• Σχόλιο του χρήστη 'Τσαγκρίδου Κωνσταντίνα' | 21 Μαρτίου 2018, 22:26

    Στο άρθρο 17.2 οι καταργήσεις κάποιων από τους φορείς που προτείνονται δε θεωρώ πως αποτελεί βελτίωση στη λειτουργία της δημόσιας εκπαίδευσης, δε λύνει προβλήματα αλλά δημιουργεί. Τα ΚΕΔΔΥ, οι Συμβουλευτικοί Σταθμοί Νέων , τα Κέντρα Επαγγελματικού Προσανατολισμού αλλά κυρίως τα κέντρα της ΠΛΗΝΕΤ είναι δομές απαραίτητες και βασικές για την εύρυθμη λειτουργία των σχολείων. Η εμπειρία τους είναι αναντικατάστατη. Στα ΚΕΠΛΗΝΕΤ διεκπεραιώνεται δουλειά που στα σχολεία και τις ΔΙΔΕ είναι αδύνατο να γίνει χωρίς αυτά. Αλλά και οι υπόλοιπες δομές μπορεί να έχουν δυσλειτουργίες όμως, η λύση δεν είναι να φτιάξουμε άλλες ή να καταργηθούν με μια μονοκοντυλιά. Μπορεί να γίνει βελτίωση και εκσυγχρονισμός τους. Η αύξηση ωραρίου των καθηγητών, η παρείσφρυση του ιδιωτικού τομέα στα δημόσια σχολεία με με πολλούς τρόπους (διάγνωση μαθ. δυσκολιών, επαγγ. προσανατολισμός) και η επίκληση του εξορθολογισμού των εξόδων φαίνεται να είναι βήματα που οδηγούν σταδιακά σε ένα νέο status λειτουργίας των σχολείων όχι με κριτήριο την πρόοδο και τον εκσυγχρονισμό αλλά την εργασιακή πίεση, την επιβάρυνση των εργαζομένων και των οικογενειών των παιδιών και την έκπτωση της ποιότητας των υποστηρικτικών δομών που συμβάλλουν καθοριστικά και αναντικατάστατα στο ήδη βαρύ και πιεστικό έργο των καθηγητών/τριών στα σχολεία μας. ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΚΕΠΛΗΝΕΤ, ΚΕΔΔΥ, ΚΕΣΥ, ΣΣΝ.