Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Αντώνης Σολδάτος' | 17 Φεβρουαρίου 2010, 19:21

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Αξιότιμη κα Υπουργέ, Αφορμή για τη συμμετοχή μου στη συζήτηση την οποία θέσατε σε εφαρμογή γύρω από το κείμενο/πλαίσιο πολιτικών αρχών και προτάσεων για την οργάνωση της δια βίου μάθησης στη χώρα μας, αποτέλεσε η απουσία οποιασδήποτε αναφοράς στο ρόλο και τη σημασία του ΙΔΕΚΕ, του οργάνου που υλοποιεί τα προγράμματα εκπαίδευσης ενηλίκων που σχεδιάζει η ΓΓΔΒΜ. Ασφαλώς, ο μέσος εκπαιδευτής ή/και στέλεχος της εκπαίδευσης ενηλίκων θα συμφωνήσει επί του συνόλου του κειμένου, αναφορικά με την σημαντικότητα της οικονομικής διάστασης της εκπαίδευσης ενηλίκων απέναντι στις καλπάζουσες κοινωνικές εξελίξεις, και θα αιτιολογήσει την αναγόρευση του φορέα που καθόρισε την εξέλιξη της κατάρτισης ενηλίκων στη χώρα μας, του ΕΚΕΠΙΣ, στο ρόλο του εθνικού επιτελικού φορέα πιστοποίησης, όπως και την διακήρυξη της αναβάθμισης του ΕΚΕΠ. Ωστόσο, στο μέτρο που συμφωνούμε για τις αναγκαιότητες της κοινωνικής ενσωμάτωσης, της διάχυσης της γνώσης σε όλη την κοινωνία, της ανάπτυξης της προσωπικότητας, της επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών & των εκπαιδευτών ενηλίκων, της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης και ευαισθητοποίησης με όρους κοινωνικής δικαιοσύνης, από τα συστατικά στοιχεία της νέας πολιτικής δεν πρέπει να απουσιάζουν φορείς όπως ο προαναφερθής, ο ρόλος του οποίου είναι καταλυτικός στην υλοποίηση των προγραμμάτων γενικής εκπαίδευσης ενηλίκων (Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας, Κέντρα Εκπαίδευσης Ενηλίκων, προγράμματα διδασκαλίας Νέας Ελληνικής για μετανάστες, Εκπαίδευσης Εκπαιδευτών Ενηλίκων, κλπ). Και αναφερόμενος στο ΙΔΕΚΕ, εννοώ ασφαλώς τα στελέχη του, των οποίων η επιστημονική επάρκεια (πτυχιούχοι ΑΕΙ, κάτοχοι μεταπτυχιακών τίτλων, υποψήφιοι διδάκτορες και κάτοχοι διδακτορικών τίτλων) και οι εμπειρίες που απέκτησαν στο πλαίσιο των συμβατικών τους υποχρεώσεων, τους κατατάσσει -τυπικά και ουσιαστικά- στο επιστημονικό προσωπικό της εκπαίδευσης ενηλίκων. Συνυπολογίζοντας τη δέσμευσή τους και την πολύχρονη εξοικείωση με τη λειτουργία της διοίκησης της εκπαίδευσης ενηλίκων, τη γνώση του χαρακτήρα των εκπαιδευομένων, του κοινωνικού περίγυρου και της ιστορίας του φορέα, δεν θα πρέπει να διαφωνήσει κανείς πως -προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος της βέλτιστης απόδοσης των πόρων- αντενδείκνυται κάθε απώλεια της μακροχρόνιας επένδυσης που έχει πραγματοποιήσει η πολιτεία πάνω τους, με κάθε μορφή (σεμιναρίων, επισκέψεων σε μονάδες εκπαίδευσης ενηλίκων εντός και εκτός Ελλάδας ή άτυπης εκπαίδευσης από τα μόνιμα στελέχη της ΓΓΔΒΜ). Με βάση τα παραπάνω, ευελπιστώ πως θα μελετηθεί το θέμα της δυνατότητας συμμετοχής των αξιόλογων στελεχών του ΙΔΕΚΕ με την ιδιότητα που τους ταιριάζει, αυτή των ισότιμων κοινωνικών εταίρων του Εθνικού Δικτύου Δια Βίου Μάθησης. Με εκτίμηση Αντώνης Σολδάτος