Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Ελένη' | 9 Φεβρουαρίου 2010, 23:34

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Καταρχάς απορεί κανείς γιατί η εκπαίδευση των ενηλίκων σε νέες δεξιότητες αποτελεί θέμα του υπουργείου παιδείας και όχι του υπουργείου εργασίας και απασχόλησης που υποτίθεται ότι εποπτεύει την αγορά εργασίας και γνωρίζει τις ανάγκες. Κατά δεύτερον απορεί κανείς επίσης γιατί στη χώρα μας υπάρχουν τόσοι διαφορετικοί φορείς για το ίδιο πράγμα, σχολές ΟΑΕΔ, Επαγγελματικά Λύκεια, ΤΕΕ, ΚΕΕ, ΙΕΚ όλα αυτά δεν αποτελούν εκπαίδευση ενηλίκων; Μήπως θα ήταν σωστό και έξυπνο να αντιμετωπιστεί συνολικά το θέμα και όχι να κατακερματίζουμε την εκπαίδευση ενηλίκων; Πάμε τώρα σε αυτό που ταυτίζουμε με την εκπαίδευση ενηλίκων στη συγκεκριμένη περίπτωση, δηλαδή τους φορείς του υπουργείου παιδείας.. Το ΙΔΕΚΕ και το ΚΕΕ έχουν καταντήσει σχολές εκμάθησης ελληνικών από μετανάστες, συνοικιακά φροντιστήρια πληροφορικής και εστίες συνταξιούχων που επιζητούν κοινωνική συναναστροφή. Αυτά θα πρέπει να διαχωριστούν και να σχεδιαστούν ξεχωριστές πολιτικές και δράσεις που να τις υλοποιούν ξεχωριστοί φορείς. Αν θέλουμε να εστιαστούμε στην εκπαίδευση επανακατάρτιση εργαζομένων που νομίζω ότι είναι το φλέγον θέμα σήμερα το σημαντικό είναι να αποκτήσουν οι έλληνες πρόσβαση σε ένα παράλληλο με την τυπική εκπαίδευση εκπαιδευτικό σύστημα εκπαίδευσης ενηλίκων που να τους εξασφαλίζει α. σωστές κατευθύνσεις εντάσσοντάς τους σε τμήματα έπειτα από ψυχομετρικά τεστ διάγνωσης των δυνατοτήτων τους, β. ευέλικτες εκπαιδευτικές διαδικασίες χωρίς θεσμικές αγκυλώσεις, με συνέχεια και προσανατολισμό στο αποτέλεσμα και την ποιότητα και όχι στα νούμερα που εξασφαλίζουν τις κοινοτικές επιδοτήσεις γ.απόκτηση πιστοποίησης που να μπορεί να έχει αξία στην αγορά εργασίας μέσα από γενικές εξετάσεις κύρους και όλα αυτά με βάση έναν ολοκληρωμένο σχεδιασμό κυρίως σε επίπεδο υπουργείου έργασίας με βάση τις τάσεις και τις ανάγκες της αγοράς εργασίας. Για όποιον έχει εργαστεί σε σχεδιασμό εκπαίδευσης ενηλίκων σε ιδιωτικούς φορείς η κατάσταση της δημόσιας εκπαίδευσης ενηλίκων φαντάζει τουλάχιστον γραφική με τα απλήρωτα "στελέχη" να προσπαθούν να πιάσουν το στόχο δημιουργίας τμημάτων για να φανεί ότι κάτι γίνεται, αναλώνοντας χρόνο για να πείσουν υπερήλικες να παρακολουθήσουν μαθήματα ιστορίας της τέχνης και πρώτων βοηθειών. Αν θέλετε να σχεδιάσετε σωστά τις διαδικασίες διαχωρίστε την εκπαίδευση σε νέες δεξιότητες εργασίας από όλα τα υπόλοιπα (μετανάστες, ΚΑΠΗ, λαϊκή επιμόρφωση) και αναζητήστε ανθρώπους που έχουν καταφέρει να οργανώσουν αποτελεσματική εκπαίδευση σε ιδιωτικούς οργανισμούς και στο εξωτερικό, αγοράστε εκπαιδευτική τεχνογνωσία από σοβαρούς εκπαιδευτικούς φορείς του εξωτερικού που βρίσκονται χρόνια μπροστά και μην αφήνετε μια τόσο σημαντική υπόθεση στα χέρια μεταταγμένων από διάφορες υπηρεσίες δημοσίων υπαλλήλων που ή δεν έχουν ιδέα από εκπαίδευση ή είναι θεωρητικοί της επιστήμης και επαφίενται για την υλοποίηση στο φιλότιμο αδιόριστων πτυχιούχων που κατάφεραν να βρουν μια θεσούλα στα ΚΕΕ και υποφέρουν τα πάνδεινα για μια θεσούλα στο δημόσιο. Ελέγξτε ποιοι από αυτούς που εργάζονται σε αυτούς τους φορείς έχουν πράγματι εμπειρία στην εκπαίδευση ενηλίκων εκτός δημοσίου και ΚΕΕ και ποιοι πραγματικά μπορούν να μεταλαμπαδεύσουν κάποια εμπειρία και να προσφέρουν πραγματικά στον σχεδιασμό των διαδικασιών και αξιοποιήστε τους. Συνοπτικά θα έλεγα ότι χρειάζεται: α. Απόλυτος διαχωρισμός δράσεων, άλλο εκπαίδευση-ένταξη μεταναστών και άλλο επανακατάρτιση ελληνόφωνων σε νέες εργασιακές δεξιότητες. Το πρώτο μπορεί να αποτελέσει θέμα του υπουργείου παιδείας, το δεύτερο όμως σίγουρα χρειάζεται σχεδιασμό και σε επίπεδο υπουργείου εργασίας. β. Ανασχεδιασμός των δράσεων στη βάση διαφορετικής φιλοσοφίας που να επικεντρώνεται στην ποιότητα και την ευελιξία και τη συνέχεια της εκπαιδευτικής διαδικασίας πέρα από στόχους δημιουργίας τμημάτων τύπου ΚΕΕ. γ. Σχεδιασμός ενός συστήματος πιστοποίησης δεξιοτήτων με εξετάσεις σε πανελλαδικό επίπεδο για τις οποίες θα προετοιμάζεται ο εκπαιδευόμενος στα κέντρα εκπαίδευσης ενηλίκων, πιστοποίηση που θα έχει αντίκρισμα και αναγνώριση στην αγορά εργασίας που θα λειτουργεί ως κίνητρο συμμετοχής. δ. Σύστημα που να εξασφαλίζει ουσιαστική ανατροφοδότηση και αξιολόγηση αποτελεσματων και διαρκή ανασχεδιασμό διαδικασιών και επαναπροσδιορισμό στόχων με τη συνεργασία όλων των εμπλεκόμενων υπουργείων και φορέων.