• Σχόλιο του χρήστη 'Κων/νος Τόσιος' | 3 Ιανουαρίου 2018, 10:59

    Το άρθρο 15 αποτελεί θετικό βήμα προς την κατεύθυνσης της τακτοποίησης ενός σοβαρού προβλήματος που έχει δημιουργηθεί από την παγκόσμιας πρωτοτυπίας έμπνευση του Ελληνικού κράτους να χρηματοδοτεί το Δημόσιο Πανεπιστήμιο από τα εισοδήματα ομάδας εργαζομένων σε αυτό, οι οποίοι ασκούν ελεύθερο επάγγελμα νομίμως και όχι εις βάρος του Πανεπιστημίου. Στην παράγραφο δ’ φαίνεται η πρόθεση του υπουργείου να θέσει χρονικό περιορισμό στη διεκδίκηση των αναδρομικών. Αυτός ο περιορισμός πρέπει να διατυπωθεί με απόλυτη σαφήνεια, καθώς αν επιδέχεται «ερμηνείες» μπορεί να γίνει αιτία παρερμηνειών και αμφισβητήσεων. Η προτεινόμενη διάταξη θέτει θέμα διάκρισης μεταξύ των μελών ΔΕΠ, αφού με την παράγραφο ε’ προβλέπεται προνομιακή μεταχείριση μέσω της περαίωσης στο 20% για τα μέλη ΔΕΠ που συμμετέχουν σε εταιρείες, χωρίς να διατυπώνεται καμία αιτιολογία για αυτό. Η απαλοιφή της διατύπωσης «μελών εταιρειών» θα αντιμετώπιζε το πρόβλημα. Διάκριση θα δημιουργείται από εδώ και στο εξής με την εφαρμογή του νόμου, καθώς μέλη ΔΕΠ της ίδιας βαθμίδας και των ίδιων λοιπών προσόντων θα αποζημιώνονται για την ίδιες ακριβώς υπηρεσίες με διαφορετική αμοιβή, αφού ουσιαστικά όσοι ασκούν ελεύθερο επάγγελμα αποδίδοντας 5% των ετήσιων καθαρών εσόδων από αυτό στον ΕΛΚΕ, θα «μειώνουν» τον ετήσιο μισθό τους κατά το ποσό αυτό. Αυτά τα δύο ζητήματα δημιουργούν θέμα κατάργησης της ισονομίας. Το υπουργείο πρέπει να επανεξετάσει συνολικά το ζήτημα της απαίτησης ποσοστού επί των εισοδημάτων από το ελεύθερο επάγγελμα των μελών ΔΕΠ, απαίτηση για την οποία μέχρι σήμερα δεν έχω ακούσει να διατυπώνεται επίσημα οποιαδήποτε τεκμηρίωση.