• Σχόλιο του χρήστη 'ΕΥΗ ΖΑΜΠΕΤΑ' | 6 Οκτωβρίου 2016, 13:50

    Με δεδομένη την ισχνή δημόσια χρηματοδότηση της Ανώτατης Εκπαίδευσης στη χώρα μας, η οποία δεν προβλέπεται να αυξηθεί στο εγγύς μέλλον, η οικονομική συμβολή των μεταπτυχιακών φοιτητών και φοιτητριών είναι προϋπόθεση προκειμένουν να λειτουργήσουν τα προγραμμάτων μεταπτυχιακών σπουδών. Οι δημόσιοι πόροι δεν είναι ανεξάντλητοι και είναι εύλογο μια πολιτεία η οποία διασφαλίζει το δημόσιο αγαθό της παιδείας και προσφέρει δημόσια ανώτατη εκπαίδευση δωρεάν να ζητά από τους φοιτητές της να συμβάλλουν στο κόστος των σπουδών τους στο μεταπτυχιακό επίπεδο. Σήμερα μάλιστα τα μεταπτυχιακά προγράμματα ουσιαστικά συνεισφέρουν στην κάλυψη λειτουργικών αναγκών των ΑΕΙ, και είναι θεμιτό να το πράττουν στο βαθμό που αποτελούν οργανικό τους τμήμα και δεν θα μπορούσαν να λειτουργήσουν παρά μόνο αξιοποιώντας την υποδομή, το προσωπικό και το συλλογικό κεκτημένο του δημοσίου πανεπιστημίου.Δεν είναι δυνατόν να προσδιορισθεί ένα γενικό πλαφόν για τα δίδακτρα το οποίο να ανταποκρίνεται στις λειτουργικές δαπάνες όλων των μεταπτυχιακών προγραμμάτων δεδομένου ότι το κόστος λειτουργίας διαφέρει σημαντικά ανάλογα με το επιστημονικό πεδίο, την οργάνωση των σπουδών και τις προϋποθέσεις φοίτησης. Μεταπτυχιακά τα οποία απαιτούν πρακτική άσκηση με εποπτεία διδακτικού προσωπικού ή εργαστήρια έχουν δραματικά υψηλότερο κόστος από άλλα. Οι ρυθμίσεις δεν μπορεί να είναι τυφλές, αν θέλουμε να είναι λειτουργικές.Η επιστροφή του 25% των εσόδων των ΠΜΣ στους φοιτητές υπό μορφή υποτροφιών είτε θα οδηγήσει σε δραματική αύξηση των διδάκτρων, είτε θα καταστήσει τα Μεταπτυχιακά μας μη βιώσιμα. Ομιλώ με βάση την εμπειρία ενός ΠΜΣ το οποίο είναι διετές με ετήσια δίδακτρα 1000 ευρώ. Εύη Ζαμπέτα Αναπληρώτρια Καθηγήτρια ΕΚΠΑ Διευθύντρια του Κοινού ΠΜΣ «Εκπαίδευση & Ανθρώπινα Δικαιώματα» του ΕΚΠΑ και UCL