• Σχόλιο του χρήστη 'ΔΑΥΙΔ ΜΑΡΙΝΗΣ' | 7 Ιουλίου 2010, 14:17

    1. Δια βίου μάθηση συμβάλλουσα στην αξιοποίηση των επερχόμενων αλλαγών στις εργασιακές σχέσεις, με γνώμονα την ευελιξία της εργασίας. Υλοποίηση, κατόπιν τούτου, του στόχου, η εκπαίδευση να μην ερείδεται σε κοινωνικοοικονομικές ανάγκες που εκλείπουν, λόγω συγκυριών, παραμένουσα εξ αυτού του λόγου στείρα και στάσιμη, αλλά ούτε και να σχετίζεται με αναπτυξιακά οράματα, που αποδεικνύονται εκ των υστέρων "χίμαιρες". Στόχος, η εκπαίδευση να "προλαβαίνει" τις κοινωνικοοικονομικές εξελίξεις, να συμπλέει μαζί τους και να τις υποστηρίζει. θα μπορούσε, επί παραδείγματι να εισχωρήσει η δια βίου μάθηση στον πανεπιστημιακό χώρο, με προγράμματα ευέλικτα, διάρκειας 1 έτους, συγχρηματοδοτούμενα από επιχειρήσεις, φορείς δημοσίου και ενδιαφερόμενους οργανισμούς, που να απονέμουν τίτλους μεταπτυχιακών σπουδών με εξειδικευμένο αντικείμενο, των οποίων το περιεχόμενο να ανταποκρίνεται στις πραγματικές ανάγκες του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα. Στο ίδιο πλαίσιο αναβαθμίζονται και οι σχολές επαγγελματικής κατάρτισης 2ετούς ή 3ετούς κύκλου. 2. Δια βίου μάθηση συμβάλλουσα στην άρση των ασφυκτικών ιδεοληψιών του παρελθόντος, διαμέσου της συνεργασίας με χώρες του εξωτερικού, με τις οποίες το ελληνικό κράτος συμφέρει να έλθει πιο κοντά. Ζούμε σε ένα παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον και έφθασε η ώρα να ενισχύσουμε την παγκόσμια κοινωνία και τον παγκόσμιο διαφωτισμό στην κοινωνία μας. Η ιστορική γνώση δεν μπορεί να είναι πια εθνοκεντρική, χάρι στη σύνδεση της αστικής τάξης των λαών που έρχονται σε επαφή, λόγω των επιχειρηματικών τους διασυνδέσεων και της ανάγκης συνύπαρξης. Η ρατσιστική νοοτροπία βασίζεται στα έθνη, που προέκυψαν από πολέμους και οδηγεί σε υπερεκτίμηση ορισμένων πτυχών της ιστορίας με υποτίμηση και άγνοια άλλων. Με μια συνολική, όμως, εκτίμηση των κοινωνικών παραγόντων που διαλευκάνουν κατ'άλλο τρόπο την ιστορική γνώση, γεφυρώνονται οι διαφορές και παύουν οι διεκδικήσεις, προωθούνται οι οικονομικές και κοινωνικές σχέσεις, ο σεβασμός και η πρόοδος του πολιτισμού ( με το άρθρο πάντα στον ενικό, όπως έλεγε και ο A.Shanon). Ειδικώτερα να ευνοήσετε τις σχέσεις μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας, όπως και μεταξύ Ελλάδος και Βαλκανικών Κρατών, μέσα από προγράμματα σπουδών εξειδικευμένα ως προς το αντικείμενό τους, ώστε να ευνοήσετε την κινητικότητα εργαζομένων και επιστημόνων στο βαλκανικό χώρο και στην Τουρκία. Γιατί να μην μπορεί π.χ. ένας έλληνας οικονομολόγος ή ένας έλληνας δικηγόρος να μην έχει την ευκαιρία στην εκμάθηση της γλώσσας και του γνωστικού του αντικειμένου σε ένα περιβάλλον που αποκτά ολοένα και πιο μεγάλη σημασία για την οικονομική ανάπτυξη και της ίδιας της Ελλάδος, όταν πλήθος επιχειρήσεων επεκτείνονται στη βαλκανική; 3. Δια βίου μάθηση που να ευνοεί το φιλελεύθερο νομοσχέδιο του υπουργείου οικονομικών, ώστε να το καταστήσει αξιοποιήσιμο για τον Έλληνα επιστήμονα και εργαζόμενο. Στη συγκυρία της εποχής μας, το δίλημμα ήταν " πτώχευση ή σωτηρία". Το ελληνικό κράτος, λογικά, ανοίγει την αγορά του σε ξένους επενδυτές και εταιρίες. Στο χέρι του υπουργείου παιδείας είναι να μην γίνουν οι Έλληνες δουλοπάροικοι, αλλά συμμέτοχοι στην ελευθερία των επενδύσεων που θα προκύψει. Αυτό σημαίνει ενίσχυση της αγγλικής στα σχολεία από την πρωτοβάθμια εκπαίδευση, αλλά και προώθηση της εκμάθησης ξένων γλωσσών για τους ενήλικες, ήδη εργαζόμενους, με έμφαση στις γλωσσικές απαιτήσεις των ειδικοτήτων τους. 4. Δια βίου μάθηση που να έχει σοσιαλιστικό προσανατολισμό, ώστε να εκπαιδεύονται συγκεκριμένες κοινωνικά ευπαθείς ομάδες σε ορισμένους τομείς επαγγελματικής δραστηριότητας που θα μας απασχολήσουν άμεσα. Σοσιαλισμός που δεν αφαιρεί δικαιώματα από τον αποφυλακισθέντα, τον απεξαρτημένο από ουσίες, τον άνθρωπο ειδικών δυνατοτήτων. Απαραίτητη η συνεργασία με φορείς, όπως π.χ. επιμελητήρια, ΣΕΒ και εργοδότες, ώστε να κρυσταλλοποιηθούν οι τομείς απασχόλησης και να εξασφαλισθεί η αποκατάσταση των οικονομικά και κοινωνικά αδύναμων. 5. Διά βίου μάθηση που να αξιοποιεί " χαρίσματα που ανακαλύψαμε εκ των υστέρων". Να παρέχεται η δυνατότητα απόκτησης επιπρόσθετων προσόντων, με την εγγραφή αποφοίτων σε άλλα ακαδημαϊκά ιδρύματα στο 3ο έτος σπουδών, έστω και μέσω κατατακτηρίων εξετάσεων, χωρίς όμως να εξαναγκάζεται ο σπουδαστής να φοιτήσει άλλα 4 χρόνια. Επιτέλους εκσυγχρονισμός! 6. Δια βίου μάθηση που να αξιοποιεί τον άνθρωπο στον δημόσιο τομέα, με κατάργηση του ορίου ηλικίας σε διαγωνισμούς δημοσίου ( συμφωνεί και ο συνήγορος του πολίτη). Συνεργασία, λοιπόν του Υπουργείου Παιδείας με όσους φορείς συμμετέχουν στη διαδικασία πρόσληψης προσωπικού. Ας καταλάβουμε, ότι ο δημόσιος υπάλληλος, οποιασδήποτε κατηγορίας, μπορεί να αξιοποιείται "χωρίς να θεωρείται γερασμένος", σε μια χώρα που πρέπει να "γηράσκουμε αει διδασκόμενοι" και όχι με ορίζοντα μόνο την " θεμελίωση παχυλής σύνταξης".