΟΙ ΛΟΓΟΙ προς τούτο).