• Σχόλιο του χρήστη 'Α. Οικονομίδης' | 27 Σεπτεμβρίου 2016, 14:16

    ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΗ ΔΙΑΤΡΙΒΗ ΣΤΑ ΔΙΑΤΜΗΜΑΤΙΚΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ (ΔΠΜΣ) "The modern mind divides, specializes, thinks in categories: the Greek instinct was the opposite, to take the widest view, to see things as an organic whole ….." (Kitto, 1957). Η αναγκαιότητα της ΔΙΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΤΗΤΑΣ (Interdisciplinarity) είναι κάτι κοινώς αποδεκτό (Szostak, Gnoli, and López-Huertas, 2016) και ήδη διδάσκεται στο Γυμνάσιο (π.χ. μάθημα της Κοινωνικής και Πολιτικής Αγωγής της Γ΄Γυμνασίου). Για να αντιμετωπιστούν τα πολύπλοκα κοινωνικά, οικονομικά, τεχνολογικά κι άλλα προβλήματα απαιτείται η συνέργεια πολλαπλών επιστημονικών πεδίων από επιστήμονες που καταλαβαίνουν ο ένας την επιστημονική γλώσσα του άλλου και μπορούν να συνεννοηθούν (Αγγελόπουλος, 2014). Τόσο στην Ελλάδα, όσο και στην Ευρώπη και παγκόσμια υπάρχει έλλειψη καταρτισμένων επιστημόνων ταυτόχρονα σε πολλαπλά επιστημονικά πεδία (https://en.wikipedia.org/wiki/Interdisciplinarity). Τα Διατμηματικά Προγράμματα Μεταπτυχιακών Σπουδών (ΔΠΜΣ) δημιουργήθηκαν για να καλύψουν αυτή την ανάγκη για καταρτισμένους επιστήμονες σε πολλαπλά επιστημονικά πεδία. Για παράδειγμα, το ΔΠΜΣ στα Πληροφοριακά Συστήματα καταρτίζει επιστήμονες τόσο σε θέματα Τεχνολογιών Πληροφορικής & Επικοινωνιών (ΤΠΕ) όσο και σε θέματα Οικονομίας & Διοίκησης. Η κοινωνία, η οικονομία, η πολιτεία και οι επιχειρήσεις χρειάζονται επιστήμονες καταρτισμένους σε ευρύ φάσμα ειδικοτήτων. Για να εκπαιδευθούν σε βάθος επιστήμονες με γνώσεις σε πολλαπλά επιστημονικά πεδία απαιτείται τα ΔΠΜΣ να μπορούν να απονέμουν Διδακτορικούς τίτλους σπουδών (όπως ίσχυε μέχρι πρόσφατα). Συνεπώς για να αναπτυχθεί η Διεπιστημονικότητα (Interdisciplinarity) είναι απαραίτητο στο Νέο Νόμο για τα Μεταπτυχιακά να προβλεφθεί ότι Διδακτορικούς τίτλους μπορεί να απονέμουν ΚΑΙ τα ΔΠΜΣ.