• Το εργασιακό περιβάλλον των Ερευνητικών Κέντρων έχει καταστεί τα τελευταία χρόνια πολύ δυσμενές και διόλου ανταγωνιστικό με τα αντίστοιχα του εξωτερικού, εξαιτίας των συνεπειών των μνημονιακών πολιτικών, οι οποίες έχουν δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα στον ερευνητικό ιστό της χώρας και στο ανθρώπινο δυναμικό και έχουν οδηγήσει μεγάλο αριθμό νέων επιστημόνων σε αναγκαστική μετανάστευση. Αποτελεί, επομένως, επιτακτική ανάγκη να καταστεί το εργασιακό περιβάλλον των ΕΚ όσο το δυνατόν ελκυστικότερο και ανταγωνιστικότερο σε σχέση με το διεθνές επιστημονικό περιβάλλον, με στόχο τη διατήρηση αλλά και την προσέλκυση επιστημονικού προσωπικού υψηλής κατάρτισης. Για το σκοπό αυτό, η Πολιτεία οφείλει να δώσει τη θεσμική δυνατότητα στα ΕΚ να παράσχουν, χωρίς επιβάρυνση του Τακτικού τους Προϋπολογισμού αλλά με δαπάνες ερευνητικών έργων ή έσοδα από τρίτες πηγές (έργα παροχής υπηρεσιών, πωλήσεις προϊόντων, διεθνείς οργανισμούς κλπ), όποιες – έστω και πολύ μικρές - «μη μισθολογικές παροχές», αυτά δύνανται. Επιπρόσθετα λόγω των συμβολαίων που συνάπτουν ερευνητικά Ιδρύματα με Ιδιωτικούς, κυρίως, φορείς του Εσωτερικού και του Εξωτερικού, συχνά έχουν την υποχρέωση να ασφαλίζουν το προσωπικό τους σε προγράμματα ιατροφαρμακευτικής και νοσοκομειακής περίθαλψης, ατυχήματος και ασθενείας. Τέλος η δυνατότητα παροχής ασφαλιστικών συμβολαίων και ιατροφαρμακευτικών προγραμμάτων καθιστά τα Ε.Κ. ανταγωνιστικότερα στην επιτυχή προσέλκυση Ευρωπαϊκών Προγραμμάτων. Προτεινόμενη Τροποποίηση: Στο τέλος της παραγράφου 5, του άρθρου 24, του κεφαλαίου Δ, της υποπαραγράφου Δ9, του άρθρου 2 του νόμου 4336/2015 (Α’94) προστίθεται εδάφιο ως εξής: «Στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος άρθρου δεν εμπίπτουν τα ασφαλιστήρια συμβόλαια ή προγράμματα ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης των ερευνητικών και τεχνολογικών φορέων και των ΕΛΚΕ των ΑΕΙ, εφόσον η σχετική δαπάνη δεν επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό και καλύπτεται αποκλειστικά από ίδιους πόρους όπως αυτοί ορίζονται στο άρθρο 17 του παρόντος νόμου».