• Σχόλιο του χρήστη 'ΠΑΝΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ' | 15 Ιουνίου 2017, 10:32

    Άρθρο 15 Παράγραφος β Δίδονται προνόμια στα μέλη ΔΕΠ πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης για την υποψηφιότητα στην θέση του Πρύτανη-Αντιπρύτανη ,αποκλείοντας από την εκλογική διαδικασία καταξιωμένους συναδέλφους που ασκούν ελεύθερο επάγγελμα και ανήκουν σήμερα στο καθεστώς της πλήρους απασχόλησης . Δεν υπάρχει λόγος να εξαιρεθούν, δεδομένου ότι , εάν εκλεγούν, είναι υποχρεωμένοι από τον νόμο να διακόψουν το ελεύθερο επάγγελμα. Άρθρο 33 Στην παράγραφο 1 ορίζεται μέγιστος χρόνος φοίτησης σε ΠΜΣ τα 4 εξάμηνα ενώ στην παράγραφο 5 αναφέρει ότι απαιτούνται κατ ελάχιστο 60 πιστωτικές μονάδες. Ο νόμος πρέπει να καθορίζει μόνο ελάχιστο όριο ούτως ώστε να καλύπτονται και ΠΜΣ 3ετούς διάρκειας και να καλύπτονται κλινικές εξειδικεύσεις όπως της Οδοντιατρικής. Ο καθορισμός μεγίστου ορίου δεσμεύει Σχολές η γνωστικά αντικείμενα ,όπως της Οδοντιατρικής, που ο περιορισμός αντιβαίνει στην Ευρωπαική και Ελληνική νομοθεσία . Θα πρέπει λοιπόν να καθορίζεται από τον κανονισμό της κάθε Σχολής το όριο αυτό,καθότι για κάθε Σχολή τα δεδομένα είναι διαφορετικά. Άρθρο 35 Παράγραφος 2 Ορίζεται ότι απαλλάσσονται των τελών φοίτησης σε ΠΜΣ , φοιτητές που το ατομικό η οικογενειακό εισόδημα είναι μικρότερο του 70% του Εθνικού διαμέσου διαθέσιμου εισοδήματος σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ. Κατ’ αρχήν θα πρέπει να αναφερθεί ποιο είναι αυτό το εισόδημα σήμερα, ούτως ώστε να διευκρινισθεί από την ΕΛΣΤΑΤ το ποσό αλλά και ο τρόπος υπολογισμού. Υπάρχουν προγράμματα σπουδών που έχουν κόστος εξοπλισμού , εργαλείων κλπ. Η καθιέρωση δωρεάν παρακολούθησης ακόμα και με παροχή υπηρεσίας στο εκπαιδευτικό η άλλο έργο, υποσκάπτει τα θεμέλια του προγράμματος καθότι το κόστος αυτό ,με το δεδομένο ότι δεν μπορούν να το επιβαρυνθούν οι άλλοι μεταπτυχιακοί φοιτητές, θα μεταφερθεί στο ίδιο το Πανεπιστήμιο, το οποίο γνωρίζουμε ότι δεν έχει πολλές οικονομικές δυνατότητες. Αντίθετα πρέπει οι οικονομικά αδύναμοι φοιτητές να βοηθούνται είτε με αμοιβή από τη εργασία που παρέχουν μειώνοντας τα δίδακτρα τους είτε με χαμηλότοκα η και άνευ τόκου δάνεια με μακρόχρονη αποπληρωμή η με αποπληρωμή μετά την λήξη του ΠΜΣ είτε με διάφορες ιδιωτικές η κρατικές υποτροφίες είτε με συνδυασμό των δυνατοτήτων. Άρθρο 46 Παράγραφος 1 Ορίζεται ότι 5ετή προγράμματα σπουδών με παράλληλη εκπόνηση διπλωματικής -πτυχιακής εργασίας θα οδηγούν σε πτυχία master (integrated master). Στην Οδοντιατρική ,η προπτυχιακή εκπαίδευση καθορίζεται από την ευρωπαϊκή οδηγία 36/2005 και την Ελληνική νομοθεσία 38/2011 στα 10 εξάμηνα η 5000 ώρες. Η μετονομασία πτυχίου Bachelor σε μεταπτυχιακό δίπλωμα, είναι αντίθετο στην Ευρωπαϊκή νομοθεσία που ορίζει ότι δεν μπορείς να ονομάσεις ένα κύκλο προπτυχιακής εκπαίδευσης σε μεταπτυχιακό ,ούτε και να διασπάσεις τον πρώτο αυτό κύκλο σπουδών σε τμήματα, 1ένα προπτυχιακό και ένα μεταπτυχιακό (3+2).Η Μπολόνια σύμφωνα με αυτές τις αποφάσεις δεν ισχύει στην Οδοντιατρική. Άρθρο 36 Παράγραφος 6 Ομότιμοι η αφυπηρετήσαντες καθηγητές που διδάσκουν στα ΠΜΣ είτε λόγω ειδικών γνώσεων είτε λόγω έλλειψης εξειδικευμένου προσωπικού, θα πρέπει να αμείβονται και αυτοί χωρίς να περικόπτεται η σύνταξη και μέχρις ποσοστού 20% του ποσού αυτής. Αρθρο 57 Παράγραφος 5 Αναφέρεται ότι ποσοστό μέχρι 25% του προϋπολογισμού των έργων που χρηματοδοτούνται από τον ΕΛΚΕ παρακρατείται από τον ΕΛΚΕ για τα έξοδα λειτουργίας του. Σήμερα το ποσό αυτό είναι 16%. Εάν μεν νομοθετείται η αύξηση του ποσοστού, αυτό θα επηρεάσει δυσμενώς την εκτέλεση του έργου. Ενδεχόμενα να νομοθετηθεί ότι το ποσοστό παρακράτησης αποφασίζεται από τον ΕΛΚΕ κατά περίπτωση και δεν θα υπερβαίνει το 25%. Ειδικά για την Οδοντιατρική Σχολή που η λειτουργία της βασίζεται αποκλειστικά από τα ίδια έσοδα που προέρχονται από τη παροχή υπηρεσιών σε οδοντιατρικούς ασθενείς κατά την κλινική άσκηση των φοιτητών, η αύξηση του ποσοστού θα έχει συνέπεια την αδυναμία λειτουργίας της Σχολής. Προτείνεται το ποσοστό αυτό να μην ισχύει σε έσοδα από την παροχή υπηρεσιών σε τρίτους κατά την άσκηση των φοιτητών. Άρθρο 49 Παράγραφος η Στους πόρους του Ιδρύματος και του ΕΛΚΕ περιγράφεται και πόρος από τα εισοδήματα ελεύθερου επαγγέλματος Καθηγητών. Είναι άδικο από την στιγμή που το Πανεπιστήμιο δεν φροντίζει για την ενδοπανεπιστημιακή άσκηση των Καθηγητών στο επάγγελμα που διδάσκουν ,να τιμωρούνται κατά τρόπο που καθιστά ασύμφορη είτε την άσκηση του ελεύθερου επαγγέλματος είτε την ακαδημαϊκή ενασχόληση . Υπάρχουν ειδικότητες όπου η τεχνολογία εξελίσσεται και ο καθηγητής πρέπει κατ’ αρχήν να εκπαιδευθεί και στην συνέχεια να την εφαρμόζει ούτως να διατηρεί και να επαυξάνει την δεξιότητα στην εφαρμογή μιας νέας τεχνικής η χρήσης του νέου εργαλείου-συσκευής μηχανήματός. Είναι σαφές και ο ίδιος Υπουργός Αρσένης κατά την ψήφιση του νόμου 2530 /1997 είχε παραδεχθεί και αναφέρει στην Βουλή, ότι η άσκηση του ελεύθερου επαγγέλματος είναι αναγκαία για να εκπαιδεύσει και να διδάξει με επάρκεια όλες τις νέες τεχνολογίες στους φοιτητές καθότι δεν νοείται κάποιος να διδάσκει χειρουργική χωρίς να την ασκεί. Επομένως ανέφερε ότι το μέτρο είναι προσωρινό , για λίγα χρόνια, μέχρι ότου ρυθμισθεί το καθεστώς της ενδοπανεπιστημιακής απασχόλησης οπότε δεν θα υπάρχει ανάγκη άσκησης ελεύθερου επαγγέλματος. Σήμερα 20 χρόνια μετά και με ευθύνη του κράτους δεν έχει ρυθμισθεί το θέμα αυτό και επομένως η ρύθμιση του αρχικού νόμου 2530/1997, που αναπροσαρμόσθηκε πολλές φορές, είναι ανενεργή.