• Σχόλιο του χρήστη 'Ευστάθιος Λεουτσάκος' | 20 Μαρτίου 2018, 13:13

    Απογοητευτικό θεωρώ το γεγονός ότι, παρά τις προσδοκίες, διαιωνίζεται ήδη η υπάρχουσα κατάσταση. Τα κριτήρια επιλογής για μια ακόμη φορά πριμοδοτούν τα ίδια πρόσωπα και αποκλείουν μάχιμους εκπαιδευτικούς της τάξης. Η δωδεκάχρονη προϋπηρεσία είναι ανέφικτη για αρκετούς νέους συναδέλφους (περίπου 45 ετών) καθώς ο πληθυσμός των εκπαιδευτικών έχει γεράσει επικίνδυνα, λόγω απουσίας διορισμών. Και να σκεφτούμε ότι η προϋπηρεσία αυτή, για πολλούς που θα επιλεγούν σε θέσεις ευθύνης, για να καθοδηγήσουν εκπαιδευτικούς στη διδακτική τους πράξη, καμιά σχέση δεν έχει με την διδακτική πράξη. Κάποιοι που θα επιλεγούν, ίσως και να έχουν ξεχάσει πως είναι η σχολική τάξη, καθώς χρόνια είναι αποσπασμένοι σε διάφορες θέσεις εκτός τάξης και κάνουν άλλα πράγματα εκτός από διδασκαλίες. Η μόνη πρόθεση που βλέπω να υλοποιείται με το νομοσχέδιο αυτό είναι η ανάγκη να περιοριστεί ο αριθμός των στελεχών για οικονομικούς λόγους, με τα ίδια όμως κριτήρια που ίσχυαν και στο παρελθόν. Αν θα μπορούσα να προτείνω κάποια πράγματα, παρά το ότι δεν είμαι αισιόδοξος ότι θα αλλάξει κάτι, θα ήταν: 1. Δυνατότητα να εισέλθουν και νεότεροι άνθρωποι σε θέσεις ευθύνης (λιγότερα χρόνια προϋπηρεσίας). 2. Συσχετισμός του έργου της καθοδήγησης των εκπαιδευτικών με στοιχεία που να αποδεικνύουν τη διδακτική ενασχόληση κάποιου και όχι την ακαδημαϊκή του πορεία. 3. Οι νέοι, απομακρυσμένοι αυτή τη φορά, «σχολικοί σύμβουλοι» να διδάσκουν κάποιες ώρες και να οργανώνουν δειγματικές διδασκαλίες και επιμορφωτικό υλικό πραγματικό και όχι εικονικό. 4. Το καλύτερο, κατά τη γνώμη μου, θα ήταν ο συντονιστής των εκπαιδευτικών να διδάσκει σε κάποιο σχολείο και να εποπτεύει/συντονίζει γειτονικά σχολεία, οργανώνοντας επιμορφωτικές δράσεις για τους εκπαιδευτικούς των σχολείων αυτών.