Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'ΚΑΡΑΚΑΣΙΔΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ' | 11 Φεβρουαρίου 2010, 13:31

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Αγαπητοί κύριοι, Άριστη η προσέγγιση του υπουργείου ότι πρέπει να στοχεύουμε στην κάλυψη των αναγκών των εκπαιδευομένων και σκεπτόμενη πάνω σε αυτές τις ανάγκες, σας παρουσιάζω τις προτάσεις και τους προβληματισμούς μου. Διάβασα όλα τα παραπάνω σχόλια και θα ήθελα να πω ότι όλοι οι πολίτες αυτής της χώρας πρέπει να κατανοήσουμε ότι δεν είναι δυνατό να λύσουμε τα άλυτα προβλήματα, εφαρμόζοντας την ίδια συνταγή που τα δημιούργησε. Αφού δεν λύθηκαν μέχρι σήμερα πρέπει να αλλάξουμε συνταγή και μέθοδο. 1. Σταματήστε να συνδέετε την αγορά εργασίας στο δημόσιο με οποιοδήποτε πτυχίο οποιασδήποτε σχολής. Ζητήστε να δίνουν εξετάσεις σε κάθε διαγωνισμό όλοι όσοι έχουν κάποια τυπικά προσόντα. Με το υπάρχον σύστημα, οι πολίτες (μαθητές και γονείς) αυτής της χώρας δεν νοιάζονται για την μάθηση αλλά στην πλειοψηφία τους έχουν γίνει βαθμοθήρες και πτυχιοθήρες.( Όσοι διαφωνούν με αυτή την θέση την στηρίζω στα παρακάτω που μπορείτε να τα παρακάμψετε αν δεν ενδιαφέρουν. Είμαι εκπαιδεύτρια σε ΙΕΚ και είμαι μια από αυτούς που γύρισα στα πανεπιστήμια μετά από είκοσι χρόνια για να πάρω μεταπτυχιακό δίπλωμα γιατί μου είπαν προσβλητικά ότι αν και έχω αποδεδειγμένη σχετική επαγγελματική εμπειρία με το αντικείμενο του μαθήματος, προηγούνται τα μεταπτυχιακά και τα διδακτορικά που πιθανόν να μην έχουν τόσο σχέση με το αντικείμενο.(για την ακρίβεια μου είπαν τι ψάχνεις τώρα;). οι συμφοιτητές μου εμφανώς δεν αναζητούσαν την μάθηση αλλά προσβλέπανε κυρίως στην απόκτηση πτυχίου, ενώ διαπίστωσα επίσης ότι άλλοι εγκαταλείπουν τις σχολές τους γιατί δεν διαβλέπουν ότι μπορούν να αξιοποιήσουν το πτυχίο της συγκεκριμένης σχολής. Ειδικότερα στα ΙΕΚ η πλειοψηφία δεν νοιάζεται για τα μαθήματα (πιθανόν δικαίως γιατί κάποια είναι αλλού για αλλού). Στις εξετάσεις αντιγράφουν με όλα τα μέσα και ιδιαίτερα τα ηλεκτρονικά. Νιώθω ότι βιώνουμε συνεχώς μια πάλη, με τους εκπαιδευτές να προσπαθούν να ανακαλύψουν το σύστημα αντιγραφής που αναπτύσσουν και τους εκπαιδευόμενους να το κάνουν όλο και πιο sofisticated. Άλλοι πάλι αφήνονται να αντιγράφουν. «Ας πάρουν και αυτοί ένα πτυχίο τέλος πάντων!». Το πτυχίο ίσως αποτελεί ένα μέσο για να καρπώνονται οι επιτήδειοι και να προμηθεύονται άλλοι με τα εφόδια για μια θέση στον ήλιο που θέτει ως προαπαιτούμενα το κράτος. Ένας κύκλος που βολεύει και βολεύεται ή έφτασε στο απροχώρητο; 2. Δημιουργήστε αξιόπιστες, απόλυτα αδιάβλητες, πολύμορφες διαδικασίες πιστοποίησης για κάθε ειδικότητα-επάγγελμα (είτε από πανεπιστήμιο είτε από ΙΕΚ κτλ), όπου δικαίωμα συμμετοχής να έχει ο κάθε Έλληνας με ορισμένο επίπεδο τυπικής εκπαίδευσης. (Κάτι που συμβαίνει από οίκους πιστοποίησης π.χ.city &Guilds). Αν πιστεύετε ότι χρειάζεται 1 ημέρα ή μια εβδομάδα να επιδεικνύει κάποιος τα προσόντα του στους γκουρού (πιστοποιητές) της ειδικότητας ας γίνει έτσι. Όμως δεν είναι σωστό μια μαγείρισσα που είναι άριστη στην τέχνη της να υποχρεώνεται να πάει σε κάποια σχολή να περάσει από δίχρονη δοκιμασία υποχρεωτικής παρακολούθησης για να μπορεί να συμμετέχει στον σχετικό διαγωνισμό πιστοποίησης. Ομοίως κατά την γνώμη μου είναι απαράδεκτο ένας εκπαιδευτής ενηλίκων που κάνει αυτή την δουλειά χρόνια και μελετά τις σύγχρονες μεθόδους διδασκαλίας, διαχείρισης ομάδας, μεθόδων αξιολόγησης κτλ να υποχρεώνεται να περνά από σεμινάρια 100 και πλέον ωρών για να γίνει αποδεκτός για να πιστοποιηθεί. 3. Ορίστε αξιόπιστες αντικειμενικές ομάδες ατόμων για την επιλογή των εκπαιδευτών με βάση αντικειμενικών προσόντων αλλά και με συνέντευξη. Δώστε όμως προτεραιότητα στην επαγγελματική τους εμπειρία (στα ΙΕΚ κάνετε επαγγελματική κατάρτιση και όχι ακαδημαϊκή). Κάθε μαθητευόμενος αντιλαμβάνεται αν ο εκπαιδευτής του έχει γνώση του αντικειμένου που διδάσκει και ιδιαίτερα ο ενήλικάς. Αν νιώθει ότι εκπαιδευτής δεν έχει να του προσθέσει κάτι στις γνώσεις του θα τον απορρίψει όμως αν αυτό γίνεται εκτεταμένα θα απορριφθεί και ο θεσμός. Μην αναρωτιέστε γιατί η Εκπαίδευση ενηλίκων πάει κατά διαόλου στην Ελλάδα, εκεί το βασικό κριτήριο επιλογής των εκπαιδευτών ήταν τα κομματικά ρουσφέτια χαμηλής προτεραιότητας. 4. Μην περιορίσετε την ύλη και τα θέματα εκμάθησης των εκπαιδευομένων σε ένα πενιχρό σύγγραμμα μέσα στο οποίο η καλύτερη ομάδα συγγραφέων δεν θα μπορέσει να συμπεριλάβει την διαφορετικότητα των απόψεων και των θέσεων που μπορεί να αναπτύξει κάποιος μέσα σε μία αίθουσα με τον προβληματισμό και την αναζήτηση που πρέπει να κάνουν οι σπουδαστές. Ένα σύγγραμμα θα συνεχίσει την αντιπαθητική παπαγαλία και την αναχρονιστική και αναποτελεσματική αξιολόγηση από μέρους των εκπαιδευτών με βάση το αν ξέχασαν μια λέξη ή ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα. Εμπλουτίστε όμως τα ΙΕΚ (και τις άλλες δομές αν κρίνετε απαραίτητο) με βιβλιοθήκες αξιόλογες, με βιβλία σχετικά με τις ειδικότητες που διδάσκουν. Κάνετε στις βιβλιοθήκες θέσεις με σύνδεση στο ιντερνετ δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος για να ανοίξουμε τα μυαλά των ανθρώπων και να προβληματιστούν. 5. Σίγουρα το σύστημα αξιολόγησης δεν είναι το κατάλληλο και χρειάζεται αλλαγή και το σύστημα διδασκαλίας είναι απαρχαιωμένο (που πολλές φορές εφαρμόζεται όπως στην μέση εκπαίδευση από τους ίδιους καθηγητές που μάλιστα η εκπαιδευτική τους προϋπηρεσία αξιολογείται κατά την γνώμη μου προσβλητικά ισάξια ή και υψηλότερα από αυτή των εκπαιδευτών ενηλίκων) οι υποδομές είναι απαρχαιωμένες στα δημόσια κτίρια κα οι νέοι εκπαιδευόμενοι έρχονται με την νοοτροπία του γυμνασίου-λυκείου, της παπαγαλίας της αντιπάθειας για το διάβασμα και τους καθηγητές (που συνήθως είχαν τον ρόλο του τιμωρού, παντογνώστη). Γιατί οι σπουδαστές να δουν αυτό το σύστημα κάπως διαφορετικά αφού συνεχίζεται πανομοιότυπα όπως και στο γυμνάσιο και στο λύκειο; Φοβάμαι ότι σας κούρασα και ίσως δεν φτάσατε καν μέχρι εδώ, αλλά θα μπορούσα να μιλάω για αυτό το ζήτημα για ώρες γιατί θέλω να βλέπω να γίνονται τα πράγματα καλύτερα. Όμως τίποτε δεν θα γίνει αν ο κάθε άνθρωπος στα πλαίσια της ευθύνης και της θέσης που κατέχει δεν προσπαθήσει να γίνει αποτελεσματικός με την έννοια του efficient. Δηλαδή να έχει αποτέλεσμα αλλά αυτό να είναι επαρκές. Και όσοι θα πουν ότι δεν έχουμε χρήματα, θα έλεγα ότι σε όλα χρειάζεται πρώτα ψυχή και μετά χρήματα. Οι Έλληνες φοβάμαι ότι την πούλησαν για να πάρουν χρήμα. συγχωρέστε πιθανά ορθογραφικά-συντακτικά λάθη αλλα δεν είχα χρόνο για να το ξαναδιαβάσω.