Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Βασιλακόπουλος Νικόλαος' | 7 Μαρτίου 2010, 22:12

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Θέμα: Αναγνώριση Πανεπιστημιακών Τίτλων Σπουδών Αξιότιμε κύριε Δρακάτο, τυγχάνει να είμαι συμπάσχων και εγώ στο ζήτημα της αναγνώρισης του Ευρωπαϊκού τίτλου σπουδών μου. Έχω παρακολουθήσει το διετές μεταπτυχιακό μου σε Αγγλικό Πανεπιστήμιο. Ωστόσο, το γεγονός ότι πραγματοποίησα την εξέταση του τελευταίου μου μαθήματος στην Αθήνα, σε συνεργαζόμενο παράρτημα του εν λόγω Πανεπιστημίου, ο Ελληνικός ΔΟΑΤΑΠ αρνείται τώρα να μου αναγνωρίσει την ακαδημαϊκή και επαγγελματική ισοτιμία του μεταπτυχιακού μου τίτλου με την αιτιολογία ότι εμφανίζομαι να έχω πραγματοποιήσει τις σπουδές μου σε Ελληνικό κολέγιο και όχι στην έδρα του Πανεπιστημίου. Ωστόσο το Βρετανικό ΔΟΑΤΑΠ μου έχει αναγνωρίσει πλήρως τα ακαδημαϊκά και επαγγελματικά μου δικαιώματα, γεγονός το οποίο δεν το αναγνωρίζει ούτε συνηγορεί το Ελληνικό ΔΟΑΤΑΠ. Στη χώρα αυτή κύριε Δρακάτο δεν υπάρχει δίκαιο πουθενά. Δεν υπάρχει δικαίωμα. Δεν υπάρχει ισότητα. Υπάρχει μόνο η αμφισβήτηση και το δίκαιο του ισχυρότερου, όπως στην προ-πολιτική κοινωνία. Επειδή τυγχάνω να είμαι Πολιτικός Επιστήμονας ταυτόχρονα, διαπιστώνω με λύπη μου ότι η χώρα αυτή μόνο απαιτήσεις ξέρει να έχει από τους πολίτες της. Η Ελληνική πολιτεία το μόνο που ήξερε και συνεχίζει να κάνει ως τώρα είναι να ζητάει στήριξη από τους άλλους. Βοήθεια και στήριξη από τους Ευρωπαίους εταίρους της, ενώ όταν καλείται η ίδια να εφαρμόσει και να εκτελέσει τις αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Οικογένειας στην οποία η ίδια ισχυρίζεται ότι ανήκει, αυτό που κάνει είναι να σιωπά και να παραβλέπει. Η απόφαση του Ευρωπαϊκού δικαστηρίου 36/2005 για την ισότιμη αναγνώριση των Ευρωπαϊκών τίτλων σπουδών στην από την χώρα μας ήταν οριστική και αμετάκλητη. Ποιοι έδωσαν την υπογραφές για να λειτουργήσει η κολεγιακή εκπαίδευση στη χώρα μας; Μήπως οι Πολιτικοί μας; Δε θα ήταν παράλογο να αδειοδοτηθεί μια εκπαίδευση η οποία θα είναι «αναγνώριστη» και κατ’ επέκταση άκυρη από την Ελληνική Πολιτεία; Κι όμως, τα παραρτήματα των Ευρωπαϊκών Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων και τα κολέγια δε στήθηκαν χωρίς την συγκατάθεση της Ελληνικής Πολιτείας… Που είναι αυτοί που συνέδραμαν στην ίδρυση και λειτουργία τους να αναγνωρίσουν τώρα την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου; Η Ελλάδα και το Ελληνικό ΔΟΑΤΑΠ ακόμα και σήμερα αρνείται να αναγνωρίσει ισότιμους τους Ευρωπαϊκούς τίτλους σπουδών, γεγονός που αποδεικνύει ότι στην ουσία θεωρούμαστε ευρωπαϊκή χώρα ΜΟΝΟ όταν μας συμφέρει να λέμε ότι είμαστε Ευρωπαίοι. Όταν πρόκειται για Ευρωπαϊκά κονδύλια, όταν πρόκειται για Κοινοτικά Πακέτα Ενίσχυσης των διαφόρων κλάδων της οικονομίας μας κτλ. Τότε επικαλούμαστε στους Κοινοτικούς μας εταίρους ότι είμαστε «Ευρωπαίοι». Όταν όμως μας έχουν ζητήσει (και μάλιστα με δικαστική απόφαση) να αναγνωρίσουμε τα Πανεπιστημιακά τους παραρτήματα που οι Έλληνες πολιτικοί μας αδειοδοτήσαν για να λειτουργήσουν στη χώρα μας, κανένας δεν ξέρει τίποτα και κανείς δεν μιλάει. Αυτοί είμαστε κύριε Δρακάτο. Αυτή είναι η χώρα που μας μεγάλωσε και τώρα μας γυρνάει την πλάτη. Αυτή είναι η Ισοπολιτεία που διδάχτηκα στην Πολιτική Επιστήμη και αυτή είναι η Κοινωνική Δικαιοσύνη που δίδαξαν οι πρωτοπόροι και παγκοσμίως αναγνωρισμένοι και φημισμένοι Αρχαίοι Έλληνες Πολιτικοί μας και ο Αρχαίος Ελληνικός Πολιτισμός μας. Πραγματικά, λυπάμαι που έχω διδαχτεί Ελληνική ιστορία… Δεν ελπίζω σε κάτι καλύτερο από αυτό τον τόπο. Ο ΔΟΑΤΑΠ ήδη μου απέκλεισε κάθε προσπάθεια αναγνώρισης του πτυχίου μου. Οπότε το επόμενο βήμα μου είναι να αναζητήσω την επαγγελματική μου τύχη και σταδιοδρομία σε κάποια χώρα του εξωτερικού, όπως έπραξαν οι περισσότεροι Έλληνες επιστήμονες όταν η χώρα τους γύρισε κατάμουτρα την πλάτη της. Με εκτίμηση, Νίκος Βασιλακόπουλος