• Σχόλιο του χρήστη 'ΚΩΝΣΤΑΝΤΑ Κ.' | 17 Φεβρουαρίου 2010, 12:14

    Αδιαμφισβήτητα οι προτάσεις που αναπτύσσονται στο πλαίσιο της νέας πολιτικής για τη Δια Βίου Μάθηση, είναι σύμφωνες με τις νέες ευρωπαϊκές προτεραιότητες και ανάγκες του τομέα της Εκπαίδευσης στο σύνολό του, αλλά και ειδικότερα της Συνεχιζόμενης Επαγγελματικής Κατάρτισης. Τα Κ.Ε.Κ., ως φορείς που δραστηριοποιούνται δυναμικά και κυρίως αξιόπιστα τα τελευταία χρόνια, στο χώρο της Επαγγελματικής Κατάρτισης, μπορούν να παίξουν σημαντικό ρόλο στον επιδιωκόμενο από την Κυβέρνηση εξορθολογισμό του πλέγματος φορέων και θεσμών σχετικών με τη Δια Βίου Μάθηση. Ένα βασικό ζήτημα του εξορθολογισμού του Συστήματος είναι η διαφάνεια στη διαχείριση των εκπαιδευτικών επιδομάτων των ανέργων. Είναι σωστό, τα εκπαιδευτικά επιδόματα (όπως και τα επιδόματα ανεργίας) να καταβάλλονται από τον ΟΑΕΔ, σύμφωνα με τις αρμοδιότητες των ΚΠΑ στην καταγραφή και διαχείριση των ανέργων, με βάση τις οποίες γίνεται και η παραπομπή ανέργων σε προγράμματα κατάρτισης των ΚΕΚ. Με τον τρόπο αυτό, διευκολύνεται η διαφάνεια στη διαχείριση των επιδοτήσεων, αποσαφηνίζονται οι ρόλοι (άλλος καταρτίζει, άλλος επιδοτεί), ενώ ελαχιστοποιούνται οι τριβές μεταξύ εκπαιδευτικών οργανισμών και επιδοτουμένων, σε περιπτώσεις καθυστέρησης στην τήρηση του χρονοδιαγράμματος πληρωμών. Η αποσαφήνιση του ρόλου των δομών συνεχιζόμενης κατάρτισης, ως εκπαιδευτικών και όχι ως κοινωνικών φορέων για την αντιμετώπιση της ανεργίας, θα συμβάλει σημαντικά στην αναβάθμιση των συστημάτων και φυσικά αποτελεσμάτων της επαγγελματικής κατάρτισης. Στο σημείο αυτό θα πρέπει επίσης να τονισθεί, ότι ενώ οι πληρωμές των εκπαιδευτικών επιδομάτων είναι μεταβιβαστικές, (δηλαδή τα ΚΕΚ παίζουν το ρόλο του διανομέα), επειδή συμπεριλαμβάνονται στο συνολικό κόστος των προγραμμάτων και τιμολογούνται, για να εισπραχθούν και να διανεμηθούν, φορολογούνται ως έσοδο, γεγονός που επιβαρύνει σημαντικά την οικονομική τους θέση με έξοδα (φόρους, κόστος εγγυητικών επιστολών κ.λ.π.). Λαμβανομένου υπόψη ότι οι αμοιβές των καταρτισθέντων ανά έργο, αποτελούν κατά περίπτωση το 35 – 40% του συνολικού κόστους, είναι φανερό το υψηλό κόστος αναίτιων επιβαρύνσεων. Είναι σημαντικό, να ληφθούν σοβαρά υπόψη από όλους τους εμπλεκόμενους φορείς και αρχές άσκησης των κοινοτικών και εθνικών πολιτικών, να συζητηθούν και να αξιολογηθούν οι παραπάνω σοβαρές προτάσεις, προκειμένου να αποσαφηνιστεί ο ρόλος όλων των εμπλεκόμενων φορέων, να διασφαλισθεί η αποτελεσματικότητα της λειτουργίας τους, αλλά και η μέγιστη δυνατή αξιοποίηση πόρων και η Διαφάνεια.