• Σχόλιο του χρήστη 'Δημήτρης Κουτσογιάννης' | 7 Ιουνίου 2017, 09:50

    Το άρθρο αυτό αποτελεί μια καλοδεχούμενη αντιστροφή της γενικής τάσης ισοπέδωσης που έχει επικρατήσει στη χώρα μας τις τελευταίες δεκαετίες (τάσης που επιβεβαιώνεται και από πολλά σχόλια που έχουν εισαχθεί εδώ), και ένα δειλό βήμα μετάβασης από την πολιτική ορθότητα στον ορθό λόγο. Τα ελληνικά πολυτεχνεία (και οι πολυτεχνικές και οι γεωπονικές σχολές) μένοντας πιστά στο παραδοσιακό μοντέλο των πενταετών σπουδών και αντιστεκόμενα στη μεταμοντέρνα Μπολόνια, επέμεναν στην ποιότητα των σπουδών καλλιεργώντας την ενότητα βασικών επιστημών και τεχνολογίας, και στην εκπαίδευση άξιων επαγγελματιών για κοινωνικά υπεύθυνους ρόλους (π.χ. να κτίζουν οικοδομήματα που δεν πέφτουν). Η ελληνική και η διεθνής αγορά εργασίας την έχει αναγνωρίσει αυτή την ποιότητα (όπως φαίνεται από τη διεθνή απασχόληση και φήμη των αποφοίτων) αλλά και η ελληνική κοινωνία την αναγνωρίζει (βλ. π.χ. υψηλές βαθμολογίες εισαγωγής στις αντίστοιχες σχολές, καθώς και συνωστισμό αποφοίτων ΤΕΙ στις κατατακτήριες εξετάσεις για δεύτερες σπουδές στα πολυτεχνεία). Καιρός είναι να υπάρξει αναγνώριση και από την ελληνική πολιτεία. Μια απαραίτητη νομοτεχνική βελτίωση που χρειάζεται το άρθρο είναι να διευκρινιστεί ότι οι κάτοχοι του ενιαίου και αδιάσπαστου τίτλου σπουδών μεταπτυχιακού επιπέδου θεωρούνται, για την εφαρμογή αυτού του νόμου, ότι έχουν τα προσόντα του πρώτου και δεύτερου κύκλου σπουδών. Διαφορετικά κινδυνεύουν να μη γίνονται δεκτοί για δεύτερο μεταπτυχιακό τίτλο (άρθρο 34) ή για διδακτορικό (άρθρο 38).